Сакаш да се откажеш? Пред да ја потврдиш својата одлука, запознај се со последиците од таа одлука.
Доколку го потврдиш своето откажување, на твојот комјутер ќе наместиме cookie, кој ќе ни овозможи, во текот на натпреварот (14.03 - 18.03.2016) при посета на порталот да те препознаеме и да овозможиме слободно користење на порталот, без прикажување сликички, односно контролор на играта од десна страна на екранот.
Истовремено ќе бидат одземени сите собрани поени. За жал, со откажувањето, губиш и право на награди.
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач. Со продолжување на користењето на сајтот се смета дека се согласувате со користење на колачињата за наведените цели. За продолжување кликнете “Во ред”.
Дознајте повеќе.
без разлика дали се работи за дете или возрасен со било каков хендикеп- како се однесувате кога сте во нивна близина? јас лично многу без врска реагирам... не ми е грдо да ги гледам, повеќе е жал што се во таква состојба, ме интересира како дошло до тоа да добијат таков хендикеп а ми е глупо да прашам, од проста причина за да не ги навредам или потсетам на нешто непријатно... а гледам колку што можам да им помогнам ако затреба нешто
Jas mislam deka kaj nas mnogu so predrasudi se gleda kon vakvite licnosti, bilo deca, bilo vozrasni. Pa i covek koj nosi ocila ima nekoj vid na hendikep, no kon niv i slicni takvi se gleda poinaku poveke prifatlivo otkolku sto gi gledame onie so potezok hendikep. I tie se luge ko nas i veruvam deka voopsto ne bi se cuvstvuvale navredeni ako gi prasame nesto sto ne interesira, smetam deka e podobro otvoreno da se razgovara otkolku da gi ignorirame niv kako licnosti ili nivniot hendikep. Vprocem, kako sto sekoj od nas zboruva za svoite iskustva od zivotot pozitivni ili negativni, taka i tie, ne gledam zosto bi se cuvstvuvale nelagodno, takvi gi stvorila prirodata, pa ne se tie krivi.
темата што ја покрена мами ме поттикна на ова место да кажам нешто повеќе за себе. јас сум роден со вроден хендикеп. рацете ми се пократки и свиткани навнатре а палците неразвиени. во детството многу се измачував поради тоа, но сега на тоа гледам многу поинаку. знам колку вредам и можам. тоа не само што не ми пречи, туку и се гордеам со себе. еве зошто: - во мое време немало ехо. благодарен сум што е така бидејќи сум жив. - мојот хендикеп не е генетски. од 3 деца само јас сум ваков, сестрите сосем ок. стефан е исто така нормален. - причина: во тек на развојот, папочната се замотала околу рацете и се спречило развивањето. - мајка ми ме одгледала како нормален, за што сум посебно благодарен. така, не користам никакви ортопедски помагала, пливам, играм пинг-понг, возам точак, куцам на компјутер, имам дозвола и возам веќе 15 години без преправки на автомобилот. ах, да, ќе заборавев, вежбам јога и дигам тег од 16 кила (стефан) секој ден по неколку пати. - природата земала, но и дала. па од малечко сум бил паметен (така викаат). - научив прво да се прифаќам а сега и да се сакам себеси. тоа ми даде ведрина, па лесно склопувам познанства и нови пријатели. имам многу пријатели и луѓе кои ме сакаат. - дипломирав на филолошки. таму ја запознав сопругата, сосем нормална. поради тоа многу ја почитувам и сакам. многу ризикуваше за мене, но многу и добивме заедно. стефан е закон. - животот е убав и треба да се живее со секој атом од духот и телото. еден е и не треба да се троши попусто. гледам напред, имам за што и кого да живеам и благодарен сум му на секој нов ден кога ќе се разбудам. - верувам во себе, па затоа имам пријатели од сите вери и националности. - порано ме сожалуваа но денес ме гледаат како рамноправен. ми помагаат многу и тоа знам да го ценам. - имам своја фирма и бележам успеси на деловен план.
ве сакам и почитувам како свое семејство и поради тоа го напишав сето ова. искрено до крај.
_____________________________
Sometimes it is the people who no one imagines anything of, who do the things that no one can imagine.
бад бој немам зборови да ти кажам колку ми е мило што го сподели ова со нас..... се познава дека си филолог, по начинот на изразување, и јас сум на филолошки 4та, англиски
< Поракaта ја уредил biljanaM -- 18.5.2009 22:14:54 >
Ајде Билјанче, само напред..јас не верувам дека ке ти бидм од помош нешто посебно, бидејќи завршив руски, ама ако треба нешто пиши Боцко фала што го сподели ова со нас...мило ми е кога ке видам дека човек и покрај пречките што му ги става животот на патот успева да се избори и да гледа напре..камо да беа сите такви
Инаку што се однесува до односот кон хендикепираните, сум имала прилика да бидам во нивна близина, да се дружам и разговарам и никогаш не сум ги сожалувала,напротив сум сум ги ценела многу, зошто баш тие луѓе постигнуваат многу повеќе успеси,се трудат многу повеќе и чекорат цврсто во животот,а имаат многу повеќе пречки од еден нормален, здрав човек. Секогаш рамноправно сум гледала на нив,и дури сум се впуштала во конфликти,и тие тоа го ценеле,зошто осетиле дека не ги двојам,значи гледам на нив како на најобичен човек. Никој не може да ја промени судбината која одредила кој,каков живот да има, но може да ја прифати и да се бори..... За мене хендикеп не е човек кој има некој телесен или умствен недостаток (иако во медицината за тоа се користи),за мене хендикепирани се оние луѓе кои свесно си го уништуваат животот, не знаејќи да го ценат она што им е дадено.
Петар би сакала да ти одговорам на прашањето, но некако не е добро формулирано.Бараш кое е нашето мислење или колку државата се грижи за прават на хендикепираните дечиња, во однос на здравите деца?
RE: однос кон хендикепираните на државата 14.12.2009 13:50:26
Еца
Еве малку го променив насловот, но толку сум изреволтирана од нашиве незаинтересирани градоначалници, политичари, пратеници, мислам не знам како и кого се да набројам, но се споменуваат огромни суми на пари за новогодишни украсувања, па промена на новиот плоштад, повторно ке се вракала коцката, па пари околу 300 000 евра за прослчава за укинување на визите за Здравко Чолич(а ние ко да немаме пеачи кои со задоволтво ке прифатат да пеат)... и уште многу други работи за кои знам и не знам... а за семејствата кои имаат деца со хендикеп има пари само вака за нова година и 3 дек.нешто подароци им се дава. Па нели е срамота ова, нели треба малку да ја чукнат главата тие големи глави
ќе потпишам со двете раце се што треба само да се променат законите за овие семсјтва и конечно барем на некој начин да им се олесни и онака тешкиот живот.
RE: однос кон хендикепираните на државата 14.12.2009 13:58:46
mother 29
ех Ецке ,да е само тоа што прават...вчера слушам на тв, новиот ви градоначелник ке става повторно коцки на плоштадот,ке му ги трга гранитнитните плочи на Пенов ставени пред неколку години... и така играчки си играат со народот!тие додека се препукуваат едни со други ,сиромаштијата се зголемува!?и после болести,па и од таму се болестите!? лугето не можат да си купат ни портокали ,ни лимони(со кои витамини ,а знаат цел ден да трубат..јадете витамини..)ништо,едвај за леб имаат до крајот на месецот!?ЖАЛНО
туку да не бегам од тема..се прашувам бре како не ги допира кога барем гледаат на телевизија,а се мокни да им помогнат на тие семејства!?
RE: однос кон хендикепираните на државата 14.12.2009 14:04:27
Еца
туку еве еден апел дали некој знае од каде се тргнува, кој е првиот чекор кој треба да се направи за да се покрене иницијатива за промена на законите кои се однесуваат на семејствата кои имаа дете со хендикеп, зарен не е сртамотза да имаат право да одат на бања, само доколку детето правело операција ајде заедно да направиме нешто
RE: однос кон хендикепираните на државата 14.12.2009 14:09:09
arh_diz
Znaete kako vikaat povozrasnite na toj sto ne mu doslo na glava neznae kako e na drugite. Takva e i situacijata so nasata vlast ima pari se rasfrlaat .Nazalost hendikeppiranite gi iskoristuvaat samo za da se slikaat so niv i da dokazat na narodot kolku im pomagaat . A vsusnost nisto sramota , zalno ama toa e .
RE: однос кон хендикепираните на државата 14.12.2009 14:19:41
beki RR
Да ти кажам право Еца, кога слушнав за плоштадот, па и за Александар на коњ па и Здравко Чолич си реков како не им срам,значи за секакви глупости имаат пари само за децата наши немаат.Кога лежев во костозглобна ги молев да останам подолго од еден месец и рекоа дека не е можно, а во исто време имаше таму постари баби кои лежеа по цела година, и тоа не за операција или нешто слично,туку така.Значи за стари лица кои го проживеале својот живот државата има пари , а за децата кои треба да се научат да одат и пред кои е животот нема пари.Искрено, се повеќе и повеќе мислам дека нашите деца се отпишани случаи,како од државата , така и од докторите.Родителите знаат за што зборувам. За да се покрене што и да е , мора некој тргни,да го направи првиот чекор и мора сите здруженија да делуваат заедно и да ја поддржат идејата. Јас не знам какво е расположението кај членовите и преседатлствата на здруженијата. Многу скоро ќе се формира нова организација за деца со хендикеп и секако дека нешто ќе потегниме.Знаете крајот го краси делото, а обично ваквите работи ,кога се бара единство , многу лесно се растураат.
RE: однос кон хендикепираните на државата 14.12.2009 14:29:20
Еца
Токму тоа сакав да прашам што и колку можеме ние да допринесеме, медиумски да покриеме, да се потпишуваме некаде, да отвориме посебна тема како анкета, да ги поттикнеме сите заедно да застанеме на ваша страна и го добиете она што е потребно.
Прво мора нешто да се покрене,а после жестока медиумска кампања и нормално притињок врз власта од сите страни.Да се достават нашите барања до власта, и тука треба големо единство и подршка од сите,и да се најде човек преговарач,пошто реално што и да бараме тешко дека ќе ни дадат се,меѓутоа да се извлече максимумот.Најважен е човекот кој ќе ја понесе целата работа на свој грб,нормално со огромна подршка од сите .Мора да се организираат настани за да привлечеме што поголемо внимание од медиумите а со тоа и од целата македонска јавност.Математички - не постои апсолутно невозможен настан,значи се се можи ако се сака и ако се работи на тоа.
темата што ја покрена мами ме поттикна на ова место да кажам нешто повеќе за себе. јас сум роден со вроден хендикеп. рацете ми се пократки и свиткани навнатре а палците неразвиени. во детството многу се измачував поради тоа, но сега на тоа гледам многу поинаку. знам колку вредам и можам. тоа не само што не ми пречи, туку и се гордеам со себе. еве зошто: - во мое време немало ехо. благодарен сум што е така бидејќи сум жив. - мојот хендикеп не е генетски. од 3 деца само јас сум ваков, сестрите сосем ок. стефан е исто така нормален. - причина: во тек на развојот, папочната се замотала околу рацете и се спречило развивањето. - мајка ми ме одгледала како нормален, за што сум посебно благодарен. така, не користам никакви ортопедски помагала, пливам, играм пинг-понг, возам точак, куцам на компјутер, имам дозвола и возам веќе 15 години без преправки на автомобилот. ах, да, ќе заборавев, вежбам јога и дигам тег од 16 кила (стефан) секој ден по неколку пати. - природата земала, но и дала. па од малечко сум бил паметен (така викаат). - научив прво да се прифаќам а сега и да се сакам себеси. тоа ми даде ведрина, па лесно склопувам познанства и нови пријатели. имам многу пријатели и луѓе кои ме сакаат. - дипломирав на филолошки. таму ја запознав сопругата, сосем нормална. поради тоа многу ја почитувам и сакам. многу ризикуваше за мене, но многу и добивме заедно. стефан е закон. - животот е убав и треба да се живее со секој атом од духот и телото. еден е и не треба да се троши попусто. гледам напред, имам за што и кого да живеам и благодарен сум му на секој нов ден кога ќе се разбудам. - верувам во себе, па затоа имам пријатели од сите вери и националности. - порано ме сожалуваа но денес ме гледаат како рамноправен. ми помагаат многу и тоа знам да го ценам. - имам своја фирма и бележам успеси на деловен план.
ве сакам и почитувам како свое семејство и поради тоа го напишав сето ова. искрено до крај.
јас ти се восхитувам алал да ти е
_____________________________
Има само едно најубаво дете на цел свет, и секоја мајка го има :))
Боцко и неговото семејство ги запознав на првото дружење и имам само пофални зборови. Дури сметам дека Боцко е еден многу посветен родител татко и нека не се налути некој, но ретко да сум видела татко толку да му се посвети на детето, секој момент го користи да му покаже и докаже колку го сака Стефан и секоја чест Боцко. Многу татковци можат само да учат од тебе
Najprvin od se mora da da si gi spodelime site nasite potrebni baranja a potoa zaedno so nasite baranja i peticija potpisana pd mnogu roditeli i clenovi na zdruzenija na gragani da dostavime potrebni dokumenti do ministerstvo za trud i socijalna politika a isto taka i do parlamentarnata lobi grupa i poedinecno do koordinatorite na parlamentarcie odredeno so datum za odgovor a potoa sto po masoven sobir baranje na odgovo r na nasite baranja.Samo taka uporno bez prekin vo upornosta za nasite baranja ke moze da se izdejstvuva nesto .Ako ostanema samo na ovie pisani zborovi nema da napravima nisto Eve jas licno propustiv nekolku gostuvanja sega okolu 3 Dekemvri na tv emisii samo so cel da go ostvam toa za drug pat ,bidejki nasie deca postojat i dr denovi a ne samo toj den.Zaedno ke bideme posilni dokolku site si gi kazeme nasite baranja i prodolzime ponatamu vo borbata za nivno resavanje.
Golema blagodarnost do timot na ringeraja ja posebnata podrska i pomos vo ostvaruvanje vo nasite celi za pravata na licata so posebni potrebi i nivnite semejstva.Kako sto rece Beki navistina vo mnogu zdruzenija se slucuva da se sebicni i da ne se dostpni za informacii samo si gledaaat egzistionano da se posoecki.Na primer na naseto zdruzenie smetkata e blokirana veke edna godina poradi neplateni dolgovi kon Makedonska televizija i so sudski izvrsiutel ni e blokirana smetkata.Podnesovme prigovor kon toa no na toa ne dobivme nikkov odgovor.se prasuvam do koga i od nasite deca ke zemaat pari no uzalud nema odgovor.I pokraj site finansisski problemi nie kko organizacija nme se otkazuvame od ovaa borba i otvoreni sm e za sorabotka so sekogo ,a sekojdnevno samo niknuvaat nekoi si organizacii sto i nie samite ne znaeme kolku ima i kkao funkcioniraat so kakkvi celi se zanimavaat.Samo galdame se zboruva deka se borime a ustvari i nisto ne smenivme no sepoak treba da sme zdruzeni poveke vakvi organizacii i poedinci za da uspaame zatoa sto samo Zaedno ke bideme posili
29-годишната Борјанка Златева и покрај неверувањето на професорите, сега е апсолвент на филозофскиот факултет. Со физичкиот хендикеп таа успеала да ги надмине архитектонските бариери и дискриминацијата од околината.Нејзиниот следен предизвик е вработувањето. Таа е подготвена да работи и без финансиска надокнада за да му покаже на општеството дека и тие можат да бидат продуктивни.„Луѓето не ги познаваат лицата со хендикеп, затоа и судат. Професорите беа скептици дека Борјана неможе да научи, јас имам телесен инвалидитет, меѓутоа ментален не“, вели Борјанка Златева.Борјанка е дел од проектот за персонална асистенција. Седум ентузијасти за минимален месечен надоместок им помагаат на младите со хендикеп да ги надминат архитектонските бариери во образованието.„Овие луѓе не се интелектуално попречени, имаа одреден физички недостаток заради кој имаат потреба од личен асистент за да можат да ги надминат само тие физички, архитектонски бариери“, рече Елеонора Чичевска, личен асистент.Овој проект ќе трае четири месеци и е финансиран од швајцарската агенција за развој.„Во моментов се ангажирани седум лични асистенти и надоместокот за личната асистенција е симболичен и изнесува 3.383 денари, бруто износ“, изјави Даниела Стојановска Џинговска, претседател на Здружение за млади со хендикеп.Во Македонија повеќе од 60 лица со физички хендикеп секојдневно се соочуваат со проблеми во образовниот процес. Личните асистенти им го олеснуваат школувањето, но без поддршка од државата овој проект нема да може да продолжи во иднина.