Hopeful RR
|
sinnooka, ако си читала наназад, ги знаеш и моите мислења и искуства на темата, и апсолутно би се согласила со Kvisko и со scared RR - еден голем дебел игнор на сите што си земаат слобода да се мешаат во твојата интима! Ако ти е полесно, почни и да бидеш дрска со нив и да им одговараш безобразно, од типот - ау, не знаев дека моето дете е твоја работа, и слично. Дури и кога доаѓаат од најблиски - родители, другарки, вакви прашања се секогаш неумесни и или прекрати ги, или дистанцирај се од нив. Без оглед на тоа колку долго се обидувате, и колку долго сте во брак, тајмингот за бебе е најбитна работа. И јас се слагам дека подобро да помине време, затоа што имањето дете е нешто до кое се доаѓа, а не светнува преку ноќ. капина, знам колку ти е тешко, после толку време и толку маки, пак да одиш по болници и на триста испитувања... плус па кога е човек сам со своите мисли, уште полошо... дали имаш можност да разговараш со некој психолог, чисто да ти олесни, или да ти посочи начин како да се опуштиш и орасположиш? Или барем некоја другарка или роднина која е баш на твоја страна, да те сослуша и да биде покрај тебе, да не поминуваш низ ова сама? Побарај медитација на интернет, чисто да се смириш... Ако не, најди некое хоби, некаква занимација додека си сама дома, чисто да не мислиш толку и да не се опседнуваш... плачењето секогаш помага, и слободно исплачи се, ќе те прочисти и ќе ти олесни. А во крајна линија, пишувај ни на нас тука на РР, ние сме секогаш тука за тебе
_____________________________
Обиди 2,5 години HSG, HSC, отстранет септум, IUI x4, IVF успешно :) 2015
|