Леле многу тажна тема солзи ми навреа во очите.Јас никогаш нема да си простам што не отидов на последниот концерт на Тоше,бевме дојдени баш тој викенд во Ск.и со мм се двоумевме дали да одиме или не и не отидовме го гледавме од дома на Тв.

Мајка ми повеќе не е на овој свет.Ме остави сама без подршката и мајчинската љубов.Поминаа 40 дена и ужасно ужасно ми недосига. Мамо сакам да ти кажам дека беше најдобрата мајка на целиот свет.Те сакам бескрајно многу и ако ме слушаш сакам да ти кажам дека секогаш си ми во мислите. Продолжувам со животот со радост и смеа заради моите две сонца бидејќи ти така сакаше.Мартин постојано те бара и посакува да се вратиш за да го видиш каков ученик ќе биде.Знам дека си тука и не гледаш од небото.Вечно ќе тагувам по тебе. ТЕ САКАМ.

 

_____________________________

When I'm good, I'm very good, but when I'm bad, I'm better.

_____________________________

Животот е убав за оние кои знаат да го живеат.

Tato mi nedostigas postojano,no sega koga sme so Elena i Eva kaj tebe doma,a tebe te nema mi e mnogu tesko.No znam deka ne gledas i si radosen poradi svoite vnuki.TE SAKAME

Баба ми. Неверојатно мудра и едноставна жена. Нема ден, а да не помислам на неа. Се радувам кога ја сонувам, преубаво ми е тогаш. Мака ми е што не ја запознав со мм, сакам да ја споделам со неа мојата радост и љубов. Но, преку сонот веќе ги запознав и јадевме овошје.
Те гушкам бабучко моја најдобра на целиот свет! И ми те сакам до небо и назад! Ми недостигаш постојано!

мила моја мамо и драг мој тато,

Ми недостасувате секој ден, секој час. Си помислувам  - да бевте тука, со мене барем уште малку. Да ги видевте вашите два внука како раснат во прекрасни момци. Да ја видевте вашата малечка внукичка која толку многу ја посакувавте. Тато, да ја заспиваше навечер, како што си го заспиваше својот прв внук... Мамо, да ја „бањкаше“ Мила наутро, како што ги „бањкаше„ твоите внуци за да раснат, како денот што расне. Да и` ги пеете  на Мила сите оние приспивни песнички кои, јас колку и да се трудам, незнам да ги испеам како вие што ги пеевте.
Мамо и тато, да бевте барем уште малку со мене...
Ве гледам на небото, во секој облак, ве чувствувам во секој бран ветер... и знам дека сте тука, дека ја галите Мила со здивот на Бога, дека ги пазите внуците со сјајот на ѕвездите. Ве чувствувам во срцето, ве живеам во спомените.
Многу ве сакам.

ме расплакавте вака попладневно..ве гушкам сите

Babo, znam deka se izraduva na pravnuci kako sto sakase, znam deka si so dedo kako sto sakase, ama mozese uste malku da pozivees ako sakase, uste malku da se poraduvas so nas ako sakase.
Doagame da te posetime cesto ama ne na starata adresa. Sega imas nova kade vecno ke te naogame za da si pomuabetime. Jas ke zboruvam a ti ke slusas vprocem kako i sekogas

Оваа песна татко ми ја напишал за неговиот татко, мојот дедо кој умрел на 46 години. Татко ми тогаш бил 17 години.

Неколку години подоцна историјата се повторува.
Умира и мојот татко на 47 години.
Беше тоа далечната 1993 година, јас имав само 15 години.
Колку ми е тешко сеуште.

Еве ја песната, тој ја напишал како и за мене да важи сега..


До гробишта и назад

Синоќа
Одев по патот
Што татко ми
Го избра за свој последен
Отидов на гробиштата
Да го домамам во мислите
Уште еднаш неговиот лик
И бидејќи немаше свеќи
Му ставив цигари
Синоќа си мислев да му се придружам
Но не, не можев.
Седев на каменот до гробот
И свиткан на два дела
Мислев за неговиот живот
Проткаен со плачливи цвеќиња
Тогаш духот негов се појави
Со неговата вечно иста насмевка
Која му остана и последен знак
Од неговиот живот
Стоеше нем без збор
Како сива карпа над провалија
И ме гледаше со своите студени очи
Кои некогаш така чудно светеа
Татко
Ти веќе не си жив
Само твојот дух оживува во ноќта
Твоите некогашни зборови
Се исполнуваат
И јас тонам во провалија
О татко, татко
Повеќе сакам да сум кај тебе
Отколку да бидам понижуван
Синоќа,
Одново се вратив од гробиштата
По патот
Што татко ми го избра за свој последен
Одново ја исполнив студената постела
Со воздишки и плач

Ѓорѓи Мучев

_____________________________

Me, Myself and You..and our Baby too...

слава им на починатите

_____________________________

Завидливите луѓе се хранат со твојата несреќа...
Биди Среќен!...
Нека умрат од глад!!!

колку само спомени ми разбуди песнава

Убаво е да се сеќаваме на луѓето кои не се повеќе со нас. Така тие продолжуваат да живеат во нас долго, долго..засекогаш.
И често си го поставувам прашањето, што би било кога би било..односно кога тие би биле живи сега...и така полека си го терам животот замислувајќи ги крај мене.

_____________________________

Me, Myself and You..and our Baby too...

мами дури сега видов,прими искрено сочуство за загубата.Плачам и читам и не ми се верува колку е суров животот. Немав интернет 2 недели тогаш и многу ми е жал што не бев со тебе.

тоа е драга моја..животот продолжува, за жал без некого ама затоа тие што остануваат го спомнуваат па тој продолжува да живее иако само во сеќавањата

Тато,
Денес точно пенаесет години како не си тука. Како петнаесет минути да се. Исто недостигаш....
Се прашувам, дали ме слушаш кога на гроб ти кажувам колку внукот кој ти за малку не доживеја да го видиш.... дали ме слушаш кога ти кажувам колку е твој, колку наликува на тебе во се`...? Со право и со чест го носи името твое.
...
Се прашувам, дали таму, од небото, ја гледаш и твојата мала внука? Дали ја препознаваш во неа твојата мудрост?
Дали си горд на мене? Дали чувствуваш како те носам во срцето? Постојано...

ех мој драг колега,поминаа 5 месеци од твојата прерана смрт,а на никој не ни се верува дека повеќе те нема,а имаше само 26 години   вчера те споменавме колку зрачеше со позитивна енергија и посебна убавина,животот е неправеден,и од сега место да се гледаме само ќе те споменуваме  Ни недостигаш на сите Стефи

sreko moja, pocivaj vo mir...mi nedostigas....sekoj den se poveke i poveke....ednostavno, ne mozam normalno da prodolzam da ziveam, se trudam no ne mozam...nema den da ne se zaprasam zosto???

na denot na mojata svadba imav da mu kazam mnoooogu na mojot mil tatko no ke cekam da se sretnemne na drugiot svet da si kazeme se sto ostana nedokazano!

_____________________________

sekoj e blagosloven ako veruva vo boga

Dedo samo sakam da ti kazam deka tvojata para vnuka gi ima tvoite oci.
Babicke najmila i posle 3 gotini uste ne mi se veruva deka te nema.
Znam deka vo sekoj moment ste do mene i do Eva, vie ste nasite angeli cuvari.
Ve sakam najmngu, i beskrajno mi trebate.

_____________________________

уште маклку и 11 години од кога те нема Даце... иако бев премногу мала знај дека никогаш нема да те заборавам...ти знајш дела беше најсаканата моја личност..знајш дека сите кога ќе ме прашаја кој го сакам поќе дали тато или мама јас секогаш велев тетин ми...знам дека и ти мене ме сакаше најмногу...премногу ми недостигаш...да беше покрај мене знам дека би ми давал совети за се....во се ќе ме подржваше...таков беше одсекогаш///душата ја даваше за мене... те сакам најмногу... 

Ми го допревте срцето и ме расплакавте пријателки!