Ова е тешка тема, можам да замислам како се чувствуваат повеќето кои имаат ваков брак или врска, сеедно. Не е неизводливо да се одржи ваков брак, ама тешко е. Посебно ако жената мора да биде и мајка и татко на децата, додека таткото работи некаде за да им овозможи подобар живот.
Се повеќе млади луѓе кои оформиле семејство се решаваат да заминат во странство на одреден период за да заработат нешто за семејството, бидејќи овде во Македонија не живеат, преживуваат. Сведок сум на повеќе од десетици такви случаи во мојата околина, а којзнае уште колку ги има, не сакам ни да замислам. Дали е до толку лоша ситуацијата во Македонија (а лоша е, факт е тоа, ама не е сјајно никаде во светот), дали е нешто друго во прашање, не знам. Ама факт е дека многу млади заминуваат.
Мојата врска и брак се такви, откако сме заедно со мм, често сме разделени, бидејќи нему таква му е работата, често патува, а сега и работи во странство. Фирмата има канцеларија во Македонија, ама сега мм работи во канцеларија на истата фирма во друга земја, доби прилично поволен договор кој вклучува фамилијарен пакет. Затоа и по долго разислување и разговори, прифативме. Арно ама, тешка е администрацијата, досега два пати ни ги одбиле барањата за виза за престој, иако и фирмата е прилично ангажирана во тој процес, сега повторно се во процедура (фативме врски) и да се надеваме дека третиот пат ќе биде успешно. Искрено, мислев дека ќе биде полесно и побрзо да се средат документите кога се работи за фамилијарни луѓе, посебно затоа што нема посебни услови или барања, ама сфатив дека не е така. Ако одеше се по планот, сега сите тројца ќе бевме заедно таму, а не само мм. Прифативме со надеж дека ќе се заработи нешто барем за децата (едно имаме, а планираме уште, здравје Боже), а придонесе и фактот што и јас имам прилично големи шанси да работам таму во мојата струка. Плус, не би имале никакви давачки затоа што киријата и сметките се платени, исто и превозот, обезбедено е осигурување, платите се прилично високи и таму не се плаќа данок на личен доход. Освен тоа, на мм би му било полесно, бидејќи ако е Македонија мора често да патува на подолг период (месеци), а тоа нема да биде случај ако се преселиме сите, затоа што патувањата ќе траат пократко (со денови, максимум една недела). Условите се идеални, навистина, ама не е се така сјајно како што изгледа. Поради проблемите со визите, мм е ни ваму ни таму, и верувајте ми, секој пат кога оди ми е се потешко и потешко. Ете, пред некој ден замина, и ќе речам, фала за технологијата и интернет, ама не е тоа тоа.
Од друга страна, кога треба да оди во ризични подрачја (Ирак, Авганистан), е дури тогаш колку ми е тешко...
Тие кои се двоумат, кои се прашуваат што е најдобро да направат - мој совет е двајцата убаво да поразговарате меѓу себе, што навистина сакате од својот живот, ако сакате нешто подобро, ставете на лист аргументи за и против, прашајте се дали ќе можете да го одржувате бракот на далечина, прашајте се која е цената, колкава е жртвата, дали постои можност да одите сите заедно. Некогаш навистина мора да се жртвувате за подобра иднина на децата. Ама тоа да не трае цел живот.
< Поракaта ја уредил Calypso -- 14.2.2013 11:30:03 >
_____________________________
All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost.