Beatris -> RE: Убави мисли (5.12.2010 11:55:46)
|
ЧАСОВНИК Низ времето те создавам... По патиштата на животот молскавици пресретнувам... Над ѕвездите издигнат, во мигот на судбината, постоиш и не исчезнуваш... Ако сум солза, да не се пролеам низ погледи. Да сум желба, да не се остварам. Да бев живот, а да умирав, да бев камен на врвот на планината, да го пронајдеше, а без душа е... Зарем создавањето е морничаво чувство на празнина по подемот? Да сфатиш дека не можеш да живееш, да создаваш? Зарем смртта го поразува животот кога ќе го навјаса? Но, тоа е само збор, исто како и животот. Создаден... Допираш во раните на времето, газиш врз неговата душа, небаре го уништуваш она што вечно е... И гревот е твој... Поразен од времето, постоиш за да не можеш да создаваш... Извадок од збирката "Загубени луѓе" од Татјана Томовска
|
|
|
|