Секој си има свои" жолти минути",кога ке му "пукне филмот" ,"ке му се спојат жичките"?!
како реагирате во тие минути?дали знаете да преброете дo 10 или избувнувате?!

 кај мене жoлтите минути се се почести...загрижувачки...ама и се помалку можам да избројам до десет...многу побрзо вадам пиштоли од порано...
 
 
вие?

< Поракaта ја уредил Ikana RR -- 3.1.2013 21:14:07 >

Вриштам, плачам, се дерам....ама многу брзо ми минува ...во последно време поретко се случува...ама милам дека добро доага од време на време...човек некако се празни од негативна енергија


_____________________________

"When planning for a year, plant corn. When planning for a decade, plant trees. When planning for life, train and educate people."- Kuan Tzu

леле иста сум и јас како мотхер29, и после ми е криво што не сум избројала до 10.многу сум избувлива и имам многу често вакви жолти минути.

_____________________________

Има само едно најубаво дете на цел свет, и секоја мајка го има :))

Јас сум човек кој мрази расправии и несогласувања, но што да се прави кога ги има многу. Гледам да не се расправам со луѓе кој не ми се нешто посебно блиски освен ако вистина не ме испровоцираат многу, инаку често ги игнорирам, особено ако се работи за ситуација каде јас треба да се спуштам на по ниско ниво за да би им вратила. На работа ми се случувало да има некакви нееднаквости или непочитувања и тука тешко простувам.
Инаку со домашните сосема другачија реагирам. Побрзо избувнувам и се карам. Сум приметила дека сум тотално различна во реагирање со домашните и со останатите. По природа не сакам да сум центар на внимание и затоа најверојатно се јавува таа разлика, зашто сепак дома се чуствуваш по слободно и се однесуваш баш онака како што ке ти дојде.

вриштам, се дерам и на крај хистерично плачам..ужас...гледам тоа да не биде пред Лука пошто почнува и тој веднаш да плаче па морам да се смеа, ама кога сум сама или на мм душата му ја вадам..

Jas mnogu kutam i trpam, i placev cela nedela , ama vcera imav izliv na .... , za cudo bez vikanje, posto Mitko bese doma, i normalno posle izbegav za da se doplacam

уфффффф а само колку ги имам и јас се дерам немам контрола колку сум гласна па после плачам,а секој пат си викам ќе избројам до 10 али кога ќе ми се спојат жичките заборавам на броењето.И секој пат е се исто.

До пред некое време моите жолти минути ги криев и собирав се во себе и штом ќе се затворам во соба плачам и плачам и плачам, додека не исплачам се што ми тежи и после осмех на уста и јово на ново. Арно ама веќе не бројам до 10 и веќе не собирам во себе и веќе не плачам толку често, затоа што у моментот кога некој ќе ми ја премине границата која ми е над глава, е тогаш ни јас не можам да поверувам во што се претворам. Среќа ретко ме факаат овие страшни жолти минути, јухуху

_____________________________

Животот е убав за оние кои знаат да го живеат.

Retko mi doaga zolta minuta ama koga ke dojde lele majko, najcesto placam i vikam. Mislam deka od vreme na vreme covek treba da se isplace, da se isprazni ama na samo.

Leleeee nema da veruvate ama mene mi e drago sto gledam deka i drugi vaka kako mene reagiraat odvrme na vreme,jas mislev deka samo mene mi se sliucuvaat zolti minuti...

Da vi kazam pravo sabajle razmisluvav na ovaa tema,sakav da vi ja pisam.Mi dojdoa mojte minutki ne znaete kolku sum vikala,vikav,vikav  i na kraj pocnav da placam,se prasuvav dali samo jas sum edinstvena ama gledam deka toa na sekogo mu se slucuva-SE TESAM,cesto me fakaat mojte zolti minuti ama izlekuvam od soba i brzo se smiruvam sakam togas da sum sama.

ja sum ista kako poveketo...pukam i mns enerviram..gleam da ne vika m tolku zaso i po priroda ima visoko tnski glas...ama nekad nemozam..i u princip placam ili ako nekam d aplacam prd nekoj mi treperi glasot i odvaj izdrzuvam...losoto kaj mene e so zboram mn togas nemoze da dojde na red nekoj...i pravam podramaticni rab odosto se samo zatoa sto se osekam poveredna...mn pati vo bivshi vrski sum kazuvala kraj vo takvo stanej sega ne e taka ama mn zborovi izletuvaat za da povredat

Otkako se porodiv a i dodeka bev trudna mnogu pobrzo se nerviram i izbuvnuvam, najcesto nervozata e povrzana so domasnite, mozebi nekogas zaradi pritisokot sto nemoza da postidnam se a jas sum licnost sto saka se navreme da zavrsi, e sega e cudno sto na rabota sum relaksirana i nisto ne me nervira, toa me ispolnuva, ponekogas od karanici mislam dek brakot mi e vo griza ama pa po nervozata gledam kolku ljubov i sreka postoi i se prasuvam sto mi e dali ova ke pomine.

дали трескате врати,нешто кршите во ваквите минути!?

трескам врати и тропам со нога а да кршам не до толку не ме удираат жолтите минути

_____________________________

Човек не мора секогаш да биде херој ама може секогаш да е човек........

ne treskam vrati nitu pak krsam nesto. Samo vikam:)

< Поракaта ја уредил arh_diz -- 15.12.2009 15:23:09 >

_____________________________

Биди тоа што си

трескам врати при секоја караница лупам, викам, буткам, кога ке ме фати она најлудото не се контролирам ни што кажувам ни што правам- среќа ме има до толку фатено еднаш два пати само

porano bev mnogu izbuvliva no kako godinite si pominuvaat se imam mnogu promeneto.tesko nekoj do toj stepen da me iznervira a za sekojdnevi zakacki i nerviranja ima.

јас маам со папучи

и јас се почесто имам вакви испади,жолта минута,лелеее не знам да се контролирам ми доаѓа да плачам на цел глас и неможам да се смирам потоа не се препознавам самата себеси,плус и многу импулсивно реагирам и малку ми треба за да ме испровоцира некој што во последно време гледам да го средам тоа 

па врата може да ми се случи да подтреснам, а не викам, јас скоро никогаш не викам, ама затоа знам да бидам толку цинична, што понекогаш сама од сопствените зборови се плашам..а и знам кога сум лута да ти извадам на маса нешто што си ми згрешил од пред години, години..

bravo za  tie sto mozat da placat,barem im olesnuva. jas zbiram duri zbiram,se nerviram i se jadam. ama koga ke mi pukne filmot lom pravam, vikotnici kolku sakas. samo mi e krivo sto nemozam da placam. a da se iznaplaces e najubavo. vaka i da pomini kavgata uste nervozata e tuka ,kako grutka te stega na gradite...

јас сум многу мирна по природа.многу трпам,сите на глава ми скокаат.не се секавам кога последен пат сум пламнала

Кога ми се спојат жичките , буквално одлепувам на кратко
Како годините одминуваат, се повеќе можам да се контролирам, и гледам да работам на тоа што е можно повеќе, ама ако ми се задеси ПМС, уф тогаш не помаѓа ништо освен да се извикам, изнакукам, зборам се и сешто, јмалку од бес, малку од самосожалување склопам филм во глава и делувам според сценариото Ова за со мм зборувам.

Со други луѓе, не до толку блиски, ама кои ги видувам скоро секојдневно, ми се има случено да ме изнервираат и тоа опасно, обично е пропратено со моето демонстративно излегување од просторијата
Еднаш додуша на еден состанок, еден не толку близок сорадник/пријател, ме толку има изведено од такт, да го пред сите присутни "замолив " да ја напушти просторијата.
Малку се смеам сама на себе кога се сетам, ама па и сега гледам дека повеќе сум ладна и незаитересована, се повлекувам на страна, сега најмногу мм и син ми кога не јаде пример, знаат да ми го дигнат притисокот.

_____________________________

" Maturity is knowing more and more what is worth fighting for, and what is not worth fighting for."