RE: Тој ден... (Целосна верзија)

Форум >> [Бременост] >> Породилиште



Порака

DanielaAna -> RE: Тој ден... (9.11.2010 15:27:44)

и јас сум во 38 недела ....во исчекување да ме фатат болки ...бидејки ми е второ дете...пред 4дена бев на преглед и докторката ми предложи дека веке сум 3 прсти отворена да се договориме да ми даде провокација и да ме породи од тогаш сум во дилема[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley13.gif[/image] ..денес го најдов овој форум ве молам да пишите совет..незнам што да правам[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/zmeden.gif[/image]



AnnaMolly RR -> RE: Тој ден... (9.11.2010 15:39:45)

ДаниелАна, јас мислам дека доколку се е во ред со бебето и плодовата вода, да си почекаш спонтано да те фатат болки, без провокации. Но доколку има нешто за што се препорачува побрзо да се породиш, оди со провокација.
Како и да решиш, ти посакувам да си поминеш со лесно и побрзо да ни се пофалиш за новото [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/duda.gif[/image]



DanielaAna -> RE: Тој ден... (9.11.2010 16:59:27)

AnnaMolly  ти благодарам на подршката..со бебето и со мене се во ред..поради неубавото искуство од првото пордување ...кое заврши со вакум...многу сум уплашена дека моши пак да ми се случи истото  бебето пред да влезам во 9 беше големко ..керкичката ја родив 3кги 900грама и доста се измачив ...па вака ми предлоши како полесно да поминам..[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/9nebesa.gif[/image][image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/9nebesa.gif[/image]



denim -> RE: Тој ден... (10.11.2010 8:05:19)

А кога се роди моето мало душиче беа најубавите моменти во мојот живот, а најубавиот од сите кога го гушнав МОЕТО БЕБЕ.
Порака до сите идни мајки- ВРЕДИ ДА СЕ ЖИВЕЕ ЗА ТОЈ МОМЕНТ

[/quote]
Malku ke izbegam od temata, ama koga ke gi vidam moite tri deca kako mirno  spijat na spalnata (sega taka spieme, dodeka se bebinjata mali) si velam Boze kolku sum jas bogata[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley27.gif[/image][image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley27.gif[/image][image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley27.gif[/image]... Ni edna materijalna sostojba ne te ispolnuva tolku kako ragjanjeto na edno dete.



Anushka -> RE: Тој ден... (10.11.2010 15:39:26)

ИЗВОРНА ПОРАКА: denim

А кога се роди моето мало душиче беа најубавите моменти во мојот живот, а најубавиот од сите кога го гушнав МОЕТО БЕБЕ.
Порака до сите идни мајки- ВРЕДИ ДА СЕ ЖИВЕЕ ЗА ТОЈ МОМЕНТ


Malku ke izbegam od temata, ama koga ke gi vidam moite tri deca kako mirno  spijat na spalnata (sega taka spieme, dodeka se bebinjata mali) si velam Boze kolku sum jas bogata[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley27.gif[/image] [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley27.gif[/image] [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley27.gif[/image] ... Ni edna materijalna sostojba ne te ispolnuva tolku kako ragjanjeto na dete.


потпис



petra27 -> RE: Тој ден... (24.11.2010 14:00:53)

Toj den.....hmmmm...Bese nedela....ubav soncev den...7mi noemvri a voedno i rodenden na jatrva mi....i sekogas na sala vikavme deka ke se rodi tokmu toj den...bidejki posleden termin mi bese 8mi noemvri....
Izminatite dve nedeli sekoj vtor den odev na ctg i javuvase samo mali kontrakcii....kako i tie denovi taka mislev deka ke mi ne i ovaa nedela.....no utroto vo 6 casot stanav za da odam do toalet  bidejki neli cesti bea stanuvanjata vo bremenosta :)))
Povtorno se vrativ vo krevet,no pocnav da cuvstvuvam bolki kako za vo wc...i koga se potkrenav od krevet osetiv kako nesto potece.....seuste ne bev svesna deka toa e vodenjakot.....otidov do toalet i povtorno se vrativ vo krevet...no mm veke bese buden i kako na strek me gledase sto pravam.....me prasa sto mi e....a jas zbuneta neznaev dali se toa konrakcii ili mi se odi vo wc(sega se smeam koga ke pomislam deka mislev deka mi se odi vo wc).....bolkite naednas se zgolemija i bea mnogu sesti,samo sto ke se stisi zapocnuva druga.....
Bidejki nasa rodnina raboti vo Sistina i se javiv i i kazav sto mi se slucuva i ona vednas rece deka toa e toa.....
Ja zemavme i otidovme vo Sistina......mene bolkite mi bea tolku jaki sto edvaj zboruvav....i zamislite me stavaat na ctg bolki ogromni....a taa glupacata(se izvinuvam sto morav vaka da ja narecam)sestrata ,nemozese da mu go  najde srceto na bebeto....uzas.....no Dezuren bese Bojadziev i vednas me pregleda na eho i se bese super.
Potoa me pregleda kolku sum otvorena.....5 prsti.......breeeee
Vednas me kacija na podgotovki,dodeka da mi stavat epiduraj bev 7 prsti otvorena.....veke na boks bev so 8 prsti i vednas se otvoriv celosno....No bebco bese mnogu visoko , pa stoev 1 saat na noze za da se spusti no nikako.....potoa maloto go svrte glavceto bocno i zaglavi....nemase drugo resenie pa morase carski rez.......
Carskiot pomina za 15 minuti,jas bev kako vo bunilo,cekav samo da mu go slusnam placot....i otkako mi go pokazaa mi dojde dusata na mesto....Stefan se rodi 3380 so dolzina 51...
Prvoto nesto sto go pomisliv e lele kolku kosa ima...[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley36.gif[/image]
Vecerta koga mi go donesoa na intezivna nemozev da poveruvsm deka beeto e moe....



Палешка РР -> RE: Тој ден... (24.11.2010 14:57:48)

Само да напоменам, рубриката породилни приказни сеуште е и секогаш ќе биде отворена за Вашите приказни. Ве очекуваме да ни пишувате и со нетрпение очекуваме нова приказна за објавување на порталот. Тоа може да биде и приказната на Петра.
Би сакала секоја наша членка кога ќе се породи да ни пише, кога ќе најде време. Ве очекуваме



strelec 8 -> RE: Тој ден... (24.11.2010 15:32:22)

terminot e 12.10.2010.a denot e 11.10.2010.nitu bolka,nitu vodenjak,samo iljada prasanja.mu velam na mm-ke odime utre li na ginekolog,da mu sejavam ili ne(oti ginekologot bese vo drug grad)so torbata li da trgnam,ami ako ne ne zadrzat.jas postavuvam prasanja a mm poveke se nervira oti neznae da odgovori.dojde vecerta i jas samo vo wc.mocla nevidena bev.mu velam na mm da si leganm ovaa vecer tamu.toj zaspa i maliot zaspa.a jas edni grcevi vo stomakot.kako da ne bea bolki tuku koga ti se odi po toa...to golema nuzda i si vikam sto jadev jas deneska da me boli i da me tera tolku vo wc.i vo 22:10 samo osetiv pljoooook.malku pukna vodenjakot.bidejki mi e vtoro ne panicev.go ostavivi mm da spie oti od 00:00 trebase da stane za rabota.go zedov saatot vo racete i samo brojam.prvo 11 min,pa 8min i stana mm za rabota.mu kazav deka imam kontrakcii i ke mu se javam na rabota koga ke bidat na 5 min.vo 02:00 mu se javiv i trgnavme.a nadvor poplava.reka od voda.ni ulca se znaese ni trotoar,ni dupka ni lezeci policaes[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley36.gif[/image].mu velam na mm koga ke ti kazam popoleka ke vozis popoleka oti gi imam kontrakciite.bidejki gine.e od drug grad imavme 25 min.vozenje.trevase da pomineme tri sela.mu velam na mm odbegnuvaj gi dupkite oti znam deka ulicite se neasfaltirani.a nadvor prst pred oci ne se glega ne pa dupki.i toj koj dupka zeno gledi da pomineme da ne ni senapolni kolata so voda.i stignavme.sestrata me proveri i rece deka matkata mi bila meka i deka so eden napon i ke se porodam.kakvo olesnuvanje.me ohrabri mnogu.doktorot dojde vo 03/;00 jas se porodiv vo 05:45.zensko tesko 3900,i dolgo 53(na tatko i ke bide).i neznam zosto zaplakav od koga zavrsi se.od radost li bese od olesnuvanje li bese neznam

  sega doma imam dve angelcinja.i zanm deka jas sum srekna majka.



Pepelaska * -> RE: Тој ден... (24.11.2010 16:09:33)

Toj 5 septemvri koga posleden pat se vozev vo nasiot avtomobil po ulicite so dupki, koga znaev deka vleguvam vo bolnicata za da ostanam tamu, toj den bese najubavoto nesto. Koga sonceto zaogase na zapad a poslednite denovi na letoto go obojuvaa zalezot so najubavite boi jas tamu na toj boks gi trpev najgolemite bolki sto nekogas sum mozela da gi osetam. Sonceto koe ne gree nas zajde, ostavi zad sebe topla vecer, a vo 19 : 20 h istiot cas i minuta koga jas sum dosla na svet izgrea edno drugo sonce koe mi ja stopli dusata kako nikoj dosega.



amica -> RE: Тој ден... (3.2.2011 13:38:32)

Тој ден.... па не беше ништо поразличен од другите денови, само што на крајот заврши така како што ни јас, ниту пак некој друг очекуваше. Како и секој ден така и тој станав во 6 часот наутро за да се спремам за работа. Работното време ми почнуваше во 7 часот. Само што бев влезена во осмиот месец од бременоста. Отидов на работа, завршив и во 14 часот се вратив дома. Дома ме пречека мајка ми, која претходната вечер спиеше кај мене, бидејќи маж ми беше заминат во Скопје на состанок. Ми рече ајде да ручаме, но бидејќи бев уморна и реков дека прво ќе одморам малку па потоа ќе ручам. Само што легнав осетив како нешто ми потече и веднаш отидов во бањата. Гаќите ми беа мокри, но си помислив дека е од вагиналниот секрет кој последниот месец ми беше нормална појава. Се измив и облеков чисти гаќи и само што влегов во дневната пак истото чувство. Помислив дека можеби е водењакот. Отидив пак во бањата а на мајка ми ни збор. Знаев дека е прерано. Седнав на шољата и осетив дека ми тече мал млаз бистра вода. Да, тоа беше плодова вода. Веднаш ја викнав мајка ми и и кажав што се случува. Таа целата избезумена ми вика нема шанси, сигурно си грешка, рано е за тоа. Веднаш се средив и отидовме кај мојот гинеколог, кој откако ме прегледа итно ме испрати во државна со болничка кола, бидејќи не сум од Скопје. Набрзина спакував дома некои работи кои мислев дека ми се неопходни за во болница и тргнавме. Болки немав. Имав само некои чудни грчења на стомакот, за кои дури подоцна сватив дека тоа се контракции. Додека одевме накај Скопје мерев на колку време ми се тие грчења и беа на 4 минути. Бидејќи имав читано бека болките прво почнуваат на еден час, па на пола итн си мислев дека тоа бебето се грчи [sm=smiley1.gif]. Цело време мислев дали бебето ќе биде во ред и во ниту еден момент не престанав да му се молам на Господ. Во 17 часот стигнавме во државна. Маж ми ме чекаше таму, бидејќи претходно му се јавив и му кажав што се случува. Веднаш ме примија на патолошка ме ставија на ЦТГ и ме прегледаа карлично. Бев отворена 3 прсти и имав болки. Дури тогаш почнав да ги чувствувам вистински. Ми ставија инфузија за да ми ги спречат болките и пораѓањето за да примам зреење за белите дробови на плодот. Додека течеше инфузијата болките навистина ми се смирија, но со втората инфузија повторно почнаа и тоа се почести и поболни. Веднаш ме качија во породилна сала, маж ми го избркаа и јас останав сама и исплашена што ќе се случи со бебето. Беше 20 часот. Во ниту еден момент не помислив на страв од пораѓањето бидејќи претходно ми беше многу страв,мислев само дали бебето ќе биде во ред. Бев отворена 8 прсти и на вториот напон се породив во 20 и 15 мин. Цела среќа што бебето се имаше поставено уште во осмиот месец со главчето надолу, па и немав некои тешкотии при пораѓањето. Беше болно и напорно, но моите болки допрва доаѓаа...Родив женско бебе тешко 2000 гр, но само ми ја покажаа и веднаш ја однесоа некаде. Ми рекоа дека првите 48 часа се критични и дека се бори за живот. Станав мајка, но не знаев дали да се радувам или да плачам. Во 22.30 ме изнесоа од породилната сала, маж ми ме пречека надвор целиот во солзи гушкајќи ме и убедувајќи ме дека се ќе биде во ред. Ме однесоа во соба каде што имаше само мајки кои што имаа иста или слична судбина како мојата. Цело време ги прашував сестрите дали знаат нешто за моето бебе и дали може да го видам, но никој ништо не ми кажуваше. Не знам како сум ја преживеала таа вечер. Секакви мисли ми се вртеа во глава. Не ми се чекаше да дојде утрото. Сабајлето дојде една сетра и ме одведе на интензивна нега каде што беше сместено моето бебе во инкубатор. Дојде и маж ми. Ни покажа во кој инкубатор е и не остави да ја видиме неколку минути. Не можевме да ги сопреме солзите кога видовме како нашето чедо, приклучено на сите тие чудни апарати, што испуштаат чудни и застрашувачки звуци се бореше за живот. Состојбата се уште беше критична и првите два дена се влошуваше. Но потоа почна да се стабилизира.Секој ден во исто време одев да ја гледам и докторите ми даваа информации кои од ден на ден беа се подобри. Остана во инкубаторот 10 дена. Најтешко во тие моменти ми беше што цело време ги гледав останаите мајки во другите соби како си ги држат во прегратка своите бебиња, како ми милуваат и дојат. Јас иако се породив се уште не знаесв како е да си мајка. Уште го немав допрено моето бебе. Но на десетиот ден ја извадија од инкубатор, ја сместија на постинтензивна нега и конечно го дочекав моментот за кој толку копнеев. Да ја земам ќерка ми во раце...најубавото чувство што негогаш го имав почувствувано... и сега ми навираат солзите кога ќе се сетам на тој момент. Останавме уште десетина дена и потоа не пуштија дома. Бев исплашена бидејќи не знаев дали ќе можам да се грижам за толку мало бебе, не испуштија со 1800 гр, но уште кога ја земав самата во раце, знаев дека ќе можам...Сама ја бањав, ја пресоблекував, бидејќи не можев да дозволам некој друг да го прави тоа наместо мене. Фала му на Господ сега сме добри и добро напредуваме. Наполни 3 ипол месеци и е како и сите други бебиња. Можеби се заборавив во пишувањето, но тоа е мојата приказна за „тој ден“ кој премина во многу денови, но сепак сум среќна што се заврши како што треба и што сме живи и здрави.



tnade -> RE: Тој ден... (3.2.2011 14:50:02)

amica me rasplaka dusicke, bravo za tvojata hrabrost [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/bravo.gif[/image].....



penelopa -> RE: Тој ден... (3.2.2011 15:05:01)

Amica [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/bravo.gif[/image] многу сакам приказни со среќен крај....нека расте голема ќеркичката[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/metulj.gif[/image]



aleksandra90 -> RE: Тој ден... (5.2.2011 23:42:27)

Eve ja i mojata prikazna za Toj Den...
Termin za poragjaj imav 8 maj 2010, ama na bebceto nekako ne mu se izleguvase. Dojde i 12 maj (rodendenot na maz mi) i go denta doma.. Koga gostite si trgnaa nie se spremavme i trgnavme nakaj bolnicata posto imav zakazano da mi stavaat provokacii za da pocne poragjajot. Posto mi rekoa deka bebceto e veke otprilika 4 kg i deka den so den se poveke rasti pa me fati strav deka nema da mozam normalno da se porodam ako e tolku golemo.. [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley13.gif[/image] I taka na 12 maj vecerta mi ja stavija prvata provokacija.. taa vecer oko ne sum zatvorila od vozbuda.. ne mozev nikako da zaspijam a od bolki nikako da dobijam.. Sabajleto na 13 maj kaj 8 casot mi ja stavija i vtorata provokacija koja deluvase epten brzo.. za pola cas mi pukna vodenjakot i odma mu se javiv na maz mi da dojde. Maz mi pristigna za nepolni 10 min posto bolnicata e blisku di nas i toj bese vo panika kako i jas. Me kacija gore na porodilno i pocnav epten brzo da se otvaram. Maz mi celo vreme bese prisuten do mene, a jas mislev ke poludam od bolki.. Taka i pocna poragjajot koj se odvivase brzo bez komplikacii i se zavrsi vo najdobar red.. Rodiv zdravo i zivo bebence tesko 3885gr. Since koe ni vnese svetlina i srekja vo nasiot zivot.. Sega cekame drugo bebe i veruvale ili ne terminot mi e pak 12 maj (rodendenot na maz mi) pa ke vidime sto kako ke bide.. Se nadevame deka se ke bide vo red pa so Gospod napred.. Pozdrav do site vas na forumot, i na site idni majki im posakuvam lesen pomin na poragjaj [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley1.gif[/image]



tnade -> RE: Тој ден... (2.3.2011 23:17:00)

Toj den..... verojaten termin mi bese 14.02, pa 11.02, no onoj vistinskiot toj den bese 25.02.  Na 21.02 ne znaejki poveke sto da pravi mojot maticen ginekolog, (oti aber nemav ni od kontrakcii, ni od otvaranje) me upati vo bolnica, da proverat sto se slucuva. Upatot mi bese za vo Cair i pravec tamu kade se izmacuvav do klucniot 25.02. Vo vtorrnikot na 22 .02 mi stavija stes-test- ne reagirav, vo sredata na 23.02 provokacija, od kontrakcii, ni K, i konecno na 24.02, vo 15 casot  mi stavija vaginaleta Prostin i po sest casa pocna kontrakciite i otvaranjeto.  Znaci bolki pocnav da dobivam vo 21 casot, vo cetvrtokot, i se izdrzuvaa nekade do 01 casot po polnok, do tri setav niz rodilna sala, za konecno vo tri da me kacat na boks,ama strumfetka ne saka da izleguva i toa ti e mesto nagore, ona odi nagore. So trista maki po tri casa izmacuvanje, vo 06.25, na 25.02 se rodi nasata mala princeza, arno ama polovina postelka ostana vo mene i moraa da mi pravat revizija, za da ja otstranat celata postelka. Malku macno pominav ama sega sum srekna mamicka.



Viktori -> RE: Тој ден... (20.3.2011 20:54:44)

ИЗВОРНА ПОРАКА: didieva

zdr na site jas se porodiv pred tocno 10 dena prirodno prvo dete.... mozam da im kazam na site onie koi im se blizi porogajot : NEMOJTE DA SLUSATE RIBARSKI PRIKAZNI ...kako na pr fativ riba 3 kg a toj fatil akvariumsko ... porogajot ne e strasen voopsto ... so les na site :*



Sanja -> RE: Тој ден... (22.3.2011 9:53:30)

Amica ме расплака, [sm=smiley19.gif][sm=smiley19.gif]
Најдобро е што твојата породилна приказна завршила среќно! Голема да порасне ќеркичката!!



fetusce -> RE: Тој ден... (4.1.2012 20:42:02)

Neznam  me faka panika 37 nedela sum i mi e strav. Neznam kako ke bide oti  prva bremenost mi e . Vo ponedelnik ke odam na eho i ctg. A veke plodot go cuvstvuvam dole. Lele kolku se plasam. Me boli zeludnikot i po malku kicmata. Bebusot kloca li kloca dole. Uf se e spremno  a jas  se plasam. Ste imale li bezbolno poraganje ili na site ogromni bolki ve fakalo. Srekni novogodisni i bozikni praznici na site ringejajki vi posakuvam.



noddy2008 -> RE: Тој ден... (4.1.2012 21:41:08)

fetusce eve jas da te utesam, nema potreba da se plasis, jas imav mnogu lesno prirodno poraganje. Me fatija kontrakcii, bolki doma ama nisto ne bese strasno, mene mi bese samo cudno deka sekoja bolka me terase da odam vo wc [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/jezicek.gif[/image] site bolki na solja si gi pominav [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/jezicek.gif[/image] bolki imav nekoi 2-3 saati i koga resiv da otidam vo bolnica doktorot koga me pregleda jas bev 9 ili 10 prsta ne mi teknuva otvorena i odma na boks me stavi, ni epiduralna ni nisto. jas se izvadiv od pamet vikam kako sega bez epiduralna ke se poragam, na boks mi go puknaa vodenjakot, tuka imav bolki ama se se izdrzuva, eden sovet od mene SAMO DISI DLABOKO i se ke pomine mnogu brzo. Najgolema bolka se kontrakciite, posle samiot poragaj, koga izleguva bebeto nisto ne osekas. Samo disi dlaboko i pez panika, ako te fati panika togas poveke ke te boli. mene sestrite mi vika de be devojce vikni malku, eve stisni me silno za raka [image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/jezicek.gif[/image] aj jas si se skoncentrirav na disenjeto i se pomina za nepolni dva tri saati. Ti posakuvam lesen poragaj :* 



fetusce -> RE: Тој ден... (24.1.2012 16:05:12)

Demek posleden termin 24 januari tikvi vareni, bebco neizleguva ako do nedela ne se porodam togas so provokacii vo ponedelnik. Kako moze da ne me boli nisto na posleden termin. Aman veke mi se smaci od cekanje so netrpenie go cekav 24 januari za poragaj i nisto. Uf uf Stomakot se due, jas kacuvam kilaza, stomakot de tvrd de mek , od poragaj ni P nema.Pa duri i vi pisam na internet sto navistina nemam bolki. uf uf. Se orkazuvam .



fetusce -> RE: Тој ден... (29.1.2012 19:15:16)

Ne se plasam veke mi zdodea pomina i posledniot rok 27 aber dete nema za izleguvanje. Vo vtornik pak na pregled ctg i eho valda sigurno mi e zgresen datu.ili neznam sto. I poslednata depilacija sto ja pravev pocetok na januari nisto, nisto ne ispadna pa sega treba i da se bricam. Aj  bebco nisto neizleguva.



kikicka -> RE: Тој ден... (29.1.2012 22:08:04)


ИЗВОРНА ПОРАКА: fetusce

Ne se plasam veke mi zdodea pomina i posledniot rok 27 aber dete nema za izleguvanje. Vo vtornik pak na pregled ctg i eho valda sigurno mi e zgresen datu.ili neznam sto. I poslednata depilacija sto ja pravev pocetok na januari nisto, nisto ne ispadna pa sega treba i da se bricam. Aj  bebco nisto neizleguva.



Фетушчеее немај гајле ке испадне јас 42 недела ја родив и тоа со провокација не сакашеее хахахах инаттт цела бременост доле ја носев и кога дојде за да видат колку сум отворена дете се качи нагоре едвај воздух земав,на цтг никаде ја немаше а испаднам од болница еве ја клоца рита лом правеше во стомак [sm=smiley36.gif] сакала нејкела ја извадија......
А за тој ден си напишав јас породилна приказна долга така да можеш да ја прочиташ [sm=smiley36.gif]



fetusce -> RE: Тој ден... (30.1.2012 22:36:14)

pA NI MOJOV CECUS NEIZLEGUVA KE VIDIME UTRE . kE JA PROCITAM PRIKAZNATA BAS ME INTERESIRA.[image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/jezicek.gif[/image][image]http://www.ringeraja.mk/forum/smileys/smiley1.gif[/image]



Felly RR -> RE: Тој ден... (1.2.2012 10:00:07)

Тој ден беше пред повеќе од 2 години, ама некако дури сега се решив да пишам.
Терминот ми беше поминат веќе една недела, ама морав да одам на работа. Тој ден се спремив како и сите други претходно, само дојде и мм да ме испрати до местото каде што го чекав комбето. Кога го виде шоферот рече - па нека иди и мт, а јас си помислив - не, што ќе прави таму да ме чека толку саати, без да сетам дека и шоферот се исплашил да не нешто се случи тој ден. Како сите да претчувствуваа, освен јас. И колешката не сакаше да ме остави сама, па кога требаше шоферот да ме носи во другото село, дојде и таа со мене. Беше 9 часот. Уште тогаш ми почнаа болките, ама си помислив, ајде, точно во 12 завршувам, сигурно нема одма да се породам, подобро овде 3 саати ќе бидам, барем нема да мислам на болките - и не кажав на никого.  Сега кога мислам на тоа - многу глупаво од моја страна, со оглед на тоа што селото беше на 30 минути оддалечено од градот, и тоа 15 минути додека да стигнеш до главниот пат со кола, а во местото каде што работев никој друг освен мене (и колешката тој ден).
Болките стануваа се почести, и веќе во 11 не можев повеќе да издржам. Кога влегов во канцеларијата кај колешката,  таа веднаш се сети, се јави кај шоферот, за да не земи, и во 12 бев дома.
Во 13 веќе заминав на болница, знаев дека докторката ќе биде втора смена на работа, и некако ме фаќаше страв да седам дома. Додека чекав таму, некако сите се изгубија, не мислеа дека ќе се породам за брзо, а болките веќе стануваа неиздржливи. Ја барав докторката, а таа ми велеш рано е...ама кога легнав на боксот, кога ме виде, ми ставија систем, и за помалку од пола саат се породив.
Еве поминаа повеќе од две години од тој ден. И на нејзиниот роденден сега,  додека си ја гушкавме нашата принцезичка, се потсетувавме со мм како ни било на двајцата тој ден, додека јас бев во породилната сала, а тој чекаше надвор.



babyblue -> RE: Тој ден... (4.9.2012 23:51:52)

terminot mi bese na 14 a jas bev na kontrola na 8mi doktorot mi rece deka plodot e dosta golem, jas seuste povrakav i sakav sto pobrzo da se porodam za da mozam da funkcioniram bez da povrakam. ispadna deka papocnata vrvca mu bila zamotana okolu vrat pa morase da se porodam carski ama jas i taka sakav. se dogovorivme so doktorot da dojdam na 10 i mu kazav na mm toj se zdrvi. i sega kako. na 09 vecerta si podgotviv se za mene i za bebeto, so mm se izguskavme i se bacuvavme cela vecer i sabajleto me odnese vo bolnica me ostavi i me porodija. koga se osvestiv sestrata mi go nosese telefonot i mi go dade da zboruvam so mm toj se zapil slavele so drugarite od sabajleto od 11.00h do 14.00h dodeka mi se javi se napravile fleki. samo mi vikase deka go videl na slika i deka licelo na nego. haha,



zzaa -> RE: Тој ден... (30.11.2012 14:28:53)

termin mi bese na 25 februari ama malata ne sakase da iskoci[sm=jezicek.gif]taka na 02.03 denta vo 2 na pladne dobiv slabi bolki i si terav taka do 10 vecer i poveke nemozev da trpam bolka i maz mi me odnese vo drzavna me primija vo 11 navecer so 3 prsta otvorena mi go pukna vodenjakot i vo 5 veke bev 8 prsti otvorena i kacen na boks od 5 a se porodiv vo 11 i 25 tesok poragaj imav koj traese 12 caasa so strasno bolku ama otkako ja vidov Eva se zaboraviv[sm=jezicek.gif]i bev mnogu siena ranata me bolese do 40 dena no i toa pominuva se sezaborava koga se raboti za nasite srcinja[sm=bravo.gif]



Страница: <<   < Претходна страница  1 2 [3] 4   Следна страница >   >>