Како се вика летњиковац на македонски? Знаете, онаа мала дрвена куќичка за во двор која нема ѕидови, а има кров со округла масичка и околу клупи за седење.


_____________________________

Sometimes two people have to fall apart to realise how much they need to fall back together

Се сложувам со сите. Литературниот јазик е наш македонски и жално е и глупаво на јавните медиуми и места (тв, училишта, факултети) да се зборува на дијалект + применувајќи странски изрази (фраза може, но само како таква, не да се прави целосна замена на некои наши зборови со странски). Но, како и многу работи во државата што не се правилни, така и тоа - не се води сметка кој каде е вработен, со што се занимава. Кој каде стигнал егзистира, не грижејќи се дали професионално ја извршува својата работа. И мене тоа страшно многу ме нервира. Бев во ситуација кога на испит од постдипломски/магистерски студии академски професор по македонски јазик, ме коригира за правилен, литературен македонски збор, кажувајќи дека поинаку е. Јас на тоа не изреагирав, иако бев 100% сигурна дека не е во право. Но кога има сила нема правда, нели? Само срамота е, таквите лица ни го држат местото (освен тоа и неодговорни се повеќето од нив, нечовечни...). Инаку секогаш применувам литературен јазик, дури и на интернет, skype, msn, facebook, кога праќам смс и сл. Можеби на некои тоа им е чудно, но едноставно - тоа сум јас (животна определба ми е тоа - да бидам учителка или писателка 1 ден, се надевам ќе ја реализирам таа цел, мојот "сон" од детството наскоро ќе ми се стане реалност). И додека одевме на практична настава, за време на студиите, кога држев час во училиште, секогаш се служев со литературен јазик. Имаше многу од колешките/колегите кои си зборуваа на својот дијалект. Интересен пример е кога колешка од Прилеп, на час по македонски јазик во прво одделение, при обработка на буквата Ч, изговарајќи ја, велела Ќ на што децата и се смееле и таа, засрамена го напуштила часот.

_____________________________

It is not how much you give or what you say, it is how much love you give in what you do ...

  Битолчанка, ептен си во право, само така!
И потпишувам од збор до збор. Се` што пиша, го делам со тебе, дури и искуствата кои си ги имала.
На пример, првата учителка на синовите беше од Маврово и на децата им велеше: „Кажи му на Весна да дојде“
или пак, ако си зборувам на македонски, е прашуваат „Што сум изводела јас тоа“

Благодарам Анушка. И јас потполно се сложувам со тебе. Ме фаќа паника и страв малку што баш тој професор којшто ме коригира на испитот додека презентирав за зборот што беше неправилен според него, ми е ментор за магистерскиот труд. Можеш да замислиш каква мака ќе имам Но не се предавам воопшто. Ќе му докажам и со магистерскиот труд, а и после него, како м-р (одвај го чекам тој ден) дека не беше во право за неколкуте негови забелешки. Не можам сега, зашто сепак, зависам од него-ќе ме земе на око. Дечкото ме смирува да не се "палам" многу, но јас сум таква, борбена по природа и не можам да бидам сталожена кога некој неправедно ќе ме осуди, поправи и сл. Вреди да се бориме за тоа што го сакаме, макар тоа да е и по цена на животот. Треба да одиме до крај, само така можеме да успееме. за сите РР-ки.

_____________________________

It is not how much you give or what you say, it is how much love you give in what you do ...

Битолчанке ако не е тајна каде си запишана на магистерии, бидејки јас сум на Менаџмент во образование на Филозофски?

_____________________________

"When planning for a year, plant corn. When planning for a decade, plant trees. When planning for life, train and educate people."- Kuan Tzu

Сметам дека перото е една од најјаките оружја на еден народ и држава. Ако кон него (јазикот) не се однесуваме со почит и внимание, еден ден сигурно се` ќе загубиме.
Во тој дух ги воспитувам и децата. Ми се случува да дојдат од училиште (особено кога беа помали) и да ми раскажат дека децата им се смееле кога користеле некој збор, а не е во „жаргон“. Ама, драго ми е што не попуштаат.
ИМаш од мене подршка и една голема молба - те молам, ако си во можност, повикај ме да го слушам твојот магитерски труд. Ќе ми биде особено драго.

ха, ха ... грешка, милсев на поДдршка

ај јас ќе одговорам во име на битолчанка бидејќи знам.
таа е на магистерски студии на Педагошки Факултет Битола а кој отсек е тоа не знам

најчести правописни грешки на децата, а и возрасните:

не знам, не сакам, не можам...се пишуваат одделно

маж ми, мајка ми, син ми...одделно

јас не сум наставник по македонски јазик, сепак, не можам да преминам преку овие основни знаци на писменост

а ако некој од вас се' уште има од старите пасоши, сините, на втората страница од пасошот, каде требаше да се наведе деца, пишува ChildrenS, не знам дали некој го има забележано тоа? на официјален документ направена е основна и огромна грешка, исто како да сме кажале ДецИ и мене не ми се веруваше, но тоа е...

се надевам дека со моето гледиште нема никого да навредам. сметам и дека имам барем малку право и познавање да пишувам на оваа тема со оглед на тоа што студирав филологија - англиски и германски.
се сложувам дека изворното во јазикот треба да се чува и негува, меѓу другото и поради фактот што јазикот и до ден денешен ни е оспоруван. точно е и тоа дека секој од нас треба да се труди да зборува и пишува литературно, особено на јавни настапи, форуми, итн. на јавните медиуми, електронски, пишани и тв тоа треба да е задолжително!
но, сметам дека дијалектите се едно наше големо богатство. во различноста е убавината. колку е интересно кога некому ќе појасните дека во една толку мала држава по територија кумановчанец и струмичанец може да не се разберат! а ги делат само 200 км. земјата ни е голема по душа.
што се однесува до сите -изми, немам ништо против (иако забележав дека никому не му пречат турцизмите). еве зошто:
- јазикот е жива материја и тој постојано се развива и еволуира. во себе го содржи нивото на општествениот развој.
- турцизмите за период од 500 години оставиле огромен белег на нашиот и другите балкански јазици до степен што зборовите ги третираме несвесно како свои и ги вбројуваме во свои, а всушност се архаизми (кондура, чевла, тула, клеш, гајтан...)
- во англискиот јазик и литература е непозната појавата на етикетирање на -изми. токму затоа тој јазик е денес богат. не патат од францизми, германизми, хиндуизми. туку позајмувале, но правилно - транскрипција и акцент. а самиот англиски е 80% француски (и тие имале период од 300 години под норманите + многу дијалекти). замислете, зборот шампо е од индиско потекло, а преку англискиот навлегол насекаде
- доминацијата на големите народи, особено во денешно глобално време постепено наметнува јазичен притисок. така англискиот јаик денес доминира и навлегува меѓу младите во скоро сите земји
- некои земји, како австрија швајцарија, австралија, сад, канада, сите од латинска америка итн, немаат ниту свој јазик
- сленгот како обележје на младата популација е одлика на едно време, генерација, бунт, потреба за различност
- во технологијата нашиот јазик побавно се развива и не ја следи брзината па затоа повеќе позајмува. друга работа е што нашите јазични дејци се бираат по клуч а не по квалитет па некако не им оди да смислат или прилагодат поими, како на пример хрватските колеги (н. пр. бенчмарк = одредница, најпосле)

_____________________________

Sometimes it is the people who no one imagines anything of, who do the things that no one can imagine.

Боцко

_____________________________

Sometimes two people have to fall apart to realise how much they need to fall back together

_____________________________

Sometimes it is the people who no one imagines anything of, who do the things that no one can imagine.

Пенелопа, запишана сум на магистерски студии на Педагошкиот факултет во Битола, насока-Педагогија во областа на методиките. И кај нас има таква насока-Менаџмент во образобанието. Кога јас се запишував беа само овие 2 насоки, сега има и некои други. Тереза, фала за одговорот , не забележав дека имаше коментари по мене на оваа тема, се зафатив со други теми. За што служат другарките
Анушка, мило ми е што имаш желба да присуствуваш на одбраната на мојот магистерски труд, секако дека навреме ќе те известам и поканам Веќе си поканета само да дојде тој ден, ќе почекаме малку, груба проценка - околу една година можеби ќе потрае Има правила и долга процедура е - 4-5 совети пред датата за одбрана на трудот, а еден совет може да се одржи еднаш на 2 месеци (5*2=10 + време за празници, распуст - летен период)... Само мое е да го завршам, да ми биде одобрен, испечатен, па кога ќе ми закажат - тогаш, не можам да влијаам на тоа. Напорно е, ама не се предавам. Ништо не е лесно во животот. Нема убавина без мака...
Боцко се сложувам со тебе, дијалектите се наше богатство, не треба да ги отрфламе, но не да се применуваат на места кои се од приоритено значење за афирмација на литературниот јазик (медиуми-радио, тв, весници, училишта, факултети, министерства и сл.). Секако дека и тие треба да се пренесуваат на младите генерации, со убави фрази, изреки и сл. По тоа е препознатлив секој наш регион.

Голем поздрав до сите РР-ки и РР-ковци, сите имаат свој став и мислење за различни теми. Прекрасна е РР што не поврзува сите како едно семејство, можеме да ги изнесеме своит искуства, да се посоветуваме да си помогнеме едни на други колку што можеме ... посебно во вакво време со брзо темпо на живеење и низок стандард (интернет дружењето не не чини пари и време). Ммногу би сакала да ве подружам повеќе (видов убави теми), но другпат повеќе, кога ќе ми дозволи времето

_____________________________

It is not how much you give or what you say, it is how much love you give in what you do ...

За да не ја полнам темата со постови кои не се за таму, еве овде ке искоментирам