Да да.Фала и тебе.

_____________________________

СМЕЕЊЕТО Е ПОЛОВИНА ЗДРАВЈЕ!!!Да се смееме за подолго да живееме!!!

Сабајлето на 20.10 отидовме на ЦТГ. Крајниот тремин беше веќе поминат една недела.Докторот што ме породи ми кажа дека од кога ке ми помине крајниот термин, ќе ми дозволи една недела да го надносам бебето освен ако само не посака да излезе . А бебето не сакаше само да излезе, мораше принудно  . И така резултатот од ЦТГ му го носиме и вика ова не ми се допаѓа. И вика на една сестра носи ја во соба, а мм отиде да земе вагиналета за провокација. Ми ја стави вагиналетата и 4 саати не мрдам, чекам да добијам болки. Инаку Јана ја носев високо. Си лежам, си гледам ТВ и потајно се молам да не добијам болки , леле многу ми беше страв од природен пораѓај. Поминаа 4 саати и докторот вика ајде оди дома,ако добиеш болки во било кое време доаѓај  , ако не, утре во 8ч. на царски. Дојдов дома и првин се исфенирав (многу ми беше важно тоа ) а после се останато. И така другиот ден накај 9 и 30ч. дојде на свет Јана 

Redno e i jas da pisam za TOJ DEN....
vaka bese : na 10 .04 vo 3.15(utroto) mi pukna vodenjakot i duri se srediv a i deka trebase da odime vi Bitola otidovma vo 4.30 (ama ne trebase da otidam tolku brzo zosto nemav bolki ama mi bese strav za ne se sluci nesto i zatoa) ama dyri ubavo bolki me fatija vo 12.00 i imav bolki vo 19.00 ama seuste ne mozev da se odvoram poveke od 6 cm a i  ne se spustase poveke a od provokacijata mu se namaluvaat tonovite i doktorot resi da se izvrsi carski rez so spinalna anestazija pa vo 19.40 se rodi Angel.

Malku bese potesko otkolku sto se nadevav zosto gi istrpiv bolkite i za so prirodno i so carski ama se zaboraviv . Od operacijata se oporaviv skoro za 2 nedeli od koga se rodi ama ne bas celosno no dobro e od den sme se podobri.  

Тој ден..... баш беше точно пред 4 години.

Бев 35 недела, си станав сабајлето на 21 Април, нормално без никакви проблеми. Отидов до WC и после мокрењето осетив дека сеуште истекува нешто од мене. Ставив улошка, ама џабе. Тоа тече ли тече, за две минути ми пропушти и улошка и тренерките утоп мокри како да сум се измочала во гаќи . ММ беше дома и му викам, Мики мене ова водењак ми пукна. Тој . Паника невидена. Јас мртва ладна си влегов да се истуширам да се средам, и така полека до болница. Беше 11 саат на ручек. Болки немав и не се отварав до 12 саат вечерта. И после незнам колку провокации во 3 саат сабајлето на 22 Април ме качија на бокс. Бидејќи бебето не беше природно спуштено, пороѓајот беше доста тежок. Една докторка, така доста курпулентна, кога ми рипна на стомакот, мене срцево во грло ми отиде. И така после еден саат мачење на бокс во 03:50, се појави едно мало, помодрено, глувче со црна коса. Не плачеше, затоа што беше загушено, папочната врвка му беше 3х околу врат. Веднаш го однесоа на опсервација, а јас го видов и го земав во раце дури после 3 дена .
Но се помина добро и еве денес го славиме неговиот 4-ти роденден.

jas toj den otidov kaj maticniot ginekolog da zemam bolovanje i na pregled,nosev cizmi so stikla,brzav da ne mi zatvori,baska na udolnica,i koga sednav tamu posedov 5 minuti i mi pukna vodenjakot kaj doktorkata ,me pregleda,i rece 3ipol prsti sum otvorena,me prati gore,tamu mi pocnaja bolkite vo 16 casot,a se porodiv vo 17i15 casot,skoro bez bolki bez secenje,vakvo raganje ni na son nema .sestrata mi vikase lezi nemas bolki,mene koga mi dojde napon,daria izleze duri odev do boksot,duri me legnuvaja na boksot,se porodiv  vo polu lezecka sostojaba uste ne dolegnata,a sestrata mi vika lezi nemas bolki i zamina kafe da pie,za 1 min se vrati

toj den stanav so bolki i okolu 10 casot otidov na klinika me pregleda doktorot i mi rece deka sum 2 prsti otvorena i da si odam doma pa da sum dosla vo nedela a toa bese cetvrtok i jas si dojdov doma i swe cudam kako ke izdrzam do nedela i koga oklu 15 casot istiot den otidov pak i me primija i vecerta vo 20 i 45 se porodiv

Беше 23.09, среда, преубав ден. Станав утрото за да проверам крв бидејќи следниот ден бев на редовен преглед и требаше да ги однесам резултатите. Термин ми беше 18.10. Имав уште цели 25 дена. Ни на крај памет дека тој ден ќе биде големиот ден. Бев 36 недели и 3 дена. Од 31 недела лежев дома бидејќи контракциите почнаа уште тогаш. Среќа не бев отворена, па матичниот ми препорача мирување и терапија со Гинипрал. Не ме прати на болница. Гинипрал престанав да пијам на 21.09, и не мислев дека одма ќе се породам. Утрото кога собирав мокрача во чашка за анализа, нешто како да ми падна од мене кога мокрев. Гледав да видам што е, ништо немаше. А јас бев убедена дека нешто ми падна. Се јавив кај матичниот, си реков да не ми пукна водењакот и да не го помочав па да не осетив. Тој ми вика ако ти пукнал треба да си како со бокал потурена. А не бев така, значи не е водењакот. И отидов во лабораторија, ми земаа крв и си дојдов дома. А цело време бев вознемирена како нешто да ќе се случи. И си лежев гледав телевизија кога наеднаш поплава, ми пукна водењакот. Сатот беше 10.00. Се преплашив, 25 дена порано, си реков дали ќе е се во ред со бебето. Знаев дека нема бегање и во следните 24 часа ќе се породам. Отидов на болница и не бев ич отворена. Ми дадоа таблета за провокација и инекции. И ништо. До 16 часот се отворив само 2 прсти. А болки имав, контракции рамномерни и 100.  Докторот не сакаше да ризикикува и во 16.30 ми рече мора царски рез. ОК, си реков. Некако ми олесна си реков кога ќе се разбудам бебето ќе е веќе излезено. Во 17.00 веќе беше се завршено и на свет дојде мојот најмил Никола.

кога ја родив последната ќерка .... ќе памтам цел живот. Поучена со другите две, сабајлето ми истече крв, ме фатија болки, а јас дома кифли правам...
И се јавив на сестра ми и на маж ми, на сестра ми морав затоа што маж ми беше со мен до болница па она да седи со другите две дома. И јас кафе пијам... ми се плаче... Не сакам да раѓам...
И они јадни седат, чекаат да кажам ајде.. јас ќутам.. позеленета..
Во ГАК кога отидовме ми вика др. 5 прсти... лелееее
Од мака и страв ми престанаа болките. И му викам на др. да си одам утре ќе дојдам (од пусти страв) Тој ми вика нема шанси ќе родиш вечерва не ти е прво.
После 7 ваљда, поим немам колку саат беше, имаше смена, и мене никој внимание не ми обраќа. Ни доктори ни никој. А мене болки лудило.
Си мислат они млада, прворотка ќе трае, нема шанса да роди истиот ден.
И викам на др-ката: Јас ќе се породам!
Др-ката: како не, рано ти е! Оди во вц неколку пати па после ако имаш напон тогаш!

И викам: Јас ќе се породам во вц ако отидам уште еднаш. Ги знам болките.
И таа позелене. Ми вика: Која бременост ти е? И викам: 3та! Кога се раздра на цел глас: СПРЕМАЈ БОКС, СТАВИ СИСТЕМ, СПРЕМАЈ ИТНО ЗА САЛА!!!
Јас не знам што се случува. Тие јадни не ни отвориле историјата што ја остави претходниот др.
Сум била веќе максимум отворена, со главата на бебето ептен доле и веднаш ја родив убавицата Маж ми се јави на тел, да праша како сум, а докторката му вика: ИматАе прекрасна ќерка!!
И сабајлето си отидов на мое барање.



_____________________________

Danger! Ha! I laugh in the face of danger. Ha, ha, ha, ha ...
Мај нејм ис лукс. Жито лукс.

Послените денови идев често на ЦТГ.  Имав намалување на плодовата вода и Д-р-от ми кажа да ме прими во понеделник (да не седам цел викенд таму) за да ме има под контрола. Дојдов во понеделник, ме сместија на патологија и цел ден така си го поминав, ништо не се дешаваше. Во вторник ми ставија провокација, но абер немаше малово да искача. Добив многу слаби болки. По неколку саати Д-р-от ми предложи да правиме царски или да оставиме да чекаме, со тоа што ако чекаме постои ризик поради намалената плодова вода. Се сложив на царски, иако сакав природно да се породам
Почнаа да ме спремаат и тоа ми беше најезивиот момоент (клизма, катетар, операциона сала... ) Без да ме прашаат ме седнаа и почнаа позади на кичма да ме мачкаат, сватив дека сакаат да ми стават спинална ( а јас сакав целосна анестезија). Се свртев и и ги прашав што прават??? Анестезија де, ми одговараат. Кога им свикав зашто не ме прашаа каква анестезија сакам .....Ми ставија општа и кома
Во 13:30 се роди ќерка ми Мене во шок соба ме однесоа и тогаш се будев полека. Вечерта во 9 ми ја донесоа да ја видам  Преубав момент

Последниот месец пред да се породам по неколку пати ја читав темава. Сега и јас да го пренесам искуството до идните мамички. Со нетрпение чекав да дојде терминот. Но денот дојде и појде. Се ми беше спремно за бебето, а од болки ни б. А толку бев спремна психички и воопшто не ми беше страв. Мислам дека за второто повеќе ќе се плашам. И така помина една недела по термин и ништо. Последните денови одев скоро секој ден на ЦТГ. Почнав да се нервирам оти знаев дека ако вака продолжи не ми бега царски, а сакав природно да се породам. На седмиот ден примив амп. Естрадиол за да се отворам, но ништо. И така по 8 дена одам на ЦТГ и на ехо. Кога докторот вели дека плодовата вода многу се намалила и мора уште истиот ден да ме прават царски. Тоа што најмногу не го сакав- тоа ме снајде. Прашав дали може да појдам дома и да се вратам по саат- два и ми дозволи. Е тогаш почна да ме фаќа трема. Се истуширав, го избричив стомакот (ми рекоа дека мора), си ја зедов торбата и назад на болница. До последно се двоумев дали да барам спинална, ама по консултација со докторот се согласив за општа. Кај нас многу ретко се користи спинална. Е после следуваа непријатностите (клизма, катетер итн.). Уште понепријатно ми беше кога ми дадоа една спаваќа/ кошула која едвај ме покриваше и немаше копчиња па си ја држев до операциона сала за да не ме гледаат сите што чекаа да се породат, сестри, доктори. Се разбудив уште во салата кога ми кажаа дека имам ќеркичка. Ме однесоа в соба и тогаш почнаа маките. Добив алергија од системите. Откако се среди се, по 2 саати ми ја донесоа ќеркичката да ја видам. Мислам дека повеќе бев збунета отколку радосна во тој момент. Но како што поминуваа деновите се повеќе се зближував со малото. По 7 дена ме пуштија дома. И дури кога ја ставивме во креветчето да спие станав свесна дека имам бебе и заплакав.

Ajde i jas za toj den...Zatoa sto bese zakazan carski ne mislev mnogu dali ke dobijam bolki ili ne.I ako dobiev bolki ustvari ne mi bese strav sto se mora se mora neli samo sto jas znaev deka kaj mene prirodnoto poroduvanje ne e mozno i taka da si go cekav samo zakazaniot den.Vecerta pred porogaj so majka mi cakum pakum stanot go napravivme iscistivme t.e.majka mi iscisti jas samo malku i pomognav i gi ispravme zavesite,a kako nemam masina za perenje doma neli hotel jas do kaj 12 saat vecerta se kacuvav i se simnuvav po skali od doma do peralna i nazad(duri i ednata zavesa si ja zaboraviv tamu ja zemav posle porogaj)Sretnav i nekolku zeni vo peralnata i tie site vozbudeni zosto ne samo jas go ocekuvav bebeto so potesnoto semejstvo nego i cel hotel
Utredenta vo 10 zakazan i jas si otidov vo bolnica so pesna,nemav voopsto trema doktorot sto mi ja vodese bremenosta go izvrsi i carskiot taka da jas znaev vo sigurni race sum.Edino malku se plasev dali voopsto ke se razbudam posle operacijata zosto idev so celosna anestezija.Duri i si se slikav i pozirav pred da me odnesat dole vo salata.Trema me fati koga go slusnav glasot na doktorot i stanav svesna veke sto me ceka.
Koga me legnaa odma mi go puknaa vodenjakot.E luge sto prsti ke imase taa sestrata zvezdi broev.Ma drugo nisto ne osetiv od taa bolka sto bese tolku jaka Posledno nesto sto se sekavam bese go vidov doktorot i si zaspav i moze ova zvuci smesno ama ja sonuvav drugarka mi Od anestezijata odma se razbudiv samo mi rekoa ajde gotovo i me slapnaa po obrazot i mene tolku mi trebase.Me odnesoa gore vo soba i tamu majka mi i maz mi i normalno ubavicata moja.Jas samo znam ja svrtiv glavata nakaj nejze i se zacudiv kolku e rozeva Koga me stavija na krevet znam broeja eden dva tri i znaete ko na filmovite koga e nekoj povreden pa go stavaat na krevet jas taka bev.Duri imalo i komentari za mene od sestrite bre sto jaka ke bese zenava glas ne pusti i odma se razbudi.
Najubav moment bese koga ja zemav Melody vo race ,bese tolku malecka i nezna i normalno gi imase moite usi Togas kolku stanav svesna za se damla me udri mislam

Терминот ми беше на 10 ти, чекав,чекав и ништо си легнав да спијам, кога во 2 ч. осетив како нешто потече кога станав одеднаш истече водењакот. Почнаа пеперутките во стомакот да ми летаат од среќа (зошто сеуште немав болки да знаев што ме чека... ) Веднаш на доктор но не бев ни отворена поминаа 6 саата кога се отворив 2 прста и почнаа слаби болкички, поминаа уште 6 саата-ситуација иста...Пошто не се отварав докторот одлучи да ме прати во Струмица (постоеше варијанта ЦАРСКИ а овде не прават царски ). Во Струмица веќе почнаа болките после 3 провокации се отворив 4 прста а поминаа 18 саати откако ми пукна водењакот. Примив уште две провикации додека да се породам, а тоа се случи дури во 4 часот на 12ти. Докторите не сакаа ни да слушнат за царски додека не понудиш пари Породувањето не беше толку болно колку шиењето кое заврши по 2 саата. Тие 26 саата беа нај тешките во мојот живот но завршија.
А кога се роди моето мало душиче беа најубавите моменти во мојот живот, а најубавиот од сите кога го гушнав МОЕТО БЕБЕ.
Порака до сите идни мајки- ВРЕДИ ДА СЕ ЖИВЕЕ ЗА ТОЈ МОМЕНТ

ajde ringerajki pisuvajte gi vasite iskustva odamna ve nema nesto da napisitea nie sto  sme za poraganje  cekame da ne ohrabrite

Toj den bese 1 juni  2 dena posle krajniot termin. I taka jas posle se sto procitav na ringeraja si resiv koga ke me fatat bolkite da ne trcam vednas vo bolnica tuku doma da si potrpam.Bolkite me fatija pa odam jas kaj maticniot za da mu recam da mi go otvori porodilnoto i pak da me vidi a toj mi veli a ova ne se vistinski lazni bolki se ama za brzo ke sledat vistinskite.Jas trpev  se  do 12 vecerta no bolkite se uste bea izdrzlivi i se reguliraa so pravilno disenje no celo vreme bea na 2-3 min. i nemase bas vreme za odmor,i ne bea kako site sto kazuvaa vo polovinata i stomakot tuku celo vreme mnogu dolu i zatoa mislev deka ne se vistinskite. Vo 12 nokta otidovme so mm vo boln.i mu se javuvame na dok. sto treba da me porodi na tel. doma a toj ni veli neka te pregleda dok. goce pa neka mi javi dali si za raganje.Dok. goce me pregleda i kaza deka sum otvorena 5 prsti  mi stavija klizmi si nosev od doma i demek me spremat za raganje a na mm mu velat do 3 ke se porodam.Vo site zbrki ni dok.goce ni mm ne mu se javija na dok za poraganje pa koga go pobaravme vo 1 batkata si go isklucil mob.a mene me fati panika. Sestrite si legnaa i mi rekoja da setam.Se iznasetav vo hodnikot edni dobri 6 sati a vodenjakot nikako da pukni nitu pak dobivav nekakvi naponi. Sestrite za toa vreme mi napravija sigurno 5-6 pati ctg za bebeto i me prasuvaa dali imam naponi a od niv ni traga ni glas samo bolkite stanuvaa posilni.Na kraj vo 6 sabajle mu zvonam na mm a toj celo  vreme ceka vo hodnikot i me gleda kaj sto se vitkam mu velam aman baraj go pak dok. oti poveke ne se izdrzva.Vo 6 i  nesto dok.stigna mi dadoa nekoi ineksii no naponi nema .Toj se iznervira zede sosila da go turka bebeto bukvalno kako jas da bev kriva sto nemam naponi a toj se deri li se deri nad mene ne sum znaela sto da pravam a isto i sestristata. mi go puknaa vodenjakot me sekoa i go izvadija Dimitar so obrazlozenie deka jas ne sum go rodila tie mi go rodile.Sto da vi kazam odnesuvanje nula i mn. mi e krivo sto mu dade mm pari i na sestrite i toa poveke od kolku sto se dogovorivme. Na kraj se otvoriv 9 prsti no me sekoa sienjeto boli samo posledniot sloj ama pregledite od sestrite mn.bolat .I na kraj ni sestrite ni dok. ne dojdoa da vidat kako sum tie 2 i pol dena sto lezev izgleda malce pari mu bea.nego 4000 den na sestrite po 500.

Eве го нашето искуство...
Од последниот преглед на гинеколог ми утврдија ОПВ намалена и пристисок покачен...па гинеколог даде мислење да се породам индуктивно -иако 5 дена пред термин. Отидов на ГАК кога дента сум си била отворена 2цм, и ме оставија на патолошка...но не се отворив повеќе до наредниот ден и почнавме со Фоли и стигнавме до 4 -5 и не префрлија горе во претпородилна. Течеа провокациии, кои машки ги издишував. Целиот процес траеаше од 12 до 20час. На еден момент сум се исклучила , искрено неможам да се сетам кога излегло главчето и рамењата бидејки само се сеќавам на последниот дел од напонот. Апгар 8-9. Чувството на гради беше ох леле убавини. Е после тоа коа се се потсреди сфатив дека сум бааги исечена и дури си коментираа, абе како вака ја засековте, пукнат цервикс башка и остали работи. Ајде велам се заборава се за тоа душице мало кое сега дреме додека јас Ви пишувам. Иако разглобив сакав да кажам дека заминав на моја согласност од ГАК, бидејки иако имавме ете врски доле условите се малце грди со лебарки, и персонал кој незнаеш кој е болничар кој лекар а  кој сестра и молиш за помош а добиваш одговор Мајко кој ти рече тоа кој ти дозволи тоа? Па кој ми кажал.... Андреј имаше покачено ЦРП 23 и леукоцити и го боцкаа а никој не ми кажа конкретно што како, само одно с, епа вие мајките имате инфекции и после тоа ви е тоа.... Испадна дека Андреј е супер, пиеме сирупче ради превентива, оти излеговме порано леукоцитете се намалени а тежината се качува...Муабетот ми беше се се истрпува за 2 дена меѓутоа ни недостига хуманост и разбирање особено во ваква институција. Убаво е некој да ти смени крвав чаршав, и да ти објасни сеа кај си и што следува, едноставно една топла насмевка, а не нервозна болничарка која ќе ме превртеше од кревет возејки ме од бокс до сала...ај ќе пишам и повеќе низ коментари да не го правам четивово преголемо....Поздрав до сите....

nokta ili sabajleto vo 4 me fatija bolkite.soprugot spiese.bev 38 nedela ili 39.nesum sigurna.mm stana kaj 6 za na rab,me prasa sto sum budna vikam onaka ne mi se spiese.nemu kazav deka imam bolki.mislev lazni se.posto kaj 6 ti mesec imav lazni,si znaev deka se lazni neotidov na lekar posto bese rano.i taka,si cekav do 11 saat.pocnaa na pola sat otidov peski do rab.mesto kaj soprugot i mu rekov da me nosi na lekar.vodenjak nemase puknato.nego panika go fati a imase rabota pa mu rekov da ne se brza i deka ke go pocekam. ,vo 2 saat vo bolnica.mi stavija epiduralna i vo 9 vecerta se porodiv.POSTO REKOA ZENSKO KE BIDE.JAS NOSEV FUSTANCE.AKOGA SE RODI.MAZMI VIKA PA OVA IMA ?,,,NE E ZENSKO.VIKAM KAKO BRE.I TAKA.IZNENADUVANJE.NE SE SVESTIVME MESEC DENA SE CUDEVME.JAS IMAV NAJUBAV PORAGJAJ I BREMENOST SI RABOTEV DO 8MI MESEC.

Поради намалена плодова вода, докторот ми закажа породување на 21.02 (секако бев во 40 недела и краен термин ми беше 25.02)...
Ми стави провокација во 10 часот сабајлето и ми рече да одам да прошетам и да се вратам до 14 часот. Бев многу смирена, психички подготвена 100%.Од болница со мм појдовме на по кафичите на кафе, па на прошетка низ паркот, па си дојдов дома да ручам..болки никакви. Се вратив во болницата во 15 часот и примив уште една провокација, ми ја облекоа спавачата, клизма, ова она...болки слаби, отварање ич...Па ми го пукнаа водењакот во 16 часот и тогаш почнаа страшни болки, а јас отворена ич Си шетав така низ ходник со неподносливи болки се до 20h, а во меѓувреме се породија 10 жени што дојдоа после мене
Тогаш ми дојдоа напони, а бев 7-8 cm отворена и така се породив со 100 напони во 20:45 Дури се пораѓав го вклучија CTG-то и др. рече го губиме пулсот, мора да го извадиме за 3 минути...и кога го слушнав тоа не добив повеќе напон Докторот ми се качи на стомак, ме чкрапнаа долу на сите страни и го извадија Мартин целиот измотан со папочната врвца околу вратот и рачето Ма ни шиење ни болење ни ништо не ме интересираше, паметот ми беше само во моето


_____________________________

Никој не може да го осуди мојот избор, ниту моето мислење. Затоа што никој не ги пробал моите чувства, ниту моите болки.

Ova ispaga deka site so provokacii relativno loso pominale

Lele lugje od se so procitav pocna da me faka strav... JAS SUM POCETOK NA 39 NEDELA SE NADEVAM DEKA SE KE BIDE KAKO SO TREBA SO GOSPOD NAPRED...

Ајде те молам бони поп, каков страв, ние Рингерајките не сме мачкина кашлица  само храбро и со Господ напред! 

_____________________________

When I'm good, I'm very good, but when I'm bad, I'm better.

Eve dojde red i jas da napisam vo ovaa tema
Posleden termin mi bese 16 juli a na 15 trebase da odam na redovna kontrola.
Si otidov jas prvo na CTG i tamu ramna linija i si vikam ohoo ke si cekam jas , ima vreme.
Ja pocekav doktorkata da me pregleda, ona gleda , gleda i vika imas namalena plodova voda ke mora da te zadrzam.I taka me primija bez bolki bez nisto i mi rekoa maz mi da mi donese prostin vaginaleti za pobrzo razmeknuvanje na grloto na matkata i za pobrzo otvaranje.
Denta mi ja stavija ednata i mi rekoa 4 saati da lezam.Inaku me primija na patoloska vo drzavna.
si lezam jas i maaaalku kako kontrakcii posle 2-3 saati. Koga pominaa 4 saati me pregleduvaat i mi vikaa taa ic ne si otvorena, za denes tolku ke vidime utre so ke pavime.
Utredenta na 16 vo 10 sabajle pak mi stavija vaginaleta i jas pak si cekam ama ovoj pat dobiv bolki na 6-7 min po 10-15 sekundi. Vo 13 mi pukna vodenjakot i pak me gleda taa vaginalno i mi vika samo 2 prsta .Leleee koga me fati nervoza mene bolki se pojaki a ne se otvaram.
I resija da me kacat gore vo rodilni sali. Inaku za gore mi bese dogovoreno so epiduralna da me porodat i si vikam aj ke me bocnat pa nema da e strasno.
Gore doktorkaata mi vika 6 saati posle vaginaletata ne smee anestezija taka da ke te bockame nekade kaj 16 30.
Leleee a toa tek 15 00 ama vikam so e toa e ke si trpam. I posle si ofkam jas si se setam, me stavaat na ctg, bolki epten, ama si cekam.
I nekade kaj 16 30 epten jaki bolki dobiv i nagon kako za vo WC.vikam ova ne treba vaka da boli kolku so znam ova veke ko da iskaca. I ja vikam doktorkata koga taa so da vidi jas 9 prsti otvorena, ne i se veruvase kako e mozno. Mi vika brzo na boks, nema vreme za anestesija ti si za 10 min. maksimum gotova.
E mene togas panika me fati posto ne bev spreman za poragaj bez anestezija.
I stvarno me kacija na boks i so 5-6 naponi se rodi maloto sonce.
Boli ama se se izdrzuva i se se zaborava.
I moj sovet do site idni majki slusajte ja babicata sto vi kazuva i sorabotuvajte maksimalno.
So lesno na site idni majki

Ех тој ден....

Терминот на раѓање ми беше на 20ти Јануари. Последната контрола кај гинекологот помина одлично, ми рече дека имам многу плодова вода, плодот е високо поставен и дека ќе терам до крај сигурно, освен ако не ми пукне водењакот... така јас смирена си одев на работа, иако бев во 9 месец, имав помош, ама не мирував ич... некаде околу Нова Година мајка ми почна да ги прави муабетите каде ќе правиме мекици, дали дома, дали заедно, дали посебно... на 4ти Јануари заврна едно чудо снег, и со мм и свекрва ми се решиме да шетаме пешки до кај мајка ми... цела вечер зборевме да прашуваме по кафанчиња, ова она и муабетот се заврши дека „ехеееј до 20ти има време, ама деновиве ќе прашуваме“.
Си отидовме фино лепо накај дома, па пред зграда се зафативме да ја чистиме колата од снег... кога се расфатив, па снешко, па топки си праев, и на крај така убаво си се истркалав на снегот и си отидовме... ноќта околу 3 сабајле на едно безвезно вртење од десно на лево ми пукна водењакот... почнав да се тресам и го будам мм, ми вика „сигурна си?“ се смирив после некое време, почнав да се спремам, се истуширав, и тргнавме накај болница тројцата... арно ама во 3 сабајле по улици мраз, со 20km-h се движевме. Во болница првото ЦТГ кажа дека имам болки на 13 мин и дека до 12 на пладне ќе се породам. Ме примија во една празна соба и тројцата со мм и свеки се глупиравме, се смеевме, и викам ехее супер вака као се болките... леле после коа почна... ме преместија после во претпородилна со другите мајки...
Пошто на часовите во Државна кажаа дека може сопругот да присуствува на пораѓај, мм сакаше, јас не сакав, и тој без мене им спомнал на сестрите дека сака да присуствува. Дојдоа да ме прашаат и само и реков „шо сака нека праи, ако сака нек дое, ако не не мора“, и ни дадоа една просторија демек „ајде сеа гушкајте се и масирајте се“  Да напоменам дека веќе фати 15h а јас абер немав, на 1 саат по 1 прст се отварав, болки на 1 минута, мислам дека на два дела се растргнувам. Докторката ми рече дека до кај 17h ќе се породам, и почнав да и цвилам дека нема шанси да издржам до тогаш... фати 15 до 4 и наеднаш почнаа напоните... мм почна да вика по ходник „СЕСТРООО НАПНУВААА“... и овие стампедо, почнаа, мм се затекна во небрано, и ми го тупнаа над глава да ми стои... следното помина за 10 мин... ме сецнаа и бидна... и прво што реков кога го видов беше „единец на мајка“ ... за 10 мин ја пуштија и свекрва ми да влезе а со неа се створи и мајка ми, пошто не успеале да и прекријат дека сум на пораѓај, отров била, се јавувала на секои 20 мин....


_____________________________

Жената по природа е АНГЕЛ, но ако и ги скршат крилата таа лесно ќе научи да лета на метла!!!