Hopeful RR
|
Ќе видам допрва што ме чека, здравје, но сега за сега можам да зборам за себе, односно како ме воспитуваа моите како мала.
Иако уште од мала бев повисока од сите други деца, често и долго време бев предмет на силеџиство, класичен bullying, од кој долго време носев трауми. Никогаш не враќав, никогаш не се карав и нормално, не почнував конфликт, едноставно не сум таков човек, отсекогаш сум била интроверт. Притоа, дома не ни кажував за ваквите ситуации!
Ова се случуваше се додека татко ми не виде како позади зграда ме кара едно девојче дупло помало од мене, а јас стојам како глупава и плачам. Ме седна и ми кажа дека во таки ситуации, морам да се бранам, односно никогаш да не почнувам јас прва, но ако некој ме нападне, да вратам без да дозволам да ескалира ситуацијата. Тоа толку добро и мирољубиво ми го објаснија моите, што од сегашна перспектива, сосема правилно го спроведував. Ако некој ми каже нешто и ме повреди, кажував и јас, или барем се трудев (никогаш не сум имала зла уста па да смислувам гадости, но ајде, бар ќе се потрудам да се одбранам), а ако некој тргне да ме тепа, одма станував и блокирав, со некои основни потези на кои ме научи татко ми.
Никогаш не повредив никого, но и не оставив простор да мислат дека можат да си играат играчки со мене, и фала богу, еве не станав насилник  Дотолку повеќе што и денес знам да се заземам за себе во ситуација ако сум обесправена, и сметам дека е баш добро воспитување да се учи дете да не оди низ животот со наведната глава и да го влечат за нос, туку да се бори за себе. Моја девиза не е "наведната глава сабја не ја сече", туку конструктивен дијалог, па и конфликт, но со аргументи и без агресија.
_____________________________
Обиди 2,5 години
HSG, HSC, отстранет септум, IUI x4, IVF успешно :)
2015 
|
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач.
Дознајте повеќе.
Испечати
Еден ден кога спиеле со бокс в око ја удрил некој, друг ден па некој друг ја удрил... А што е уште полошо, баш со тоа девојче што најмногу си игра, и за неа цело време кажува дека ја тепа. И реков - па немој да си играш со неа. Кажи кога ме тепаш, ти сум скарана и не сакам да си играм со тебе. Исто и велам ако некој те тепа, кажи и на учителката. Ама некогаш кога спијат учителката не е тука. Почнав веќе и да ја советувам, ако те тепа некој да му вратиш, оти гледам дека со поинаку нема никаков ефект, и пак исто се случува. Ама, знаете што ми рече - Па не сме таму појдени за да се тепаме. Е па како, велам, другите деца цело време се тепаат. -Па, јас - вели - не сакам да бидам лоша. Е па велам ти од што не сакам да бидиш лоша, па само тебе ќе те тепаат. 
Вчера и кажав и на една од учителките дека се жали оти другите деца ја тепаат. Таа ми вели - многу е нежна.
I mojava normalno reakcija nikakva,nitu se razvikala nitu plesnala po racete....
