Сакаш да се откажеш? Пред да ја потврдиш својата одлука, запознај се со последиците од таа одлука.
Доколку го потврдиш своето откажување, на твојот комјутер ќе наместиме cookie, кој ќе ни овозможи, во текот на натпреварот (14.03 - 18.03.2016) при посета на порталот да те препознаеме и да овозможиме слободно користење на порталот, без прикажување сликички, односно контролор на играта од десна страна на екранот.
Истовремено ќе бидат одземени сите собрани поени. За жал, со откажувањето, губиш и право на награди.
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач. Со продолжување на користењето на сајтот се смета дека се согласувате со користење на колачињата за наведените цели. За продолжување кликнете “Во ред”.
Дознајте повеќе.
Раѓањето на детето и мајчинството се многу важен момент во животот на жената, проследен со силен билошки, емоционален и социјален стрес што може да предизвика емоционални пречки кај мајката. Постпородилната потиштеност е мошне честа и со право се нарекува нормална состојба, се манифестира со необјаснива и неочекувана плачливост и мајката се чувствува психички и физички исцрпена. Дали сте ја почувствувале постпородилната депресија и на кој начин се манифестираше кај вас, зашто постојат и други симптоми како губење на апетит, несоница, губење на телесната тежина, немир, апатија, поголема раздразливост, чувство на очај, нерешителност...
Jas na ovaa tema imam iskustvo, po prvoto dete, ne bese tolku seriozno no dobro [to na vreme pobarav pomos i rabotite se sredija, cesto placev, se osekav deka maz mi ne me saka, me fakase panika...zatoa zeni dokolku ne se osekate dobro ne se sramete da barate pomos
Jas po poroduvanjeto imav dosta simptomi na depresija, ama so obvrskite okolu bebeto i podrskata i ljubovta od maz mi ne dozvolija da otide predaleku, a sega koga citam, bas sum bila vo postporodilna depresija, strasno, mislam
Lele ne znam koj kakvo iskustvo imal, no mojata najbolja drugarka koga se porodi ne sakase ni da go vidi nitu da go zeme vo race bebeto, a toklu go cekase so ljubav.Ima nesto posilno od nas, se lecese dolgo vreme, ama so upornost na maz i i golema poddrska od sve nas bliski, go nadmina toj problem na 1.5 god i sega pravi se se za deteto zasto oseka vina za toa nejzino cuvstvo, a nebese kriva zasto se raboti za hormoni, ama.... sega e se vo red.
mene me fakaa napadi na panika, Luka e vo globala mnogu mirno bebe, ama se slucuvase bas koga sakam da legnam i da odmoram togas da pocne da place bes pricina i da nemozam da go smiram nikako i togas mislam deka dobivav nagoni da go frlam podaleku od mene, vo tie nekolku situacii odma mu vrtev na maz mi da dojde i da me odnese kaj moite ili kaj nekoja drugarka za da ne sedam sama i mi pominuvase...
мамички ајде совет- имам колешка која е бремена некаде треба да е 3-4 месеци, сеуште и се лоши, цело време се жали, ама мислам цело време, понегативна трудница не сте виделе...а има дома уште едно 5 годишно дете кое бара внимание. Таа изгуби секаква желба за излегување надвор, по цел ден е или дома или кај нејзините, никаде не оди...има огромен страв од породувањето, со првото е царски па си замислила дека природното боли најмногу на свет и само за тоа збори. Многу ми е страв да не и предизвика оваа состојба после породувањето да и се појави постпородилна депресија. Пробав со муабети ама џабе, ми останува уште да и отидам дома и да ја извлечам на сила од таму
Депресија да ме фети и мене но во никој случај да помислам дека ми е теско да се грижам за Јана ,мојата депресија беше поради млекото сто слабо го имам и поради тоа што Јана никако не мозе да ги фати брадавициве,се сметав за неспособна.Кога отидов на педијатар ми вика имас млеко.Одиме дома Ја ставам Јана на града цица од двете гради.Не се најадува воопшто.Е тоа бесе мојата депресија,постојано плачев аматоа е.
Jas pominav niz posporodilna depresija. Najgolem pricinitel na mojata depresija bese problepot so doenjeto. Uste vo bolnica dobiv golemi regadi na dvete gradi pa za mene doenjeto bese mnogubolno iskustvo. Ilija jaden place bara da cica a jas pred da mu dadam. Toa me pravese da se custvuvam deka sum losa majka koja ne mu dava na bebeto da cica vednas tuku se sozaluva samata sebe si. Potoa dobiv dva pati i mastitis bidejki mi nadoagase mnogu mleko na momenti. Site mi vikaa da istrajam deka ke se sredi se i taka bidna. Koga napolnivme 1 mesec mi se regulrase mlekoto i najdov lek za regadite i sega si uzivame vo dojenjeto i dvajcata. I da znaev da menuvam raspolozenija od moment na moment
I mene me fati postporodilnata depresija prvite 40 dena.Pogotovo me zdrma koga ja ostaviv Monika doma na devet dena a jas morav vo bolnica e toa mi bese pekol.Nemozev da spijam samo na nea mislev se ubiv od placenje a koga ke ja slusnev na telefon se smeev, duri mi se slucuvase vo son da se razbudam i da go gusnam kebeto i da go ljuljam, od preopteretenost.Tie 5 dena dodeka bev vo bolnica mi bea smrt. A inaku i koga se vrativ doma bev srekna no sekoe placenje na Monika i jas placev pa posle se smeev. Moze nekoj ke me narece luda no jas bev da se posovetuvam so psiholog i ona mi rece da ne se sekiram samo da imam podrska od mojte sto normalno ja imav, i mm me svati vo potpolnost. I najbitnata rabota so mi ja preporaca psihologot e nikogas bar dodeka ne si ja vratam doverbata vo sebe da ne bidam sama i sekogas nekoj bese so mene. Mnogu ljubov paznja, razbiranje i tolerancija, toa bese preporaka od psihologot za mm, sto normalno seto toa go ispolnuvase i pred da ni kaze psihologot.
_____________________________
Дајте и на жена десет добри совети, таа ќе го следи само еднинаесеттиот - својот.
Јас мислев дека нешто не е во ред со мене!!! НАвистина мислев дека не сум нормална- плачев за се и сешто, се мислев дека не правам нешто како што треба, не знам што да му правам на бебето ќе полудев! Потоа прочитав за пп депресија и сватив дека тоа е тоа што ми се случува! Исто сватив дека нападите на депресија и плачење се случуваа кога ќе јадев благо, најверојатно шеќерот ми правеше лудница! Полека работите си дојдоа на свое место и полека почнав да уживам во мајчинтвото
_____________________________
Кајче мама тато дада јас и бато секој среќен пее дури ветре вее
Е, ако ова продолжи вака јас којзнае каде ќе завршам Ноќите ми се страв и трепет. Баш тогаш ме фаќа параноја и се истурам од плачење. И се’ си викам: е да можев барем четири саати да поспијам, се’ ќе ми помине. Ништо не ме смирува, ни Б6, ни маж ми, ни мирното спиење на Јана, баааш ништо. Кажете, колку време трае ова? Знаете?
Mojata postporodilna deprsija se manifestirase na toj nacin(ako i voopsto e toa)sto jas mu bev mnooogu luta na maz mi .Ama bas za se nesto jas se lutev.Od placenje imase samo prviot den koga se vrativ od bolnica i toa si placev vo kupatilo za majka mi i maz mi da ne me vidat i toa placev za glupost,zosto stomakot mi e seuste golem i si se iznaplakav kade mi otide teloto .A vo vrska so 40 dena i jas gi sedev i izleguvav samo za pojadok ,rucek i vecera i eventualno se slucuvase koga maz mi doagase od rabota zosto rabotese 2 smena da posedam nadvor so nego malku.A kerka mi ne ja iznesuvav 40 dena od pricina sto lugeto vo hotelov sto ziveat edvaj cekaa da se porodam pa da ja isfakaat so gnasnite race.E TOA KAJ MENE NE IDE pa taka da trpese devojceto
Е, уште немам излезено, а сакам, ми се плаче за една подолга прошетка низ маалото. Но, Јана веќе два-три дена дење никако да заспие, постојано е будна и плаче, кенка. Ќе поспие пола саат и јово на ново. И што попрво за тие пола саат: да се средам себе, да поспијам, а ни да помислам да излезам. И како потоа да не ме здрма депресија, грррррр :(
Jas isto se cuvstvuvav osameno iako ne mozam da se pozalam za pomos. Ne cekav 40 dena si go iznesuvav petar od 18tiot negov den. I toa po pola saat si setavme niz maalo. Samo ne sakav nikoj da mi doaga na povojnica. Sakav da mu se posvetam na nego a ne da precekuvam gosti.
Весна мила, и јас го имав истото чувство, а посебно ме убиваа тие 40 дена. Мене тоа ми беше како да ме стрпале во затвор. Едвај издржав, ама мислам дека попуштив со нервите тотално. Му вртев на мм по тел, му вриштев дека не е фер, он си излегува и збори со луѓе а јас дома сама и гугам по цел ден..Ужасно чувство, несакам ни да се потсетувам на него веќе..Ке помине,најважна ти е поддршката од сопругот и најблиските во моментов
весна ќе поминат и глупавите 40 дена не се секирај мила кога има со кој да ја оставиш јана (мм, или баба) излези макар и до продавница ако е најадена за друго и тие ќе се снајдат тој половина саат поздрав и за јана ќе биде добра девојка ќе видиш
_____________________________
Завидливите луѓе се хранат со твојата несреќа... Биди Среќен!... Нека умрат од глад!!!
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач.
Дознајте повеќе.
Испечати
ili vaka
bidejki mi nadoagase mnogu mleko na momenti. Site mi vikaa da istrajam deka ke se sredi se i taka bidna. Koga napolnivme 1 mesec mi se regulrase mlekoto i najdov lek za regadite i sega si uzivame vo dojenjeto i dvajcata. 
