ИЗВОРНА ПОРАКА: Весна
И какви се' не коментари немам слушнато: па му газиш по почитта на мажот ти и неговото семејство (-а кај е тука моето?!?!?!), па како ти со децата да имаш различно презиме (е големо чудо, ќе знаат дека мама си ги сака и нејзини си се )...
Pusta maska gordost, da se socuva po sekoja cena i da se odi do najbanalni raboti, samo za da ima za sto da se rckaat lugeto.
Bev ednas na edna svadba, mladozenecot od skromno semejstvo, od malo mesto, ne mnogu obrazovano, zatvoreno vo krugot vo koj se rodilo, bez da zirne nadvor. Nevestata pak kako mala go izgubila tatko si, imase samo sestri i verojatno od sentimentalni pricini, ljubov i pocit kon tatkoto koj nemal sansa da bide tuka na toj vesel den, si posaka da si go zadrzi prezimeto i da go dodade negovoto. I se ubavo i fino si se dogovorile, nema problem, nema ljutis, gi razbrale i svatile nejzinite pricini.
Koga maticarot ja prasa za prezimeto i taa odgovori, vo pozadina se slusna edno glasno ooooooooo, izraz na iznenaduvanje i cudenje od prisutnite koi voopsto ne gi tangira nivniot izbor.
Ama ete sto e narod, ni vo najubaviot necij moment nemoze da se vozdrzi i ke ostavi damka da se sekavas cel zivot.