Матеа
|
Еве некои од аргументите кои ветив да ги изнесам: како прво, јагодата, праските, кивите и други слични влакнести овошја се силни алергени и потребно е огромно внимание со нивното внесување, не само кај бебињата, туку и кај поголемите деца. До шестиот месец бебето го добива имунитетот преку мајчиното млеко, а по овој месец започнува засиленото развивање на неговиот сопствен имунитет. Од овие причини, не се препорачува внесувањето на вакви силно алергизирачки храни во овој период. Овие храни треба да се избегнуваат кај деца со фамилијарна историја на алергија и треба да им се воведуваат многу подоцна од првата година на живот. Кај останатите деца, оваа храна би требало да се воведува некаде околу 1 година. А за зелка, карфиол, брокула и други зеленчукови растенија кои се наведени, сетете се прво како се чувствувате вие кога ќе изедете некое од нив и замислете како му е на со многу нежен организам. Бебешкиот дигестивен систем не е доволно развиен за да може да ги обработи овие растенија и тие нема да се усвојат целосно. Оттука, нивното прерано внесување во исхараната само го обременува организмот. Од друга страна, некои од нив содржат преголемо количество минерали (за ) кои само можат да му наштетат на организмот со тоа што создаваат дополнителен напор за бебешките бубрези. Тие се' уште не се совршени и не можат да ја регулираат размената на вода во организмот на начин на кој работат бубрезите на возрасни. Кога тие ќе се обидат да го регулираат нивото на некој минерал во крвта (да го намалат), најчесто ќе реагираат со исфрлање на поголемо количество течности. Тоа води до ожеднување, па организмот ќе реагира на тој начин што ќе повлече вода од цревата (од дебелото). Овој процес од своја страна (може да) предизвикува запек или отежнат пасаж на цревата. Слично се случува и при предвремено воведување на месо, особено на потешки меса. Не само што ензимите задолжени за разградување не се совршени (или воопшто ги нема се' уште), туку и оние месни протеини што ќе се разградат можат да нанесат повеќе штета од корист. Меѓутоа за тоа потоа, во наредниот пост. Се разбира дека сето ова зависи од дете до дете, и кај некое ќе помине без никакви симптоми, а кај некои ќе се појави нешто. Алергијата на пример, не мора да се појави веднаш, или по месец-два. Некогаш се појавува и по неколку години. Овие први контакти со високоалергизирачка храна го „спремаат“ организмот (имуниот систем) за бурните реакции при идните внесување на таа храна, познати како алергија. Ве молам, имајте ги овие работи во предвид кога му внесувате нова храна на вашето бебе. Помислете дали е во ред, консултирајте се со некого, со педијатар, па и со два-тројца, а на крајот, го имате интернетот. Побарајте ги Европската или Американската педијатарска организација, имаат доста совети и линкови за исхрана на деца.
|