Ve molam i drugite roditeli, a posebno defektolozite, ako ste na forumov,

- Sto mislite na ovaa tema?

Ve molam dajte go svoeto mislenje ili komentar za gorenavedenoto.

Vi blagodaram.

moeto mislenje se sovpaga so vaseto vo 99% zatoa sto ne znam tocno sto vie imate pobarano od drzavata da sprovede za prifakanje na ovie lica.i ako ne se lazam makedonija e potpisnik na konvencijata za lica so posebni potrebi vo ON,taka da ne gledam nekoja posebna precka da se sprovede ako treba so eden dopis za pritisok na drzavnite institucii i nadvor od nasava drzava koja ne gi pocituva pravata na ovie gragani ,a go potpisala toj dokument.

Blagodaram, Bucko 1

drago mi e sto se soglasuvame i razbirame.

Nacionalnoto koordinativno telo na R.Makedonija, e odobreno od vladata, so cel da bide strucen nasocuvac na vlasta i drzavata kon se ona sto treba da se pravi (zakonski, normativno, kriteriumski), za kanaliziranje na site potrebi na licata so posebni potrebi vo R.M., i da bide korektiv pri eventualni otstapuvanja.
Nie gi davame sugestiite ni pomalku ni poveke, spored evropskite trendovi i konvencii za prava i zastita na ovaa populacija (vo site sferi).
NO! Tuka clenuvame poveke eminentni i dokazani strucnjaci sekoj od svojata oblast (kategorija i centar na deluvanje) i ni e dadeno da razmisluvame i da barame...., so sto drzavata saka da kaze: eve nie mnogu pravime za ovie lica sto duri ovozmozivme i vakvo telo......(a dali i sto ni odobruva?????toa e prasanje) Baska sto vo sostav na ova telo poveketo se strucnjaci,a i roditeli koi clenuvaat tuka, koi za zal, mnogu ja ljubat aktuelnava vlast, pa se obiduvaat da plasiraat nejzini stavovi i da potisnuvaat nasi. Pa, nam politicki neopredelenite, a profesionalno revnosnite, ni ostanuva ili da se otkazeme od telovo ili da molcime. No od pusta ljubov i griza na sovest za licata so p.p NE SE OTKAZUVAME!

Vprocem, Bucko 1, gledajte kakvi fundamentalni prasanja propisani od EU, a neminovni za drzavata se izbegnuvaat i izvrtuvaat....pa ova.
Mnogu od vas roditelite gledam deka ste "bliski" do odredeni humanitarni organizacii, zdruzenija koi navidum nudat pomos i poddrska za licata so p.p........NO, za zal perat pari, sobiraat sredstva za pomos i poddrska, no parite zavrsuvaat vo tugi dzebovi. TVRDAM!
Kako, javete se da razgovarate so premierot, pretstavnici od vladata, umetnici, peaci....na mobilen pa parite ke se iskoristat na pravo mesto???!!!>??><>??>>

Dali znaete deka vo doticnite ministerstva za vasive deca, onie administrativcite, koi potpisuvaat odredbi od ovaa oblast, pojma nemaat sto znaci Umerena mentalna retardacija, autizam, kriteriumi za istite, a za poedini sindromi da ne zboruvam.

Dali znaete deka i sojuzot na defektolozi , koj gi otslikuva site stavovi  na defektolozite vo R.M e "faten"?

Dali znaete deka prof.D-r Vladimir Trajkovski, koj go vodi najgolemoto Naucno zdruzenie za autizam-MNZA, i koj obozava da se narekuva edinstveniot "strucnjak" za autizam, ne e defektolog, tuku lekar, po profesija, koj treba da se bori za tretmanot, rehabilitacijata na ovaa kategorija. I vo ovaa zdruzenie najvisokoto upravuvacko mesto sto eden defektolog vo momentov go ima e blagajnik???Dodeka vo pretsedatelstvoto nema nitu 1 defektolog.
Se e igra.
Znaete li zosto toj i uste nekolku defektolozi i direktorki se za otvaranje na Centar za autizam??? ........
.....e toa sami ke go otkriete!!!

Dali znaete deka decata vo instituciite se zlostavuvaat? Znaete li kolku pari se inkasiraat za niv na ime patni trosoci??

Zatoa velam!!
Vo ovoj haus sto vo momentov vladee vo drzavava, ona sto kako NKT-nacionalno koordinativno telo sme go uspeale e "premnogu", sve na sila- sve so pritisok.

Nam(nam-dobronamernite vo ovoj proces) ni treba silno obedinuvanje(Unija za rehabilitacija), sostavena od golem broj iskreni i profesionalni roditeli i defektolozi. Sekoja kategorija na lica so posebni potrebi da ima posebno (silen)Sojuz, i site sojuzi od site kategorii da se obedinat vo unija!! Silna Unija za rehabilitacija (i na vlasta, i na sistemot i na zakonite i na licata so p.p.)

Pa togas dali nema da ne slusnat!

UNIJA ZA REHABILITACIJA!

donekade mi se jasni stavovite na nekoj strucnjaci ovde kaj nas kaj koi sum bil i sum ostvaril kontakt so niv no seuste ne sum sretnal nikoj koj ne razmisluva so golem procent za materjalnite dobra koi ke im gi pruzat licata so posebni potrebi.problemot e sto mnogu semejstva vo tekot na ovie godini gaele nadez za pomos od strana na ovie licnosti i ne znam dali nekoj da receme "nov"predizvik ke gi pokrene tie roditeli da pocnat povtorno slepo da veruvaat bez vistinski dokazi deka ke im se podobri statusot na nivnite bliski vo nasava drzava.kazete mi dali vie imate moznost da podignete nekoja inicijativa koja bi imala nekoj kraen ishod koj bi mozele da garantirate deka sigurno ke bide taka.ako mozete jas vi garantiram moja ,a i podrska od mnogu drugi roditeli so koi kontaktiram,a se nadevam i od virtuelnite prijateli ke dobiete podrska za nesto koe bi imalo konkreten rezultat.

Буцко 1,

1. Секогаш за секој проблем од оваа тема, каде најмногу држи е, родителите да покренат иницијатива. Родителите се официјално првозасегнати. Најпрво ја слушаат нивната иницијатива/барање, па потоа дефектолозите даваат мислење и поддршка.Например кога се сака некакво институционално интегрирање или организирање, процедурата е родителите здружени, единствени со образложение и штопомасовно со потпис да бараат до надлежните, а дефектолозите да бараат институционални патишта од орган до орган (во контекст на истата иницијатива), да лобираат за истото и стручно и научно да ја образложуваат издржаноста на барањата.
Што се однесува до мене, АПСОЛУТНО, како и досега во низа иницијативи (успешни), стојам позади секоја иницијатива од родителите, во која верувам.
Напомена: иницијативата треба да биде унифицирана и генерализирана, т.е.да се бара едно, на пр.„барање до МОН за создавање норматив за категориите на деца со п.п кои можат да бидат вклучени во редовните училишта, или регулирање на критериумите за социјална заштита за лицата со п.п.......и.т.н.
Треба да решите што и сите да се сложите околу тоа како најголем приоритет.
Стојам зад тоа, јас и повеќе дефектолози, кои знаат како!

2. Инаку, да гарантирам дека сигурно иницијативата би имала позитивен исход??!!!??
Во сиве овие години научив, и тогаш кога сум најсигурен во некој или нешто, НИКОГАШ, да не гарантирам, но се ќе сторам за да успее, ....а тоа се, е сосема доволно за да успее.


Уште еднаш, се зависи од вас,родителите.
Одлучете што? Бидете единствени! Најдете се, поврзете се, пребројте се! Па ќе ги имате и дефектолозите во вашите издржани иницијативи!

СРЕЌНО!

Јас не сум компетентна личност да зборувам на оваа тема, но сепак, сум граѓанин на РМ, студент по психологија и загрижена личност за оваа проблематика.
Факт е дека нашето општество е затворено и тесно, по многу прашања, и децата со посебни потреби НЕ се прифатени во нормалните училишта, а тоа најдобро ви го кажувам затоа што јас неодамна завршив средно.
Се се сведува на неинформираноста на луѓето, на табуто. Честопати, деца со аномалии се раѓаат и поради негрижата на мајката (алкохол, цигари, дрога, разноразни сексуално преносливни болести и инфекции од предходните сексуални партнери, и најстрашното - неодење на гинеколог), па до срамење, криење и неприфаќање на вистината.
На форумот тука секоја чест за родителите, меѓутоа вие сепак сте само еден мал дел од огромниот број на родители кои се соочуваат со овој проблем секој ден.
Би било убаво, кога просечните родители со просечни деца, би посветиле барем еден ден месечно на своите деца да им објаснат дека децата со посебни потреби не се страшни, лоши или изроди, дека и тие се деца како нив, дека не се виновни за тоа што ги снашло и дека не треба да се отфрлаат, туку напротив, да се прифатат и што е можно повеќе да им се помогне.
Мојата мајка по професија е педагог, иако нема ниту 1 ден стаж како педагог, сепак, одгледувајќи ме мене, таа посветуваше многу внимание и љубов на тие деца, посебно на тие кои беа заборавени дури и од родителите и оставени во домовите. Секогаш наоѓаше време мене да ме запозанае и упати во нивните животи, нивниот свет и да ме научи како да комуницирам со нив.
Не, тие деца не се нормални, како што не сум ни јас нормална. Треба сите да прифатиме дека не живееме во нормално време, односно, дека границата меѓу нормалното и ненормалното е само законската, се додека една единка дејствува на начин кој не штети на средината, таа е нормална. Сите имаме ставови што е нормално а што не. Ако можат хомосексуалците да формираат семејства и да посвојуваат деца, тогаш, зошто да не можат децата со ПП да одат во редовно, ’нормално’ училиште?
Не ниту заради педагозите (јас ви гарантирам дека доколку педагогот 1 недела потроши на истражување, макар и на интернет, и доколку исто толку помине во разговор со родителот, ќе се најде начин за тоа дете да добие квалитетно образование), проблемот е во групата на врсници.
Децата СЕ сурови, и тоа многу. Низ моето образование, имав повеќе соученици со ПП. Во основно, детето кое никому ништо лошо не правеше, седеше само и мирно, го нарекуваа ,,мутав,, ,,ретардиран,, ,,сакат,, и да не ви набројувам повеќе. Имаше едно девојче, помало од мене, прекрасно и мирно, многу паметно, меѓутоа поради низата на семејни несреќи стана многу повлечена, беше отфрлена ама баш од сите, не ја канеа на родендени, ниту пак на голем одмор некој седеше со неа, децата и дофрлаа, па дури и ја буткаа, наставниците не реагираа, а родителите на другите деца уште помалку. Девојчето беше оставено на милост и немилост, а денес на нејзини 18 години не е мрдната од таму каде што беше пред 10 години.

Во средно, имав соученик психички сосема здрав, меѓутоа имаше парализа и одеше во количка, постигнуваше извонредни резултати, меѓутоа можам само да замислам каква била неговата емотивна состојба, настрана од тоа што ги гледа сите млади и весели растрчани, а тој е врзан за количката, па плус истите тие го исмеваа.
Со мене учеше девојче со ПП, освен мене немаше друг никој, што воопшто и обрнуваше внимание, секако дека и обрнуваа за да ја навредуваат и понижуваат.

РОДИТЕЛИ СООЧЕТЕ СЕ СО ТОА - ДЕЦАТА СЕ МНОГУ СУРОВИ. Ама не се тие криви, криви се нивните родители кои ги учат така. Децата се огледало на родителите, и тоа понижување, тоа неприфаќање, не им доаѓа природно, тоа е научено однесување. Децата се спремни се да прифатат и разберат, ако добијат позитивен стимул и разбирање од родителите.
На мојата улица живее девојче со ПП на возраст на сестра ми (6 години) и одлично функционираат со сестра ми. Таа учи многу работи, сконцентрирана е, желна за игра, за се, кога е со сестра ми, мерак ми е да седам со нив, кога го гледам малечкото колку се труди да се вклопи. Ама сестра ми знае дека мора да биде трпелива со неа, дека тоа дете не може да сфаќа исто брзо како неа, и прифаќа дека тоа е така како што е, и никогаш не и е проблем да си игра со неа. Малата покрај сестра ми научи да пишува некои букви, кои пред тоа немаше поим кои се.
Затоа ви кажувам дека морате прво убаво да ја испитате климата во училиштето каде што сакате да го запишете детето. Значи разговарајте со наставникот, првите денови поминете ги тука, преиспитувајќи ги другите ученици.
Затоа што, ако вашето дете не биде прифатено, нема ништо да оди на подобро.
Ова е мој најдобронамерен совет, јас секогаш сум за тоа да не се делат луѓето по ниту една основа, сите имаме исти права, само што малку се тие кои ги почитуваат правата на другите, посебно на тие со ПП. Се извинувам за мојот долг пост, се надевам не сум ви премногу досадна :)

ne si dosadna voopsto bas ubavo kazano i posovetuvano

Бабушка, во целост се согласувам со тебе!

Токму така преиспитување на средината е неопходна постапка, за успешна инклузија. Само што во тоа треба да се вклучени и државата и стручните служби во училиштата, за успешен влез на детето во таа средина, и во текот на целото школување да се грижат за него и поддржуваат...на ист начин како што го прави твојата сестра, а си го правела и ти.
Секоја чест ретки се такви семејства.
Криви се родителите на редовните деца, но и нив некој треба да ги обучи, и тие се само правници, економисти, градежници......кои трчаат опстанок.
Мора ова да се поттикне и да стигне до последните конзументи.....децата-новите генерации.

Многу среќа и успех во студиите. Одлични предиспозиции за психолог!!!

Life ние сите се согласуваме дека државава по многу основи ни е за никаде, ние имаме полупрепишани закони за кои нема услови да се испочитуваат, па дури и да има, нашите функционери ќе најдат начин тие средства да легнат на некоја приватна сметка, без оглед која партија е на власт.
Јас сум активист за правата и хуманиот третман на животните, и секојдневно ние сме соочени со толку одвратни работи и постапки, не ми се кажува. Пред 3 години немавме ама баш никаква регулатива, кучињата беа третирани како отпад, смет, тие едноставно немаа право на живот. И се почна од нас, на никој не му текна дека треба да се смени нешто во ситуацијата. Почнаа 2ца (ако ви се верува), а сега не има преку 15 000 во Македонија. Уште не сме добиле се што сме зацртале, ама се работи на тоа поле - пред се, освестување на граѓаните и нивно запознавање со нашиот проблем, нашиот мотив и нашата цел. Никој нема да седне дома и да размислува за децата со ПП ако некој не му даде мотив тоа да го направи. Јас кажав и на едно друго место, со молење нема никој ништо да добие. Сите здруженија што се за лицата со ПП да се обединат, да спремат пропаганден материјал (кој ќе дојде нели и до граѓаните кои лично не се засегнати со овој проблем) да се придобијат медиумите.. е тогаш некој ќе се сети.
За прифаќање на овие лица, не можеме да ја превоспитаме цела постара генерација, меѓутоа можеме децата, тие се во фаза на воспитување. Можеме со внесување на дефектолози или кој било (за почеток волонтерски) во училиштата, преку проекти за меѓусебно прифаќање и толеранција (потребен е проект кој ќе се однесува на тоа). 1 година една генерација да има барем неколку пати вакви предавања, сосема ќе го измени ставот за тие лица (можеби нема сите деца, но повеќето), и децата со ПП кои ќе се запишат во училиште таа наредна година, ќе имаат многу поповолна клима.
Секако се е убаво вака кажано, на дело е потешко :) За наша голема срам и жал, од толку големата и напредна Југославија, стигнавме на тоа ниво да размислуваме како лицата со ПП да ги вклучиме во секојдневниот нормален живот, без тоа да предизвика емотивни трауми за нив....
Инаку, вчера на Армин, имаше две девојки со Даунов синдром, беа со уште две девојки кои веројатно им беа другарки или така нешто. :) Ете, тоа ме усреќи многу вчера, колку далеку отишле тие девојки, успеале да се вклопат, да бидат прифатени, да се забавуваат како и секој млад човек :) Значи, се што се сака се се може (извинете на мојот вечен оптимизам), само поголема ЗАЕДНИЧКА активност!!!

„Заедно можеме се! Нека се слушне еднаш гласот и тупаницата на оние заборавените, запоставените“
Ним им треба нормализација, интеграција и не/дискриминација!

сакам да ве замолам ако има некој сто знае да ми каже каде може да се зимаат часови за да се научи јазикот на глувонемите?фала однапред...

Повремено проверувам да видам што сте сработиле, ама гледам уште истите муабети: што треба, како треба, кој е крив......сигурно имате премногу време,......јас немам, јас навистина работам со деца со пречки во развојот, и кој работи ќе ме свати.....
Поради тоа и не мрднуваат нештата од 0.....затоа што многу сме јаки на муабет а на дела кој ќе се појави пак е крив......пак и за тоа се прави муабет...
И тоа национално координативно тело???? кој го формираше?? кој учествува во него?? и што толку работи штом никој не чул за него?
поздрав

< Поракaта ја уредил beki -- 30.11.2010 8:15:43 >

Леле пуззле, сега гледам зошто толку работи се смениле за децата со посебни потреби.Тоа било од твоето работење.Алал нека ти е . Прости ни нам кои седиме од страна , само коментираме и ништо не работиме.

Здр. Како сте на оваа тема ? Има ли некој прваче и како сте со училиштава: што се ви бараат од документи и дали прават некави проблеми за дечиња со аутизам ?

Zdravo!! I jas sum majka na dete so posebni potrebi.Nov clen sum.Detevo ima 7 god.i veke me faka panika kade da go zapisham na uciliste

Na ova prasanje postoi samo eden razocaruvacki odgovor "Zlaten Sremec"....za decata so pp edinstveno uciliste vo Skopje e tamu...pozdrav

има ли во одделението на вашите деца дете со посебни потреби? Како е прифатено? во кои активности учествува. како наставничката го прифаќа и се однесува со него? дали ги прилагодува вежбите за него? Кај моите деца нема детенце со посебни потреби, но викендов со еден познаник на темата се отвору муабет и неговото дете е прваче и имало некое дете со посебни потреби во одделението и тој искоментира - леле загрижен сум како ќе го прифати син ми, па што ќе прави тоа дете со нив во одделение, па само им одвлекува внимание....некако во негативна конотација беа коментариве...Јас само реков дека детето ќе го прифати ова детенце онака како пто ти си го воспитал, односно твојот став и она што го зборуваш за лица со посебни потреби ќе се преенсе на детето.....баш ме занима дал некој има искуство и како вашите деца ги прифаќаат децата со посебни потреби во одделение

Според мене како ќе биде прифатено едно дете со посебно потреби зависи од степенот на попреченост на детето, наставничката нејзиниот став, желба за работа организаронст и секако самото воспитување од дома на децата во одделението...знам случаи што добро функционираат но во глобала е промашена работа заради недостатокот од стручен кадар..

Процесот на инклузија е многу убаво замислен но кај нас не еспоревед целосно...деца се носат во редовни училишта а дефектолози за да работат со нов нема или еден дефектолог на 5 училишта..во овој момент од инклузијата најмногу страдаат децата..

Оваа проблематика ме погодува бидејќи сум невработен дефектолог а преку глава ми е од слушање на политичарите дека процесот супер се спроведува и дека нема никави проблеми ...една посета на училиште и сликање за на тв не ја одсликува реалната слика

Во Македонија поимот ИНКЛУЗИВНОСТ е само на лист хартија и сликање пред камери и јавност.
Во Македонија нема ни И од инклузивност.
Јас сум родител, детето мое има некои пречки во развојот што и не се толку страшни, ама затоа СИТЕ ВРАТИ НИ СЕ ЗАТВОРЕНИ!
Од градинка, центар за слух и говор, Симпо и ред други работи.
Се треба приватно да се плаќа, а во градинките дури и приватните ни ја затворија вратата.
Ама затоа има пари за споменици, реклами, панорамски тркала, галии и ред ред други глупости.

Не само што нема секое училиште свој дефектолог, туку има цели општини каде нема ниту еден дефектолог. Прашањето на инклузивност се решава на разно разни „инвентивни“ начини, па имаме училиште каде сите деца со посебни потреби од опшината се собрани во еден клас, па имаме демек инклузивност, во редовна настава ама тргнати во посебен клас.

А што се однесува до градинките, мислам дека е уште полоша ситуацијата со дефектолози и стручен кадар за работа со деца со посебни потреби.


_____________________________

НАУЧЕТЕ ГО ДЕТЕТО КАКО ДА РАЗМИСЛУВА, А НЕ ШТО ДА МИСЛИ!

Конкретно Гази Баба како општина во ниту една градинка нема дефектолог.
Децата кои имаат потреба од дефектолог ги носат во градинка во Аеродром но таму се соочуваат со неприфаќање од децата и учителките.
Роднина на мм го запиша па го отпиша девојчето од градинка бидејки и покрај тоа што по половина час со кола патуваше до градинката настана голем проблем нејзиниот престој кој и го ограничија на само два часа ,демек имале услови само толку време да ја држат малата во градинка

_____________________________

Сакам кога ми зборуваат зад грб зашто тогаш знам дека сум еден чекор пред нив

Значи не сум била единствениот родител со истата мака.И мене ми се случи истото па морав да го отпишам детето од градинка. Ах тешко на нас родителите и децата во ваква ДИСКРИМИНАТРСКА СРЕДИНА.

Градинките се навистина проблематични со моментот инклузија. Колку сум упатена, во Буба Мара има дефектолог, но нема дечиња со посебни потреби, бар во групите за кои имам информации (2 јаслени и 2 средни групи).
Близок човек со кој секојденвно сум во контакт, своето дете го носеше во приватна градинка, бидејки во државните не го примаа (оштина Центар), а сега во училиште е демек со инклузија, во редовно училиште, но и таму им прават некои нерегуларности (официјално го водеа како редовен ученик, на хартија).
Исто и во општина Аеродорм во едно од основните училишта, во повисоките одделенија имам директно сознание за детенце кое е вклучено во редовната настава - инклузија, со прилагодена програма. Само не знам на крај по кој систем го евалуираат постигнатиот успех (дали по редовна скала или има детерминирана скала за овие дечиња). Ќе се обидам да дознаам, па ќе пишам.

< Поракaта ја уредил sandriana RR -- 6.10.2015 9:48:37 >

_____________________________

***I'd rather be honest than impresive***