Нема ништо похумано од тоа да му се даде топол дом и љубов на дете, кое тоа го нема.
Нема ништо поубаво од тоа да се стане родител, макар и на овој начин.
Сум слушала дека посвоените деца се сакаат исто како свои бидејќи љубовта кон децата е немерлива, бесконечна категорија.

Кога би се одлучиле да му кажете на вашето дете дека е посвоено?
Како би се снашле во ситуација ако бидете прашани „Дали сум посвоен/а„
Поголем грев е да се каже, или да се молчи цел живот?

_____________________________

When I'm good, I'm very good, but when I'm bad, I'm better.

О томе ја могу нешто написати, само се испичавам јер ние македонски.
Посвоено дете мора да зна од почетка да је посвојено. Јас сум пуно о томе пречитала и није ништа страшније од шок терапије. Тако, да родителји у прво морају знати, да има двије врсте роителја / биолошки и социални. И они који су социални (који су посвојили дете) морајо да буде сретни и поносни на своју улогу.

Они који желе посвојити дете праве албум, у којем су слике, бележке које говоре о раздоблју чеканја на дете. И прве слике од детета, од дома за децо (у којем је дете прије живјело). И тако родителји и дете заједно проматрајо овај албум. И када је дете от прилике 3 до 4 година узраста тада, кад види трудну жену он пита, дали сам ја био у твоме требуху. И то је прилика, да кажемо детету, да га је родила једна друга жена. И како дете постаје старије, тако добива више информација. Али он мора, да зна, да увјек може питати све о својем извору. Кад је у питанју меѓународна посвојитев, тада је исправно, да дете сазна културу који су припадали биолошки родителји. када посвајаш дете из неке друге землје, та землја постаје помало и твоја. Тако је као, да си помало залјублјен у целу землју, пошто знаш, да је тмо некдје дете које чека на тебе...

Агнес  прв пат читам волку убав план за тоа како да му се каже на детето дека е посвоено...прекрасен и крајно безболен за малечкото..обично приказната завршува со неколку реченици и обично со караници зошто, па како, па лутина од страна на детето и сл...

neznam zosto..no, kaj posvoenite deca, koi doznavaat mnogu pokasno..se sozdava nekoja praznina, bolka li da ja narecam,..neznam sto e.Toa go gledam kaj mazot mi.Zatoa najdobro e da se razjasnat rabotite mnogu rano.Pozz na siteAko ima nekoj sto se soocil so ovaa bolka neka pise..za da znam kako da mu pristapam na mazot mi..za ova kako tema. Zosto toj fakt na posvoenost se prifaka tolku tragicno i se pravat drami???..Plisss za odgovor.

Милијанана мислам дека таква ситуација на трауми и драми настануваат кога на детето на време не му е кажано од каде потекнува и дека всушност е посвоено.И сега кога е веќе зрела личност и дознава една таква работа се бори самиот со себе да не ги замрази сопствените родители, мислам на оние кои го одгледале, а исто и онаа која го оставила. Бидејќи нели искреноста е една од најважните работи во семејството, како и отворениот разговор за се, тој е повреден бидејќи не биле отворени со него и ја криеле таа вистина од него.Сепак, не мора да сум во право, но лично јас така би се осетила кога сега би дознала било што од моите, нешто што требало одамна да ми го кажат,  а тие го криеле од мене.Поздрав и се надевам ке ти помогне некој и со друг одговор.

_____________________________

Животот е убав за оние кои знаат да го живеат.

Позз елена..и јас утре на моето дете би му казала дека е посвоено..морам..така налга општеството, средината во која живеам..и немам ништо против тоа..но..се плашам од друго. Дали секој дома ке го воспита своето дете да не му се руга на тоа дете што е посвоено.Јас одам далеку со размислувањата..можеби грешам..можеби..премногу се грижам..ама ме боли душава..и од др..страна.имам сопруг кој е посвоен..тој замислувал дека ке има свои деца..еве нема..има аззоспермија.Тој знаел дека неговите не му се био..родители..никогаш не проговорил за тоа дека ке ги побара..или дали ги познава..не сум го прасала. Нормално дека страдал и покрај тоа што знаел-страдал??
Се прашувам нема ли да страда тоа дете кога ке знае дека јас не сум го родила???..и дали повеке ке страда кога ке наиде на информации врзани за неговите био..род??Многу прашања се тука.Мило ми е за темава..и барам Што е правилно???Го почитувам секое мислење..само ке молам без навредувања.
Навистина немам намера да одговорам на навредувања..ниту некого да навредувам.Позз

Ех Милијана навистина многу размислуваш и тоа е добро, но верувај ти не можеш да го заштитиш тоа дете засекогаш од надворешната околина, за тоа си свесна нели? Најмногу ќе му помогнеш ако бидеш искрена со него и го научиш да се сака токму такво какво што е, да се гордее што постои и што имало среќа вие да бидете неговите родители. А тоа ќе го научиш доколку бидеш искрена со него и со маж ти ќе му дадете неизмерна љубов (во што сум сигурна). Верувај никој на форумот не сака да те навреди. Треба да бидеш благодарна што можеби некои постови се и построги, а се однесуваат на тебе бидејќи те тераат да размислиш уште еднаш дали она што ти мислиш дека е правилно, е навистина правилно. Верувај сите сме тука со различни размислувања и мило ми е што читам во постовите искреност, а не лицемерие. А тоа е најважно нели?

< Поракaта ја уредил Elena -- 6.9.2009 18:48:00 >

_____________________________

Животот е убав за оние кои знаат да го живеат.

Прво позз на сите..без разлика..но..да добијам коментар кој не бил во ред..па да плачам..да се вознемирувам..извинете но..не е воопшто во ред.Останав разочарана и навредена..но..еве човечки е да се греши..па Ви простувам..Ме погодило нешто..во ред..сум се обидела со зборот осудувам..но тоа сум го кажала како осудување од душа..И ако некој се осетил навреден еве нека ми прости и тој на мене..зосто не сум мислела на него како на лош човек. Вие (сите имате разни мислења)не сум овде да се карам..само прашувам..коментирам..и искрено ми жал што не сме се разбрале.Да му направиш добро на човек..да се пофали некој..а да му направиш лошо мислам дека е најлесно.Позз на сите пак ке речам бурното реагирање не носи ништо добро. Прва ја подавам раката и се надевам дека на форумот Рингераја ке сретнувам само пријатели.

Сама ке размислам уште еднаш дали ке прифатам некој понуден совет..но..молам без лични навредувања..мислам дека сите сме овде за дружба..па еве срдечен позз од мене.

< Поракaта ја уредил Палешка -- 6.9.2009 21:43:03 >

Се извинувам се се потцртало..не мислев да биде потцртано..се извинувам..Гршка моја нешто во тоа што сум сакала едно-испаднало друго..Простете уште еднаш