Ех, што ми се случи вчера.
Беше убав сончев ден, топол и со ќерка ми си излеговме на плажа, тука пред нашата куќа. Се слеков во купачи, најнормални бикини, ништо секси ни провокативно. Ја соблеков и неа на гакички. Додека таа си играше во песокот, јас читав книга. Куќата и плажата се приватни, околу нема многу куќи, на 500 метри има хотел од едната страна, од другата пак толку далеку ресторан. Значи сами бевме а првите луѓе од нас на голема оддалеченост, се гледаа како фигури.
По некое време дојде еден дечко и се смести на едно педесетина метри од нас. И се во нас гледаше, свртен кон нас. Прво не му ни обрнав внимание, боже мој не е моја плажата, секој има право да дојде. Кога по некое време, проверувајки што прави ќерка ми го спазив дека на велико се самозадоволува, сеуште свртен кон нас набљудувајки не. Ми се згади . Ако некој ме гледа, можам да разберам, жена сум со сите атрибути па може и да ме најде привлечна, но со детето покрај мене, пред очите на моето дете, ух........ Ми идеше да му отидам и да го треснам.
Ми преседна плажата, се облеков, се собравме и си појдов дома. Тој веднаш штом виде дека заминуваме, престана со сите активности и дур отидов дома го снема. Инаку од тераса се гледа и местото кај што бевме ние и тој. Значиииииии раат да не си, ни во сопствениот двор.
_____________________________
Sometimes two people have to fall apart to realise how much they need to fall back together