Буцко, јас и ти верни другари

Како наваливме на лифе
И мене ме интересираше како да се најде добар дефектолог.


Многу ти благодарам лифе за разбирањето и одговорите.Ако ти се смачи од нас , слободно кажи

Поздрав

< Поракaта ја уредил beki -- 1.7.2010 14:54:04 >

Bucko 1

e....toa kako da se najde dobar defektolog,logoped i.t.n. e navistina teshko prashanje. Kako rabotata trgnala vo drzavata da se proizveduva kadar-seriski, i po sekoja cena, ke gi ima mnogu, ...ama dobri, iskusni, koi ziveat za ovaa rabota i za uspehot...ke bidat malku.
Istotaka vo ova (ne)vreme verojatno, bi trebalo da se ocekuva najdobar da bide onoj na koj raboti na privatno i na koj mnogu ke mu se ponudi. Ako ne go biva vednas se bara drug, pa mu se nudi istotolku.
Zalno, nerealno ....no vistinito.
Vo instituciite, so ovie plati, ovoj sistemski haos, zalozba do kraj od defektolog, navistina e retkost.

Inaku 2 meseci e navistina malku vreme za da kazeme deka priodot na defektologot e kompatibilen so sostojbata i funkcionalnosta na deteto.
A za prifakjanjeto od strana na deteto, navistina ne e vazno, t.e.ne e vinovno deteto ako ne go prifakja, tuku defektologot sto ne uspeal da mu ja najde vistinskata vrata/vraticka za vlez. I uste ako mu e debelo plateno za toa, pa ne uspeal, .
E toa treba da se uci na fakultet, toa treba da go ima vo temperamentot i karakterot na sekoj defektolog/logoped.

DEFEKTOLOG=30%OBRAZOVANIE+70%TALENT......za site kategorii na deca so P.P.

ZA USPEH VO RABOTATA KAJ DETETO=60%DEFEKTOLOGOT+40%DOBRATA SORABOTKA SO RODITELOT

Pa ligje barajte i ispituvajte gi defektolozite okolu sebe.
P.S.Cuvajte se od onie "seriskite" koi baraat 100-300 denari od cas/termin/tretman.

Beki

sega toa me navreduva, no ti prostuvam. Nikogas i za nikoj nema da mi bide dosadno i smaceno da dadam doprinos i da pomognam, a najmalku pak na ovoj nacin, da odgovaram .Pisuvajte se sto sakate, se sto ve interesira, koga sakate i kolku sakate. Jas rabotam, ziveam i sekojdnevie mi se ovie deca i se raduvam ako barem malku pomognav i razjasniv.
Ako sakate da konkretizirame nekoi konkretni baranja i potrebi da objasnam za sostojbata za vaseto dete ke se dogovorime vo privatna poraka da mi pratite,(anonimno)video klipovi, fotografii, rezultati od isleduvanja istorija na patologijata, pa da dademe zaednicki ocenki i zaklucoci, ako se od pomos.

No me zagrizuva, toa sto samo vas ve interesira i sto samo vie ste aktivni , a tolku mnogu roditeli na deca so posebni potrebi ima na drugite temi...Mozebi ne se informirani za defektolog na forumov ili slicno...??!

Se nadevam deka ke se "namnozite"

Pozdrav za site!!

i jas sakam da gi prasam roditelite koi imaat iskustvo so rabota so defektolozi t.e nekoj da raboti so nivnoto dete no dokolku e na mala vozrazt znaci negde od 2 do 7 godini, bidejki e mnogu tesko vo zavisnost od problemot em mala vozrast em problem. Ako moze defektologot da ne zapoznae so problematikata na negovata rabota, a posebno dali ima praksa so rabota so mali deca koi imaat kakvi i da bilo poteskotii vo razvojot.

 

Pocituvani Tapce

dobredojde i bravo za interesot i aktivnosta.

Kaj nas defektolozite vazi edno zlatno pravilo koe se bazira na iskustvo i rezultati: "Kolku porano problemot ili otstapuvanjeto kaj deteto so p.p.pocne da se tretira, tolku poveke uspehot ke bide pogolem."
Za zal kaj nas vo drzavava sistemot za rana detekcija ne funkcionira,t.e.otkrivanje na decata so problemi uste vo oddelenijata za akusherstvo i ginekologija, pedijatrija, ucilisni lekari...i.t.n., za da se otkrie problemot na vreme i da se stoporano tretira. Za zal, vo sustina poradi sueta na roditelite, decata ni gi nosat vo veke poodminati godini, koga veke e kasno za sozdavanje jaka kognitivna baza za ponatamosen razvoj..ili gi nosat duri po "zavrseno" cetvrto oddelenie, koga veke predmetnite nastavnici vo redovnite ucilista ne sakaat da gi prifatat.
Kolku porano roditelot razbere deka defektologot i logopedot, ke bidat negovi dozivotni i kontinuirani poddrzuvaci vo razvojot na negovoto dete, dotolku poveke ke ima napredok i toj ke dojde pobzo.
Taka da ako vaset___o dete malo, ako, sega e idealnoto vreme za da pocnete so rabota.

Inaku rabotata na defektologot generalno-sublimirano e:
-da znae, mimo ukazuvanjata od roditelot da ja okarakterizira sostojbata na deteto/otstapuvanjata, vo site sferi i da gi osoznae pricinite koi dovele do toa;
-da ponudi izdrzan detalen sistemski funkcionalen razvoen plan na tretmanot (od oblasta na obrazovanieto, zdravjeto, socijalizacijata, emocionalniot status, psihomotorikata...na deteto) i istoto da go trenira (preku vezbi, obuki, treninzi,metodi,sredstva..)
-da postigne pozitivni rezultati i uspeh vo toa.
-da bide koordinator na semejstvoto na deteto vo odnos na negoviot razvoj vo site sferi.


Inaku ramkata na starosna granica vo koja dosega imam tretirano deca so posebni potrebi e: od 3 do 20 godisna vozrast.
Tretmanot za decata so p.p.zavisi od kategorijata na poprecenost, stepenot na poprecenost i starosnata vozrast.

Ete toa bi bilo nakratko, ako treba da se dopolni ili nesto novo prasuvajte.

< Поракaта ја уредил Life -- 6.7.2010 8:25:15 >

Тапце, благодарам што се вклучи во темата.Се надевам ќе имаме прашања и од други родители.
Проблемот кој го имаат родителите на деца со пп е голем, но како и да е на секој  човек, сопствениот проблем му изгледа најголем.Не за џабе  рекле, секоја планина своја тежина.
Но, човек мора некако да се справи со проблемите.Проблемите сами од себе не се решаваат.
Има начини да им се помогне на децата со пп, да им се подобри квалитетот на живот , па дури и да се постигнат прекрасни резултати.

Човек мора да научи да биде среќен со тоа што го има,во спротивно животот ќе го помине тагувајќи за работите што не може да ги има.

Родителот мора да научи да му се радува на постигнувањата на детето,колку и да се тие мали, отвараат нови врати и нови можности понатамошни подобрувања.

life i beki blagodaram na srdecniot precek na ovoj forum, drago mi e da slusnam pozitivni kometari a pred se optimisticki.....
Samo praviot profesionalec vo svojata oblast ke uspee samo togas koga i 24 casa ke ima moznost da go vidi toa semejstvo da zivee so nivniot problem i da socustvuva ne samo kako covek i profesionalec tuku i kako prijatel.
Samo da napomnam imam iskustvo deka i mladite koi rabotat so taa problematika sakaat mnogu da pomognat i da se gordeat so svoite uspesi no ke im treba vreme no sepak mladost si nosi svoja ubavina i novost vo sekoja svera.....
No sepak tuka problem ni e sistemot...e da sakame novi nacini na rabota tretmani no kako koga nikoj nema sluh a i ke nema ni vo idnina zatoa sekoj koj moze sam da se trudi i da veruva vo sebe i svoeto dete a nikako da ne se zaboravi ni licnosta koj oddeluva del od svoeto vreme, znaewe, ljubov, trpenie i raboti so deteto bidejki ne e vo taa profesija prvo materijalnoto tuku ona sto ke vi dojde na misla pred da legnete sto i da rabotite dali go ispolniv ona sto go zacrtav denes i sto se barase od mene. |Golema pocit za semejstvata koi znaat samo tie kako im e , golem pocit do nivnite prijateli i pomagaci pred se..nezavisno defektolozi, psiholozi, pedagozi.logopedi.... i za kraj uspehot doaga no treba vreme, verba i mnogu ljubov.
Pozdrav i ubav den;-))


_____________________________

seuste veruvam vo dobroto....

Pocituvan Tapce,

znaci APSOLUTNO ste vo pravo i toa za SE sto kazavte.
Kako defektolog milo mi e da slusnam vakvi razmisluvanja od roditel kako vas. Bidejki neretko roditelite opravdano potisnati od problemot, frustriracki baraat krivec vo se naokolu, a so toa trosat zaludno potroseno vreme, koe kako sto velite mozat da go upotrebat vo rabota so deteto, sorabotka so defektologot, logopedot, iznaogjanje novi kontakti....i.t.n.
Isto kako sto pak od drugastrana i neretko ima defektolozi koi taa sostojba na roditelite ja zloupotrebuvaat i koristat za materijalna dobivka.
No, od moe neskromno iskustvo , generalno sum zadovolen od roditelite nivnata sorabotka so defektolozite, i od pogolemiot del od kolegite defektolozi i ostanati so koi sorabotuvame.
Sekoja cest za roditelite koi se golemi sorabotnici i prodolzena raka na defektolozite i ostanatite strucnjaci vo tretmanot so deteto.
Isto cestitka za site defektolozi koi imaat GOLEMO srce, za ovie decinja, i gi raduva i motivira sekoe novo koordinirano dvizenje kaj decata, sekoj cekor, sekoj nov zbor, sekoja nova resena zadaca, sekoja nova nasmevka pri aktivnost....
Veruvajte gi nema tie pari koi mozat da go zamenat toa.

Tapce ostanete taka, ne se otkazuvajte, druzete se so defektologot i ostanatite, i vaseto dete ke go oseti i toa, megju drugoto.GARANTIRAM!

Defektolozi!! Povelete na forumov, podadete im raka na roditelite. Zaedno ke nadmineme SE!

Искрено се надевам дека ова ке стигне до право место и повик од сите нас до дефектолози од Македонија!

_____________________________

And this is my beautiful life ...

И јас тоа го велам, повелете сите на рр,дефектолози, терапевти, родители.
Да се преброиме, колку сме, да видиме што ни треба и како да ги промениме работите.Заедно сме посилни!

 i jas sum za

Vo posledno vreme imam moznost da se zapoznaam so nova problematika vo sekojdnevieto koe veruvajte e mnogu tesko da se svati.... e da kako malo dete ke se snajde vo ovoj svet i kako ke mu se pomogne na toa sto ima odredeni poteskotii.
Tesko na roditelite a voedno i na profesionalcite koi maka macat da gi izvedat decata na prav pat ama veruvajte osven defektolozite, logopedite i po nekoj psiholog nikoj ama bas nikoj druga ako en pocuvstuval na svoja koza nema poim koi se tie deca kako da gledaat nesto cudno i kako na niv ili na nekoj nivni blizok nikogas nema da im se sluci.
Sepak etikata na rabota ne sekoj od profilite koi rabotat so tie deca e razlicna npo sepak vie znete i zneme koi se pravite toa se poznava vednas vo ocite, vo sigurnosta, vo kontaktot .....kako sto bi rekol eden profesor....da ne go imenuvam.
Sila za site i veruvajte zatoa sto jas veruvam i se nadevam


_____________________________

seuste veruvam vo dobroto....

Sekako deka e taka. Kako roditeli vie najdobro i najprecizno ja znae tezinata na ona sto vie go cuvstvuvate i pominuvate sekoj den. Ne, veruvam deka treba da ocekuvate od ostanatite da ve razberat, iako vo sekoe normalno opstestvo bi trebalo, najmalku onie koi ne pocuvstvuvale vakov problem.
Sekako deka roditelite ocekuvaat ona sto opstestvoto i drzavata ne go pravi za ovie deca/lica, defektolozite da go napravat, t.e. da im ovozmozi na defektolozite sloboda i uslovi za rabota. Primer: na zapad vo ucilnica, redovna, edno dete so p.p. ima 1 defektolog, samo za sebe, sto pretpostavuvam deka toa nie nikogas nema da go doziveeme, kaj nas.
No, verbata i silata da opstaneme i opstoime na patot, kako bi trebalo da bide, bez razlika dali ke bide, i nas defektolozite i vas roditelite ne drzi vo zivot.
Verbata ke ostane do kraj, toa ni dava sila.

Nemoj NIKOGAS da gubis nades.

draga Life, prekrasno e sto te imame ovde so nas.... uste povekje sto stigas da im odgovoris na site....

jas sum majka na 13mesecna kjerkicka so daunov sindrom, i uste tvoeto prvo pismo do nas na forumot mi go izmesti tloto pod nozete....

i jas kako bucko 1 ne znaev da gi definiram prioritetite... i eve vekje 10tina minuti stojam na taa ,,mrtva tocka,, ja slusam antonija kako vika od drugata soba, i se prasuvam sto posakuvam od nea i za nea.... navistina mislam deka toa e najteskiot odgovor...

kje go prosiram moeto mislenje osobeno okolu nasata dijagnoza: prvite informacii za DS se mentalna zaostanatost, zakoseni oci, mal vrat, pivsko stomace...podocna kje proodi (ama kje proodi), podocna kje prozbori (ama kje prozbori), mozebi kje nauci da cita i pisuva ama treba mnogu trud...kje go pratime razvojot, ako zaostanuva kje davame terapija... i nistio konkretno. ne znaes so sto treba da se boris.

.. i kako roditel prvo sto ti teknuva si vikas: more kavo e takvo e fizicki deteto, poarno umstveno da e dobro. a posle si vikas, zosto pa i fizicki da zaostanuva. pa si vikas devojce e, treba da nosli gjerdani na vratot, i da bide strojna kako ela, a ne so burence na stomakot.... i vekje gi gubis prioritetite....

zatoa prezentacijata na ABR metodot mi bese kako samar po lice: na prasalnikot sto ocekuvate od vaseto dete, napisav samo ,, mentalen progres,,... no koga pocna prezentacijata i objasnuvanjata deka kje se namali stomaceto, kje se podigne vratot, kje se ispravat gradite i ramenata, e bogami mozev seto toa da go dodadam na spisokot... i ubavo velis, istiot treba da se dopolnuva i menuva, no sepak JAS USTE NI GI ZNAM MOITE OCEKUVANJA I PRIORITETI...

mozebi antonija e uste mala i prilicno dobro napreduva- stabilno stoi, fakja so dve prstinja, sama jade smoki, nas ne raspoznava po doma, me povikuva mene, soprugot, dedo i, razlicno reagira so emociite kon bratcinjata, se luti, raduva, tazna e, dobro gi definira i mozeme da gi prepoznaeme i predvidime emociite. pokazuva bravo i da pukne, pravi ta-na-na i balonot se naduva... ,,leta,, so dubak, so malo potpiranje stoi sama po 20-30 min, bez drzenje 2-3sec, drzi po 2 predmeta vo race, ufrla kocki vo sortirac... so lutenje se dvizi po krevetot da dojde do oddalecena igracka... od skoro pocna da se interesira za pesni (porano samo reklamite ja privlekuvaa), a vekje nekolku dena i go pustam crtaniot ,, nodi,, i so zadovolstvo go gleda i toa podolgo vreme..

sega ni preporacaa dvodimenzionalno prepoznavanje (po sliki) i vodenje za race za da odi.... imas li ti nekoja druga vezba sto bi ni ja preporacala?...

i uste nesto, nemam pojma od koga se preporacuva poseta kaj strucnite lica (se razbira ne mislam na doktorite tuku na defektolozi, logopedi....), dali da cekam doktor da mi preporaca ili kako i dosega sama da go istrcam mojot maraton? ti si napisala deka rabotis so vozrast od 3-20 god, dali e toa slucajno ili sepak antonija e mala (ima samo 1 godina)...

ti blagodaram na vremeto i sovetite, so tri deca ne stigam da sum cesto na forumite, ama sekako stigam da proveram sto ste pisuvale site)....

pozz

Драга Life
и јас би сакала да поставам некое прашање иако моето дете можеби не се вбројува во групата на деца со кои секојдневно работите.
Имено, имам 7 месечна ќеркичка која е родена многу рано, во 31 недела од бременоста па заради тоа касни со моторниот развој. Правевме ехо на глава и др. рече дека се е во ред. На секои два месеца ја носиме во развојно советувалиште за пратење на деца со ризик каде меѓу другото ја прегледува и дефектолог. Пред некој ден бевме на преглед и дефектологот констатира дека има задоцнување но дека ќе се корегира со упорно вежбање. Одиме на физикална еве веќе 40 дена но јас не сум задоволна од вежбите што таму и ги прават. Ја вежбаат двајца физијатри наизменично и секој од нив има различен пристап и комплетно различни вежби .
Јас дома и правам вежби што ми ги покажува дефектологот. Морам да кажам дека има напредок. Почна да си ја држи главата речиси стабилно, фаќа предмет со двете раце (но сеуште не префрла од една во друга)... но сеуште не се превртува ниту прави некој значителни обиди за тоа.
Ме интересира дали постои некоја специфична терапија за хипотонијата? Ни го препорачаа св.Еразмо во Охрид но заради жештините ќе одложиме. Можете ли да ми препорачате некои вежбички? Можеби пилатес топка? Како да ја стимулирам со играчки?
Јас навистина не знам што друго да превземам а на секој чекор се среќавам со недоволно стручни луѓе кои не можат да ме насочат.



_____________________________

There are two ways to live your life. One is as though nothing is a miracle. The other is as if everything is."......А.А

Тања, бидејќи имам искуство со Еразмо ќе ти кажам.
Таму нема специјална терапија за хипотонија, тоа се вежби по Бобат техника и се генерализарани.Значи хипотонија , хипертонус - исти вежби.
Ќе се потрудам да ти објаснам што се вежба.Прво се почнува со пасивни вежби, виткање на стапал, , колено , колколви, значи секаде каде што имаш зглобови. После за рацете, дланката, лакотот, раменото .После тоа имаш вежби за вретење преку карлица, вртење на ваљак , па вежби на топка и тоа е тоа.
Има и работна терапија.Детето седи во столче под агол од 90 степени и терапевтот го учи како правилно да ги користи рацете, да има селективни движења.
Тоа околу еразмо.

Друго нешто, многу важно.Јана можиш да ја вежбаш и 100 саати на ден , но најголемата и најубавата вежба за неа е движењето кое таа сама ќе го направи.
Најважно од се е да ја стимулираш таа сама да прави движења.Едно самостојно кревање на главата не може да го заменат 100 вежби со кои ти ќе и ја кренеш и спуштиш главата.
Многу ми е мило што имате подобрување околу држењето на главата.Држење на глава е темел на
целата работа.Без добро држење на главата, ништо не се постигнува.
Вежбите кои ги покажуваат одредени дефектолози и соматодети се неверојтно добри, бидејќи целта им е стимулација за добивање самостојно движење.

Ако јас треба да ти препорачам нешто, од сто пати, сто пати ќе ти препорачам АБР.
Јана има хипотонија и со АБР ќе има извонредни резултати.Кај децата со хипертонус е потешко да се добијат функции бидејки треба прво да се намали тонусот па после да се работи на зајакнување.
Кај вас треба да се работи само на зајакнување.

Беки едно огромно благодарам, мила 
Од тоа што ми го опиша за Еразмо гледам дека ние сето тоа и дома го правиме освен со топката кое сакав да ми го покаже некој. Сега за сега ќе вежбаме дома и ќе почекаме времето да го направи своето. Можеби се е во мојата глава, можеби очекувам премногу за прекраток период.


_____________________________

There are two ways to live your life. One is as though nothing is a miracle. The other is as if everything is."......А.А

Здраво, Тања.

Извини за задоцнетиот одговор, не бев во можност.

она што можам да ти го препорачам за вежби и третман за дете во состојба како вашето и слична, е оној дел за кој ти зборува Беки, т.е. за тоа дека е многу подобро да се вежбаат оние моторни секвенци кои детето има можност да ги направи само, т.е.кои веќе успеало да ги направи(после вежбање или случајно), иако вашето девојче е уште мало, па рано е да покажува некој голем интерес или потреба за физички акт......но сепак, вежбајте.

Само би додал: пред тоа, за да се дојде до тоа, потребно е,знаејќи го детето, да знаете од прилика, кое движење или секвенца на движење детето би можело физички да ја направи или издржи, па вие на повеќе начини во зависност од него и неговиот интерес, можете да го мотивирате за тоа. Дали тоа ќе биде: тактилно-со разни текстури, визуелно-аудитивно(со аудио-визуелен стимулус), дали со физички допир, предмети, физички полу-поттик.....и.т.н., зависи од ваша проценка. Бидејќи: во зглобовите на детето и ткивото околу(народски кажано), има одредени праќачи на „формули“до ЦНС, кои му кажуваат да запомни на кој начин одредено движење е направени за и следен пат така да биде направено. Ова работи само ако движењето е направено само(од детето со мотивација), и ќе се запомни ако тоа се вежба (само со мотивација).Па затоа,веќе научените движења вежбајте ги и мотивирајте за други, па така ќе се припојуваат едно кон друго, кои после одредено време ќе изградат систем, кој ќе се дефинира.

Оттука, правење движења на детето, (вежби),ако друг го движи (дали екстремитет или друго)е повеќе во функција на кондиционирање на тонусот на делот кој се движи отколку учење на самостално користење. Ако се работи само на тој начин тонусот ќе биде ок, но самоактивацијата ќе е мрзлива, без мотивација.

Напомена: секоја терапија и метод е корисен и не е штетен, но она погоре е основа, за самоактивација.

Напомена: ако вашето дете, чувствувате дека му треба нешто, до кое би дошло преку и најмал физички акт, не му го давајте на тацна, нека се мачи, нека се обиде, „полу-поттикнете“ малку за тоа, и пак само нека го направи.

П.С.Девојче кое воопшто не одеше, нити држеше глава, нити пружаше рака за нешто, немаше ни поим дека би можела да оди, или дека треба да оди, која мајка и во раце ја носеше на прошетка со останатите деца од градинка(а богами тежеше многу)......после само 3 месеци, научи да оди, да држи глава, и да зема она што и е од интерес. Денес сама оди и шета со другите деца со одлична кондиција.





.

Здраво, Антонија.

Извини за задоцнувањево на одговорот но, не бев во можност.

Антонија, верувај дека секој родител кој дознава и добива дете со посебни потреби, се наоѓа во иста ситуација како што си ти сега. На крстопатот, наречен живот, со прашања: што ќе биде, ќе биде ли, до каде ќе се оди, што ќе се успее, како во однос на другите деца, во однос на другите семејства, пријатели, роднини.......па после : кој е крив, јас или мажот ми, каде погрешивме, што да правиме....................................................................и.т.н.

НО!
Бракот мора да ви биде бр.1.за да бидете посилни здружени за да успеете!Нема потреба да обвинувате никој, бидејќи, никој не е крив. А крив за што?  Затоа што девојчето е поразлично од другите? А, зарем ние сите не сме различни еден од друг? Јас и вие, вие и сопругот, вие и соседите...........Антонија? Денеска, ако успеете да ми објасните што е „нормално“ а што „ненормално“, јас ви честитам. Вашата ќерка е иста како и сите ние.
Секако дека се наоѓате на крстопат и думање дека некои работи нема да ги успее во животот, или послабо ќе ги разбира.....Но, јас ви велам дека во животот нема да успеам да бидам адвокат. Вие нема да успеете да бидете лекар....ит.н., бидејќи за тоа не сме предодредени.

Замислете!Брачните парови кои неможат да имаат деца воопшто, многу посакуваат тие да бидат сега на ваше место, да го планираат животот на своја, ќерка. За нив вашата ќерка ќе биде најумна, најспособна.......Радувајте и се!

Инаку, од позиција на Даунов Синдром, т.е.умерена ментална попреченост(најчесто), со IQ до 55, таа во многу малку нешта ќе се разликува од останатите деца(интелектуално). Разликите ќе почнат да се јавуваат после 6-7 годишна возраст, или при влез во училиште, кога јавно ќе се бара адаптација и манипулација со логичко размислување, а не на ниво на конкретно.За тој период треба да почнете да се подготвувате уште од сега. Морате да имате сила, да ја обучувате уште од сега со поголеми чекори, како би се движела тука некаде во континуитет на својата генерација.
Даунов Синдром има голем капацитет, кој треба да се канализира и искористи.

Најдете добар дефектолог, кој ќе ве прати(советува,обучува) секогаш во вашата родителска обука за вашата ќерка. Дводимензионални слики или не, се што бара обуката за она што треба да го дознае таа за старосната возраст во која се наоѓа, вие ќе и го предадете и во совет со дегектологот ќе го успеете.
Едноставно, вие како родител, обучувајте го вашето дете, како што би го обучувале и воспитувале и другите ваши деца или како секое друго дете. Вие сте веке искусен родител.Таму каде што ќе имате отпор, или неможност, или нема да успеете, ќе успее дефектологот.
1 годинка, е добро време за почеток.

На добар пат сте.
Многу успех и среќа!






< Поракaта ја уредил Life -- 19.7.2010 15:32:37 >

draga life, ti blagodaram za odgovorot i sovetite... prasanjata za toa sto se sluci i zosto ,,bas mene,, milsam deka kje ostanat cel zivot... no i vistinata deka ako napravevme aminosinteza (a ne ni preporacaa pa ne ja napravivme), vistinata e deka nikogas nemase da odlucime da ja rodime.... a sega, koga ja imame vakva slatka, kako sto cesto veli soprugot ,, nikogas ne bi sakale da bide poinakva,,....

sepak, sakav so tebe i ostanatite na forumot da podelam nekoi misli koi ti vo odgovorot do mene si gi zagatnala, a koi se pocesto mi se nametnuvaat kako eden odgovor od crtaniot ,,kralot lav,,- krugot na zivotot.... navistina e kako sto velis, nie im ,,zaviduvame,, (iako e ova pretezok zbor) na roditelite so zdravi i pravi deca, roditelite koi nemaat deca patat po bilo kavi, a onie koi imaat deca i koi se borat so teski bolesti i se na rabot na zivotot, sigurno bi skale barem ad mozat da im gi ponesat makite....

od druga strana, edna prekrasna zena, psiholog i moja soset_ka, mnogu me pogodi so prviot komentar koga i kazavme za antonija... ,,gospod ne za dzabe ve odbral da vi dade vakvo dete. znae deka ja imate ljubovta i silata da go cuvate i neguvate. vo zivotot nisto ne e slucajno,,

mnogu me trogna eden tekst od blogot na beki, za patuvanjeto vo holandija.... ne znam dali nekoj go citnal, no milsam deka najgolem del od nas treba da se najde tamu, da ne taguva po neostvarenite destinacii tuku da se raduva na sekoj uspeh sto naset_o dete go pravi, bidejki toa vlozuva mnogu pogolem trud od ostanatite, pa i negoviot uspeh e pogolem od uspehot na drugite....



so antonija rabotime dosta, stimulirame postojano, vezbame abr, peeme, pleskame, pravime da pukne.... mnogu pomagaat bratcinjata. dali prirodno im doagja na decinjata ili se umni pa go prepoznavaat nasiot napor vo obidite so nea, ne znam... znam deka imam dve isklucitelni decinja koi se vljubeni vo nivnata sestricka i koi mnogu se trudat okolu nea... sega svakjam sto sakaa da ni kazat doktorite na pocetokot ,,srekjni sme sto gi imame niv,,,

i uste edno konkretno prasanje iako go pretpostavuvam odgovorot:

Dali ljubopitnosta i upornosta se zank na za podobra mentalna kondicija?

p.s. lazam, imam uste mnogu prasanja, ama nie bas navalivme na tebe.... pozz i blagodaram

< Поракaта ја уредил beki -- 22.7.2010 10:17:01 >

Dali ljubopitnosta i upornosta se znak na podobra mentalna kondicija?


p.s. lazam, imam uste mnogu prasanja, ama nie bas navalivme na tebe.... pozz i blagodaram


Антонија,

ете, ти реков дека знам дека имаш и други искуства, од аспект со она што претходно ти го пишав, во однос на среќата и оправданоста за тоа што ја имаш својата ќерќичка онаква каква е, и за тоа дека и на другите деца може да влијае позитивно

Инаку, љубопитност и упорност е она што, кога некој би сакал да ме опише мене во 2 збора. Подобра ментална кондиција.....секако бидејќи тие се во вечен круг кој никогаш не застанува, а бараат јак ментално-интелектуален ангажман.
Љубопитноста е медијален сегмент од афективниот живот. Му претходи иницијација ,било од сензорен аспект или било каква друга интерпсихолошка поткрепа.т.е.за да кажеме дека едно дете на пр. е љубопитно, мора да му ја буди таа љубопитност некој редок,повторувачки и интересен искуствен момент и/или потреба за задоволување на внатрешни емоционално-психолошки тези. За љубопитноста е секогаш врзана активност, која овозможува користејќи слични физичко-моторни шеми да се задоволат нови побуди и интереси и да се увидат нови вистини.
Упорноста и врзана за љубопитноста(повторно иповторно барање нови вистини) и како самостојна(на пр.во извршување на некои активности, налози, барања, во играта..), има посебен значај во учењето на нови факти и нивна генерализација, а со тоа и искуствено-употребна функција на сознанието.КОрисна е во моделот на учење „обиди и грешки“преку кои многу дечиња научиле многу основни работи.....

ПА...Според тоа ако ги има и се баш застапени кај детето, секако дека е знак на подобра ментална кондисија, интелект и когнитивен капацитет. А ќе му биде и од голема полза и понатаму во животот....Си знам по мене


П.С.Слободно навалете со прашања

< Поракaта ја уредил beki -- 22.7.2010 10:18:27 >

Лифе, не знам како да ти се оддолжиме за огромната посветеност на нашите проблеми. Огромна благодарност за експресните одговори на прашањата кои не мачат.
Од мене еве еден мал поклон 

Се надевам ќе ти се допадне

јас по професија не сум дефектолог, ама извесен период работев во специјалниот завод Демир капија во групата на најмалите дечиња, а подоцна и со детенце што имаше аутизам. за мене работата со деца со посебни потреби беше на почетокот огромен предизвик и нешто со што претходно се немав сретнато. сега после неколку години кога размислувам тој период беше пресврт во мојот живот.
децата се прекрасни
најголемиот совет што го добив од моите обучувачи беше дека со децата со посебни потреби треба да работиш исто како и со сите други само со повеке труд.
и навистина резултатите веке по првиот месец беа видливи.

се согласувам дека најважно е да најдете дефектолог кој стручно ке ви помага и ке ве упатува во учењето на секојдневните задачи.
поздрав и голема поддршка

Беки,
Нема, потреба за благодарност.
Ми претставува ОГРОМНА чест, што можам барем да разговарам со вас за прашањата што ве мачат.
Се надевам дека барам малку сум од помош.
Некогаш можам да одговорам веднаш, некогаш не.
Тука сум за вас, засекогаш.

..............инаку благодарам за чоколадцата, многу се вкусни

Кромитче,

мило ми е што си имал/а искуство, барем да се запознаеш со децата со п.п. и што имаш некаква обука за работа со оваа популација.

Она што си го слушнал/а малку би го дообјаснил...

Значи:Децата со п.п.треба да ги „третираме“како и сите други редовни деца. Но, никогаш, и во текот на општата социјализација и во текот на дефектолошката обука, и во текот на образованието...да не заборавиме дека се тие деца со п.п., дека имаат посебни можности, карактеристики, специфичности и разлики со останатите, а за истите сепак треба да бидеме обучени(она што им фали на редовните наставници при наставата со ученици со п.п., во одделението)

Секое дете, има свое јадро(на личноста-фундамент), кое е обвиткано со безброј обвивки, кои во текот на развојот и животот-искуството, се дефинираат, изградуваат, доградуваат(обојуваат) во вистинска боја. За да се допре до нив мораме(стручните лица, родителите, наставниците, околината...)да ги пронајдеме вистинските процепи-влезови до нив, и на вистински начин да „обојуваме“ онолку и онака како што треба, и толку колу може да „прими боја“,
Е, разликата е во тоа што кај редовните деца има повеќе очигледни и полесни влезови, а кај децата со п.п.тие се помалубројни, си личат еден на друг, па тешко може некој без нималку искуство да го пронајде вистинскиот, а кога ќе се пронајде вистинскиот, треба многу повеќе труд, како што викаш, и напори за да се обои она, колку може и за колку се има капацитет. Ама наше е да го обоиме, за да не остане празно, бидејќи тогаш детето за таа област останува навистина (хендикепирано)-онеспособено-без искуство.

Вака резултатите ќе бидат сигурни и огромни: обвивка по обвивка, трупај „боја“ колку собира, и вежбај го искуството секојдневно од секоја „обвивка“ посебно.