Хехе, што убаво ме вративме и мене во студентските денови, а може па и сме се среќавале таму - Стив (менза - читална -диско) - ПМФ. Најубавите денови ми беа тоа. Живеев и во Стив и во ГОце, ама Стив дефинитивно најубавото дружење беше.
А одев и на ПМФ дури и на предавања. Не ми текнува кој предмет беше, 4 година ама професорот бараше редовност, и пушташе список, па јас одев со колегите од сестра ми, се потпишував за неа, и следев предвања.

_____________________________

Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain.

Да, ги нема бараките. Секако дека сега имаат поубави услови ама тогаш Стив имаше х-фактор. Со цимерките и ден денес сме во контакт иако поминаа многу години. Бев на сите на свадба, а исто и тие.
Прв пат кога дојдов во Стив тато ме донесе. Влеговме внатре јас онемев. Ми вика ај чао, си одам јас. Јас по него со торбите....па плачки и рикачки. Одвај ме убеди да останам. Уште вечерта си се запознав до комшиките и супер ми почна студирањето. Првото одење дома ми беше спектакуларно. Не можев да и се изнарадувам на шољата во ВЦ, на топлата вода...
Ако може да се каже проблем, тоа беше што не разбирав што ми кажуваат на дијалект. Имав цимерки од Кавадарци и М.Каменица и ама ништо не рабирав. Толку беа стрпливи што за два месеци точно знаев да распознавам кој на каков дијалект зборува. Толку отидов далеку што дури и акцентот знам да го фатам на кавадаречки, мојот омилен дијалект даааа.

Можно е да сме се сретнале, никогаш не се знае. Еве видиш сите на исти места сме биле, па пак се наоѓаме. Сега ме фати носталгија за тоа време иако само пола студентски живот таму го поминав, повеќе во сеќавање ми остана. Во стан е е некако поинаку, изолиран си, само дружбите на факултет остануваат. И мене ми се допаѓа карпош, таму цело време како студент останав, таму беше машински. Еххх камо да можев да тркнам до бифе на едно кафе или до драмски сеедно, да паднат некои заборавени муабети...

< Поракaта ја уредил princessa -- 19.6.2014 13:14:40 >

_____________________________

All of us have our own beliefs, opinions. These inner assumptions rule and govern our lives. A suggestion has no power in and of itself. its power arises from the fact that you accept it mentally!

Samo 5 meseci ne sum student ... i veke studentskite denovi zapocnaa da mi nedostigaat

Ehhh, nostalgija me fati... odamna beshe, ama so zadovolstvo bi se vratila nazad niz vremeto do studentskite denovi, makar i vo najloshiot den od toa vreme.

Ех сега скоро поминаа студентските денови ама не беа исти како на почетокот, почетокот си имаше некоја посебна магија што би се рекло. Но сепак средношколските денови мене ми беа за нијанса поубави

< Поракaта ја уредил mommy_angels RR -- 30.11.2014 10:55:13 >