Весна
|
Ех, јас сум си татина ќерка, а мамина маза. Ама не правевме свадба, само веридба, па по некое време и регистрација. И нормално дека не ме изненади што плачеше, ама па за веридба па и тој па?! А сите ние исцерени, кој поднапиен, а татко ми ем пивнат, ем тажен, ем весел, оооој златен тој. Инаку, до пред да бидам „невеста“ пссссх, гајле си немаше, ни знаеше кога се прибирам ни со кој сум, каде, ама имаше и има де огромна доверба во мене, па не ме тромозеше со контрола. Е арно ама откако сум нечија сопруга и на праг мајка, ауууу па тоа више не се поднесува, нон стоп би зборел со мене на телефон и сака да знае кај сум и кај е маж ми, ауууу напори. И некаде до 4-ти месец воопшто не ме прашуваше за бременоста како ми е, ама откако му свикав како може да води евиденција кај е маж ми, а на тема бебето во мешето на ќерка му нити збор И ете му го дотерав паметот и за тоа Но како и да е, засекогаш ќе си останеме татини ќеркички.
|