Hopeful RR
|
гина, како што гледам, анксиозноста е пропратен дел од промените во животот, посебно кога се толку големи како добивање бебе... Но, ќе се снајдеш, ич да не се секираш. Природно е тоа, инстинкт, ќе видиш. И кај нас е исто - мм мораше од одма да поминува долги часови на работа, со патувања и преспивања надвор, и јас седев сама со бебињата. Уште е така, и немам гајле. Читав на нет дека подобро е да седиш сама со бебето во прво време за да си се запознаете и да направиш ти твој ред, отколку со некој друг. Мене уште на почетокот, при првата прилика кога мм требаше да отпатува, ми се понуди свекрва ми да преспие, ама без размислување одбив, не гледам потреба за такво нешто. Инаку, ич не се замарај за тоа 40 дена правило, слободно излези си, баш ти е гајле кој што ќе каже. Мора да излегуваш, сама или со бебето, инаку ќе се мрднеш, верувај ми. Мене па ме заморува присуство на други луѓе сега околу нас четворица и тоа ми е причина за нова анксиозност, што да ви кажам. Дури ми пречи кога мајка ми и свекрва ми по цели денови седат тука, и не прават ништо реално - тешката работа е во хранењето, а тоа не може никој друг да го прави освен мене, и неспиењето, што произлегува оттука. Како интроверт, и подобро ми е без многу луѓе.
< Поракaта ја уредил Hopeful RR -- 20.7.2015 20:52:29 >
_____________________________
Обиди 2,5 години HSG, HSC, отстранет септум, IUI x4, IVF успешно :) 2015
|