Hopeful RR -> RE: Емоции во бременоста (23.1.2015 13:35:17)
|
Добронамерно и те сфатив, таман работа [sm=smiley1.gif] Ма знам дека си во право, и ти, и сите што викаат прифати ја сета помош што ти се нуди, ама во моментот ме фаќа таков склет на таа помисла што ми се чини ако дозволам некој друг да прави нешто место мене, дека ќе пропуштам нешто битно или дека нема да се доволно мои бебињата. Скроз ирационално, ама ајде де. Не сум баш посесивна и љубоморна по карактер, и ме чуди оваа за мене, нова емоција. Сакам се да правиме јас и мм, и кога ќе чујам муабети и совети од страна во контекст на фамозната "помош", побудалувам. А сите па од страна се онакви - аааа близнаци, и двете баби ќе ти доаѓаат, ќе ти помагаат, дрн дрн, и мене косата ми се крева на глава. Од друга страна пак, не сакам да станам онаква психо посесивна мајка, не сакам да ги врзам за мене или да ги оддалечам од баби дедовци, ниту пак да направам патолошки случаи од нив. Сега за сега, на секоја помош од страна реагираме и двајцата со доза на резерва - фала, бидете на стенд бај, ако треба ќе ве викнеме. Веројатно само ќе ми се каже што и како е најдобро да се прави, и за нив, и за нас...
|
|
|
|