Дали како деца се допишувавте со некое другарче од друг град?

Јас се допишував со едно девојче од Тетово, мислам дека Билјана се викаше, редовно си пишувавме и писмата уште ги чувам кај мајка ми. Не знам зошто престанавме да се допишуваме

И јас имав 2 другарки од Битола, и двете се викаа Александра, едната Христова, другата Ристовска мислам беше. И двете ми имаа пишано писмо до непознато другарче, во 3то и 4то одделение беше тоа. Се допишувавме 2-3 години, и после некако ни се разијдоа патиштата.
Баш би сакала да ги најдам повторно

Имав другарче, Наташа од Кочани. Не знам каде е, не можам на ФБ да ја најдам, знам дека млада се омажи. Се видовме еднаш или два пати, дојде во Охрид на летување организирано од школо. Супер ми беа тие денови кога чекав писмо, па кога ќе го добиев, многу се радував.

_____________________________

All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost.

И јас имав во второ, трето..не се чавам баш. Си пишавме неколку пати и толку. Ама ич не се сеќавам како се викаше и од каде беше. Мајка ми сигурно ги чува писмата, таа чува се. Никогаш не ми текнало да ги препрочитам. Ама се сеќавам кога дојде еден ден учителката и рече има писмо од непознато другарче за број шест во дневник..

Имав и јас дописничка, девојчето се викаше Гордана од Гостивар,си разменивме неколку писма а потоа и преку маил си пишувавме. Но сега немам контакт со неа,за жал.

Се допишував со една Кристина од Прилеп,Наталија од Штип,но Билјана од Струга ми беше првото непознато другарче и од четврто одделение па до ден денес останавме пријателки доаѓаше и она кај мене,јас кај неа,знаевме двете една за друга повеќе од најблиските дугарки,сега се омажи во Белград и контактираме поретко најчесто преку фб,а писмата ги чувам сите во една кутија и понекогаш си ги читам,ми будат убави спомени од детството