niki -> RE: Описно оценување (12.1.2010 8:56:13)
|
ИЗВОРНА ПОРАКА: pacuvce Јас се извинувам...Не било сведителство,туку евидентен лист за успехот на ученикот...А има некои интересни делови на кои добро се насмеав...НА пример: „Ги знае роднинските врски во потесното и поширокото семејство„...Демек ги праќаме во училиште да научат да распознаваат мајка,татко,тетка,вујко и сл.... „Препознава и именува сообраќајни средства„...Па тој ги знае сите марки на коли подобро од мене... „Правилно се поставува во редица и колона„..Ова богами многу ке му служи кога ке оди да бара некој документ од Катастар или да вади пасош во МВР...[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley36.gif[/image] [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley36.gif[/image] [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley36.gif[/image] Баш утрово сакав да побарам дел од описните оцени што сте ги добиле, за да имаме претстава што тоа точно значи. Изгледа телепатски си ме разбрала, благодарам[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley36.gif[/image] Интересни оцени сте добиле Јас малку поопширно за образованието ќе си пишам бидејќи кај нас кај и да е за некоја година ќе биде актуелно, па така уште сега размислуваме за тоа. Впрочем грчково образование не ми се допаѓа бидејки децата во текот на годината воопшто не се оценуваат, ни описно, туку имаат завршни испити на крајот од годината кога добиваат оцени до 20. Исто така не ми се допаѓа ни тоа што толку се инсистира на дополнителни приватни часови да се совлада материјалот кој се предава на редовните што е стигнато до таму да тие дополнителни часови се скоро па со иста важност колку и редовните, само со таа разлика што се на терет на родителите. Со програмата не сум запознаена баш, но гледам од расположението на другите родители кои имаат ученици дека не е на некое завидно ниво. И така со мм размислуваме кога ќе дојде време за тоа да одиме во Србија, но и таму има еден куп реформи во образованието, слични како во Мк и различни што не става во недоумица што да се прави. Образованието не е како што некогаш беше, а дали е подобро, никој со сигурност незнае. И сето тоа ме наведува на една друга мисла. Во време кога ние како родители, децата од раѓање ги учиме да учат, вложуваме во играчки, сликовници, книги кои имаат едукативен карактер, вложуваме во време поминато во стекнување на знаења (зависно од возраста) за подобро да ги подготвиме за светот кој е станат многу суров, образованието како да забушава. Сите тие реформи од типот на намалување на програмата, менување на начинот на оценување, менување на односот кон учењето ми делуваат многу демотивирачки и како да им е целта намерно создавање на необразовани генерации, со помалку знаења, за подобро и полесно да се раководи со нив. И не ја разбирам таа тенденција на учење на децата дека сите сме биле исти кога тоа не е така и никогаш нема да биде така во реалноста. Едно е да се учат на толеранција, но да се учат дека сме сите исти е голема небулоза.
|
|
|
|