|
MademoiselleNina -> RE: Дали би простиле неверство? (17.2.2017 17:44:31)
|
taznickaimilicka
Што да се каже...
Јас ќе дадам мој личен став, но тоа никако не треба да го земаш здраво за готово, едноставно ова е твоја лична работа и само ти можеш и само ти треба да донесеш одлука како да постапиш.
Невертва имало и ќе има ...
Прво, не си ги фатила на дело, туку само на пораки пишување. Содржината на пораките најдобро ја занеш само ти. Е сега соопругот ти вика дека немал ништо со неа... можно е да е точно, можеби е само хемија, платонска... не знам, но од тука се појавува прашањето дали само физичкиот контакт се смета за неверство? А безтелесниот контакт, мисловната умствена поврзаност со некого дали е тоа неверство?
Секоја врска според мене има промени, расме се развиваме како личности пред се... а со тоа и нашите врски, без оглед дали се брак или е само врска. ЈАс мислам дека не е ништо чудно да го интересира друга жена, и не чудно тебе да те интересира друг маж. Тоа мене ми е некако секојденвие, но многу од луѓето го кријт тоа, го кријат дури и од самите себе. Бидејќи така сме воспитани, воспитани сме дека е срамота да ти се допаѓа друг, дека е срамота да погледнеш друг, а реално... секојдневно ни се допаѓаат други личносто, од телевизија, глумци, колеги, од секаде...дали и тоа се смета за неверсво? но Одлуката дали некој ќе стапи во сексуален контакт со друга личност надвор од бракот ...е тоа е нешто сосема друго. Тоа го правиме свесни за убавиот момент но и свесни за последиците, тоа не прави она што сме - луѓе. Свесно одлучуваме, дали ќе преземем ризик, и тука се прашањата што ако ме фатат? Што потоа? Има и разни видови на неверста, само сексуални, само мисловни, и комбинација и од двете, има и патење по стари неостварени љубови итн.
Партнерите треба да се доволно блиски, да разговараат отворено за се што им се случува во мислите и на јаве. Но ете така ен воспитале, да ќутиме, да криеме, да не зборуваме, бидејќи ќе наидеме на осуда од средината во којашто живееме.
Но неверствовто е момент кога и двајцата партнери треба да се преиспитаат што се случува со нив, каква им е врската, каков е односот, дали сакаат да продолжат понатаму заедно?. Но секако тука е битна и меѓусебната доверба, дали си веруваме еден на друг?. И од ова едно јасно произлегува- ако едниот партнер сака да ја напушти заедницата- толку е... и да останат заедно тоа ќе биде само формалност и мачење. Ако некој сака да си оди од врската, треба да си оди, колку тоа и да го повредува другиот партнер, колку и да е тешко според мене тоа е најдоброто решение. Но ако и покрај неверставта и имање на други партнери надвор од заедницата, партнерот сака да остане во зедница, останува на другиот партнер да одлучи дали ќе ја продолжи таа врска и зедница.
Не е лсено да се донесе одлука дали да се опрости или не, се зависи од ситуацијата, јас лично би опростила... не сум била во таква ситуација, и така мислам сега, да се најдам - не знам како би постапила. Можеби ќе мис е згади човекот, и нема да сакам да го допрам, можеби ќе го сакам уште повеќе... не знам. Сега во овој момнетн би опростила, ете така мислам.
Она што не ми се допаѓа во муабето е дека имаш желба за освета? или не те разбрав убаво...да пати по тебе,да те моли, зошто? зошто човекот што го сакаш да пати? Дали тоа навистина ќе те задоволи? стварно ми е чудно, јас човекот што го сакам, би го пуштила да си оди од мене ако со мене не е среќен. А и нема да ми биде никакво задоволство да повредувам некого...зошто?? каква корист од тоа?
Да тешко е сознанието дека можеби има друга... но разговорт во вакви ситуации е идеално решение. И не треба да се обвинува таа третата личност... таа самата не може да биде крива, за неверство се потребни двајца (тројца)
Во случај да не можеш да ја поднесеш дури и мислата дека те изневерувал треба да си одиш од таа врска, колку и да била долга, среќна и успешна, се се менува...
Мој совет во врска со ин витро е да почекаш... одложи го додека не решиш што ќе правиш. Самата постапка е тешка и психички и секако... а дополнителен стрес не ти треба. Баш напротив треба да си мирна и смирена, и се да ти е во хармонија, инаку која е целта? ПРво реши си што ќе правиш, а потоа имај деца со него, со деца само дополнитено се комплицира ситуацијата.
Ти најдобро си го познаваш твојот партнер, знаеш дали те лаже или не. Разговарај и само тоа, не носи брзоплети одлуки, остави нека се смират страстите...
И прашај се како му е него што си му го чепкала телефонот? Јас повеќе би се налутила за тоа - отколку за неверство. Несакам никој да чепка без мое знаење во моите лични работи, па и телефонот. Немам проблем да му го дадам телефонот, но ако тоа ми го побара, а не скришно да ми чепка.
Едноставно јас можам да дадам мислење, но одлуката е твоја. Можеби нникој не се сложува со мене, можеби тресам глупости, но во овој момент така мислам.
|
|
|
|