Како ги учите децата да се разберат од збор, да бидат послушни кога нешто им се кажува? На пример кога ќе му кажете прибери ги играчките и тоа да го направи без приговори.

_____________________________

And this is my beautiful life ...

тоа не се учи од одма туку со постојано повторување и вежба..конкретно за играчките..кога сакаш да почне да ги собира мора прво да му покажеш како се прави тоа, ама само кога е со тебе и те гледа што правиш...најпрво ке бидат 2 играчки во корпата и 15 надвор ама постепено ке ја постигнеш целта

Ние мака мачиме за да се разбереме со збор.Некогаш ни успева ама повеке пати не.Незнам дали не ја воспитуваме како што треба или сме ја разгалиле.

Весна истите размислунања, но како штзо вика сестра ми, секое дете има фаза за одредени работи...леле до кога тие фази? Не знам со Мартина имавме период кога многу слушаше, ги собираше играчките, баш да си речеш леле какво дете, а сега уназад месец дена не можам да ја препознаам, ми иде она леле да ја треснам мислам така се вика, а да ја удрам верувајте нема ефект, само контраефект, со зборовите, не те сакам, ти не ме сакаш и тргање на страна И сега знаете како ми полудуваат хормоните и почнувам да плачам..па Мартина ми доага ме гушка...абе шпанска серија...знали да не забегувам, Весна фаза е не е разгалена и ти не си лош родител, само фаза е....

_____________________________

Животот е убав за оние кои знаат да го живеат.

Verojatno najubavo se ucat koga gi smetame ramni na nas. Ako i kazam poslusaj me i soberi si gi igrackite sigurno nema da go napravi toa, koga i velam: Te molam pomogni mi da gi sobereme igrackite" togas sigurono ke gi sobere zaedno so mene. I taka se sto sakam da napravi go postignuvam so Te molam pomogni i na mama. No toa vazi samo za rabotni zadaci, a za odnesuvanje uste ne sum go otkrila trikot. Na primer koga cepka nesto sto netreba ili se odnesuva nedolicno, jas i zboram, a ona ke gi zatvori ocite, klima so glava, vika da,da, da i cim ja pustam pak po staro.

Tocno e deka sekoe dete si pominuva niz fazi, pa taka ima i periodi koga mu e smaceno da ve slusa, nemoj ova, nemoj ona, eve sega moite se pogolemi i si vikam budala toklu sto sum gi maltretirala so takvi gluposti, dajte mu sloboda na deteto(vo granica)i ke vidite deka nema da dava tolkav otpor i ke dojde den koga so zbor ke se razbere.

Moe prvo zlatno pravilo: deluvaj, ne zboruvaj. Znaci, pokazuvaj i bidi uporen. Vtoro pravilo: ne monolog, sekogas dialog: ne nareduvaj, tuku prasuvaj, razgovaraj. Eve primer:
Koga odea vo gradinka, moite deca bea nauceni da gi oblekuvam jas, dodeka tie mrzlivo drekmaat. No, kako rasnea, toa bese se ponaporno. Trebase da stanam vo 05:00 za da stignam se'. Zboruvanje, molbi i uceni ne pomagaa mnogu. Taka, resiv da gi prasam dali sami ke se oblecat, a ako ne sakaat, ke im kazam deka ke gi odnesam vo gradinka vo pizami. Taka napraviv. Ucitelkite me gledaa cudno, ne me odobruvaa, no od toj den moite 2,5 i 5 god. sin sami stanuvaa i se oblekuvaa bez nikakov problem.

Лука го забележав дека ако нешто му забранувам упорно оди и го прави тоа. На пр. ако седне кај мене в скут пред компјутер и му викам целов реме да стане ке седи така 2 часа, а ако го оставам, ке поштрака 2-3 мин и ке си оди...така и со сијаличките од елката, го оставив ги пипна, виде дека не се за играње ио сега не ги чепка. Елката исто ке му ја ставам на ниско за да му биде на дофат, па и да ја бутне, ке ја кренеме..А ако викам и се лутам, знам дека од инат ке продолжи да го прави тоа...
И она што ми е интересно ако го замолам, во 90% од случаите исполнува, ама ако викнам да не прави нешто нема теорија да ме послуша

Како вие ги разбирате од збор вашите деца?

Марио се` ме сфаќа на зафрканција
Вчера претера со компјутерот и му викам утре си казнет цел ден нема да играш..а тој ми се смее в лице и ми вели - Немаш срце да го направиш тоа!-
Е кога ќе претера и кога не разбира од збор тогаш на сцена стапува татко му и него ќе го послуша без поговор.

_____________________________

When I'm good, I'm very good, but when I'm bad, I'm better.

кога има некој друг во соба особено свекор ми или свекрва ми ништо не ме слуша, ниту татко му го слуша а кога сме сами се ме слуша.глумец невиден.

ако нешто му викаш да не прави он намерно тоа го прави.

треба упорност и челични нерви за да го разбереш детето од збор.


_____________________________

Има само едно најубаво дете на цел свет, и секоја мајка го има :))

Луѓе, јас пукнав, шекнав, детево ме збудалува. Не од збор, од цели реферати не се разбира. Верувајте сите можни финти ги искористив, со арно, со лошо, со игра, со игнорирање, со плескање... некогаш некое пали, некогаш ништо не пали. Почнав сега да се запрашувам „дали правилно постапувам?“ а многу пати и си мислам „А што ако му остане некоја траума од (на пр.) викање, плескање, казна, игнорирање?“ Еве тазе пример од викендов: тројцата заедно шетаме покрај Вардар, и малово застанува по работ и фрла камчиња. постоевме малку, мм почна да се нервира. Ајде седнавме. Да му помине меракот. Ама меракот бескраен. Викам, синко, нивото на Вардар го крена од толку камења што испофрли. Кога веќе премина граница, почнавме да го викаме за да продолжиме да пешачиме, и почна циркусот, тој пишти, се влече, мм почна да врие, детево спискува неќе да мрдне. После сите поминати обиди, ај вака, ај онака, се свртев и си продолжив да одам, оставајќи го ѕверов сам да дојде. Верувате ли, не мрдна. полека одевме со мм вртејќи се од страв, да не го изгубиме, почнавме точка да го гледаме, не мрдна, тоа инатот јаречки. Дури кога почнавме да одиме по патеката нешто се излажа и дојде, битно од збор не дојде, туку тогаш кога ТОЈ сака... пукнав. Оваа финта ми палела, ама се плашам да не некако почне да доживува страв од тоа да не гледа како „заминуваме и го оставаме“.

Пример 2. Застанува и ја треска вратата колку може најјако (да не кажувам дека ни паѓа малтер од тресоци) и ме гледа во очи и пак ја треска, со убаво, со лошо, нема ефект. На крај го испратив во соба да си оди, и ете ти го по 2 минути, му течел носот. Така го враќав неколку пати, додека не заборавивме на вратата. АМА затоа и се нафрли на фиоката, ќе промрмља нешто како кога го карам и ќе ја тресне фиоката со сета сила. Значи почна да применува агресија, фрла играчки, треска врати и ме цитира кога му викам „дека татко му ќе се лути и ќе го кара“ битно не ме послушува, туку во очи ме гледа и си тера по негово... не знам више што изнапишав, се изгубив....


_____________________________

Жената по природа е АНГЕЛ, но ако и ги скршат крилата таа лесно ќе научи да лета на метла!!!

Од постов сфаќам дека синчето има 2,5 - 3,5 години, Џесика. Има неколку работи кои се важни да се знаат:
1. Тоа е фаза во која детето почнува да се чувствува независно и да ја манифестира својата волја. Ова значи дека честопати ќе прави спротивно од тоа што барате од него.
2. Кавга не помага! Така детето е уште посилно, бидејќи го радува што има влијание врз однесувањето на родителите. Молбите, убедувањата, уцените исто така немаат никакво дејство, освен што се лош модел за детето.
3. Она што е препорачано и ефикасно средство за справување со „не“ фазата на нашите најмили е дипломатијата. Децата на таа возраст се радознали, сакаат да си играат и да учат нови работи. Значи, наметнете ја својата волја низ игра, така нема да го повредите самочувството на малото, а ќе постигнете тоа што сакате. Пр. ако застанал во место и не оди натаму, наместо да се натегате, влечете и карате- понудете му трка , ееее, до она дрво, човек... и сл.
Не нудете му и не барајте од него ништо на кое може да одговори со „не“. Се нека биде игра, предизвик, забава... Ем волкот ќе биде сит, ем овците на број
Утешно е што по завршувањето на оваа фаза, детето ќе биде многу поразумно, подготвено за соработка и силно приврзано за вас следните 7-8 години. Потоа следува ново отфрлање на волјата на родителите низ пубертетот, е дури тоа е тренирање нерви и трпение

Да, има 3 години и 3 месеци ама тешко иде у пм. Пошто гледам тоа кавгањето да го сведам на минимум, реагирам на работи што навистина не е во ред да ги прави, ко со вратата на пример. Не е успех кај нас ако му го одвлечам вниманието, пошто ќе се наврати на тоа пак. А најчесто тоа и го правам, пошто приметувам дека тоа НЕ е за него ДА. Мозокот ми вергла 300 на саат само да смислувам нешто за да го одвлечам од тоа. Муабетот ми беше ДА СФАТИ дека нештото не смее да се прави, не дека не можам да издржам кога лупа со лажицата по маса со цела сила, или дека ја отвара 600 пати во минута вратата од замрзнувачот, туку да допре тоа до него и разумно да го сфати... или кога ќе му речам „немој сине така, не е убаво, види што направи сега, убаво ли е тоа?“ и добивам еден врисок силен и јак, да ми пукне мозокот...

_____________________________

Жената по природа е АНГЕЛ, но ако и ги скршат крилата таа лесно ќе научи да лета на метла!!!

Сфаќа, но не така како што ти очекуваш од него. Децата на таа возраст сеуште немаат расчистено со поимите „добро“ и „лошо“, туку истражуваат. Можеш да му понудиш логични, соодветни за неговата возраст, причини зошто не сакаш да тропа по масата на пр. Кога нешто бараш од него, инсистирај тоа и да го направи, но не со расправија и докажување, туку покажи му што сакаш : „Престани да тропаш со лажицата по масата, бидејќи така може да ја скршиш,“, на пр. а во исто време додека зборуваш, земи му ја лажицата од раце и оддалечи ја од негов дофат/поглед. Не дека нема да вреска, да клоца и да се бунтува. Во почетокот многу жестоко ќе го прави тоа, но не обраќај внимание на ваквите манифестации на бес. Број до 1001 во себе- но не влегувај во докажување и смирување на таков гнев.

Мислам дека многу добро ме разбира ама има моменти кога не сака да послуша. Точно знае за кои работи сме му рекле дека не смее, и ритмично ги повторува. Да биде уште поголема бељата, ќе праша, мама може ова, и јас ќе му кажам не, па ќе праша за друго, мама може ова, јас не, и на третото нема да ме праша туку директ ќе го направи тоа што знае дека не смее, и веднаш се врти да види реакција. Или ако направи нешто што знае дека не смее, ание не смего виделе, ќе не повика фино лепо да ни покаже, не предизвикува.

Јас да ви кажам почнав да тепам.Може ќе ме осудите,сеедно,но во ситуации кога не помага ништо плескам по газе и да ви кажам има резултати.Почнувам да мислам дека она "ќотекот е излезен од рајот" е навистина така.Сега и повеќе ме слуша.Иако знае сеуште да направи сцени кога ништо не помага,но се многу помалку и поретко.Кај нас ова упали и секако разговори постојано.Објаснување за се зошто треба така и зошто не треба поинаку!Имам и нова метода раскажувам измислени приказни за некое дете што постапило исто,па како или го земал полицец или кралица или лоша баба (читајќи ги приказните од овие има страв)па детето станало добро и се извило на мајката...зависи што ќе ми текне во моментот.Ова прво ми текна кога еден период не даваше рака на улица па и ја раскажував за Ивица и Марица со тоа што на почеток тргнале на прошетка со мајката и не давале рака и се изгубиле...и и стана интересно и кога нема да дава рака ќе и речам ќе се изгубиш како Ивица и Марица и одма дава рака.Сега со некоја ситуација што ми е проблематична одма измислувам приказна.Пробајте може ќе упали и кај вас.Мислам дека покрај инаетот и неслушањето сепак им е тешко да сватат некои работи.Исто се сложувам за дипломатијата дека помага особено ако се поврзе со некоја игра.

Ако му одговара ќе разбере и ќе послуша ама ако не му одговара ќе се прави дека не разбира додека маж ми не го искара и не му даде малку ќотек. Потоа не смее да плаче мора да седи мирен и да Ќути а по извесно време ќе го каже она што го разбрал од зборувањето

ние сме малечки и уште се галиме со мама детево сака да отвора и да треска вратнички од кујната не е проблем ај поминува некако ама скоро почна да дивее во ходниот и тука имам стаклени вратнички како предсобје да речам дека е и сега му велам НЕ и тој гледајки ме во очи пак пробва да го затвори насила му свикав малку и детево ама се навреди почна да си плачи да ме гушка и во очи да неке да ме погледни , душа ме болеше.