RE: Постпородилна депресија (Целосна верзија)

Форум >> [Бебе] >> После породување



Порака

Defne90 RR -> RE: Постпородилна депресија (22.1.2015 14:28:23)


ИЗВОРНА ПОРАКА: Sofi33

Zdravo mamicki,eve me i mene mamicka po tret pat.Sinoka moeto bepce bese uspano a jas nemozev spiam taka sum poveke vreme.Mi se dopadna vaseto druzenje pa resiv i jas da vi se pridruzam.Sakav da prasam nrjoja od vas dali ima problem so spienjeto.Podolgo vreme nemozam da dpijam i toa malku vreme sto go imam za dpienje jas ne spiam,posledniot mesec od bremenosta ne spiev vaka prodolziv i po poroduvanjeto pa di navrtev vo glava deka sko zaspiam nema da mozam bebceto da go slusnam koga ke place zosto podolgo vreme ne sum spiela ubavo,da ne ji bide poloso koga ke se razbudam....i uste eden kup gluposti.Placam bez pricina,prvite dve nedeli nekako ja isurkav ova pocna da me faka kriza i za nadvor ima li nekoj sovet za mene[sm=smiley19.gif]

Софи сето тоа може да се рече дека е и донекаде нормало.Нормално е да те фаќа криза и за надвор и тоа што не можеш да спиеш.И мене ми се случуваше нешто слично со првиот син.Плачев без врска за ситници и исто проблемот со спиењето го имав.Ама сето тоа може да се надмине.Прво поминувај повеќе време со другите две деца.Бебето додека спие можеш да го оставиш секако еден час со некоја баба па заедно со другите деца да излезете надвор и да се дружите и играте.Исто и комуникацијата со пријателките помага многу.Факт е дека не можеш секогаш ни да излезеш од дома посебно затоа што и времето е ладно надвор.Ама секако можеш на саат време да се видиш барем еднаш неделно со пријателките и да се изнаприкажете и да си посветиш време на самата себе.И запомни,сето тоа е само период низ кој мора да поминат сите мајки,барем додека децата да потпораснат.Јас ко шо го родив првиот синко на 20 години,не да ме факаше криза,верувај кога ќе се сетев дека другарките се по дискотеките и се журкаат а јас седам дома во четири ѕида и лулам бебе,ми идело да го оставам на некоја баба и да излезам и да не се враќам два дена.Ама сватив дека тоа е сосема нормално и дека се поминува.Битно е да бидеш силна и ида издржиш заради своите деца.Набргу ќе сфатиш дека всушност без причина било сето тоа.Целосно те сфаќам и ти гарантирам дека со зголемена комуникација со другите две деца со своите пријателки како и со својот маж сето тоа ќе помине.Поздравче.[sm=smiley1.gif]



Sofi33 -> RE: Постпородилна депресија (22.1.2015 23:31:50)

OV dusicki moi sigurno si velite na tri deca depresija pa ovaa e luda ama mojot slucaj e drg.Moite devojcinja imat 14 i 10 godini posle 10 godini se porodiv so since,poroduvanjeto bese nekolku dena pred nova godina za bozik decata zaminaa na zimuvanje vo Bansko masmi na rabota pa si dojde de vecerva so tie drugari ke se castime de drugata so drugite i ete ti jas po cel den i cela nok sama:(Koga se vratija devojkite od odmor de malku kaj taa baba de kaj drugata masmi ista pesna se si bara pricina da si izleze a i nekako se odalecivme:(((( sega se na uciliste sekoja si ima obvrski pa si se zatvarat vo sobite.Vaka si poluduvam jas prvite dve nedeli mi se fati i glasot verojatno zosto nemase si koj da si napravam dva reda muabet,odev na rabota do posledniot den i naednas kako vo zatvor da zavrsiv od eden kup luge koj gi srekavav sekojdnevno na rabota zavrsiv doma sama so moeto bepce:( uf........



sandriana RR -> RE: Постпородилна депресија (18.7.2015 23:58:49)


ИЗВОРНА ПОРАКА: gina
uste vbolnica padna na kilaza a posle doma za 4 dena krena 140 gr.i znam deka koga cicame mnogu prima vozduh duri fati i jas mnogu placam ova malo sustestvo bese se sto posakuvav a jas namesto da bidam srekna jas placam otkako sme doma si vikam kakva majka sum jas koga neznam da se grizam za bebeceto kaj mm e posmireno jas mnogu se sekiram i me sekava mnugu se custvuvam neubavo [sm=smiley19.gif]



ИЗВОРНА ПОРАКА: Hopeful RR
Инаку ќе се навикнете еден на друг, без гајле, и кај да е, ќе биде посмирено кај тебе, ќе видиш [sm=smiley1.gif] Нормално е да имаш постпородилна тага, и мене ме фати, заедно со страв, паника, анксиозност и што се не, но ќе се нормализира, ќе се запознаете и ќе се опуштите со синко. И јас плачам со синковци, па кога почнаа да се смеат, мене ми се смееја, си знае секое бебе која е мама [sm=smiley1.gif]



ИЗВОРНА ПОРАКА: gina

[sm=smiley31.gif] fala i tuka sto mi davate podrska Hopeful neznam zosto samo se tresam i srceto mi lupa eve samo sto cicavme okolu pola sat i sam si pobara na 4 sati kenkase ama jas go zedov da go dorazbudam ubavo se naloka i sega pak spie ama pak vozduh zema fati pusti prvi na bradavicata smokni pa pusti pa pak lapni i se taka duri pocne ubavo da cica [sm=zmeden.gif]da go cuvam dodeka da zdrigne rekov ce legnam dodeka spie ama nemozev da zaspijam si rekov za vecer da imam sila samo mi e strav dodeka cica odvaj gi drzam ocite otvoreni da ne go zadusam se nadevam i vecerva ce pomineme ubavo



ИЗВОРНА ПОРАКА: Hopeful RR

За спиењето, нема спиење [sm=smiley36.gif] што да ти кажам, тоа е, прифати го тоа дека ќе спиеш во интервали од по 2 саати, и ќе се зачудиш колку добро може да се функционира ненаспан, за жал. Пробај да спиеш кога тој спие, ама како што гледам, не иде тоа баш така. Јас имав прво шок со тоа, па се навикнав, макар што секое сабајле сум крш, тоа ми е најголемата слабост, ама се издржува. И јас дремам додека цицаат, знам како ти е [sm=smiley36.gif]


ИЗВОРНА ПОРАКА: lolla
А за депресија, јас 10 дена освен за бањање не го изнесов од спална, го криев бебуш д сите, мајка ми после месец дена прв пат го зеде во раце. Цело време го гледав и плачев од среќа што го имам, од тага што се роди малечко, од нервоза дали правам се што можам.


ИЗВОРНА ПОРАКА: Hopeful RR

Сите сме исти будали, изгледа [sm=smiley36.gif] јас се уште мерам колку ги давам во раце бебињата на други луѓе освен на мм, нормално, тука мислам на мајка ми, свекрва ми, другари другарки. Дури љубоморна сум ако им се насмевнат на други, иако претходно мене ми се смееле [sm=smiley36.gif] хормони се ненормална работа, а посебно пак со претходен стерилитет, гледам ќе имаме проблем со посесивност [sm=smiley36.gif]



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (24.9.2015 19:38:50)

Blazesi vi na site vas sto ste uspeale da ja nadminete depresijata.
Jas sosema izgubiv sekakva smisla za zivot, imam 23 a so mm se zapoznavme na 20, prvo bevme vo vrska pa zapocnavme da ziveeme zaedno, no na 22 ostanav bremena i na 23 rodiv..Najloso od se e so nikako nemozam da se priviknam na situacijava, cel den placam nisto zivo nemoze da me usreki, iako sme i finansiki ok i sami ziveeme celo vreme placam koga gleam deka ne sum vise kako drugite..se mi e ova naglo,gi imam site simptomi na pd, no za zal ova ke si ostane kaj mene..nemozam na niso da se posvetam, cello vreme se karame doma, imav sosema dr planovi, ednostavno se osekam sruseno..ve molam za sovet, go zamisluvav ova na 33 a ne na 23..nemozam vise se obolev, nikako ne sum ni za razdeleni ni za zaedno, so moive se karam nemozam vaka vise..ne uspeav da abortiram i celo vreme mi e uzasno..ednostavno momentalna cel vo zivotot mi e smrtta [sm=smiley19.gif] a taa kuznae koga ke dojde..Sakam da bidam pak srekna kako nekogas, ve molam sovet nekoja?



miana -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 10:37:07)


ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

Blazesi vi na site vas sto ste uspeale da ja nadminete depresijata.
Jas sosema izgubiv sekakva smisla za zivot, imam 23 a so mm se zapoznavme na 20, prvo bevme vo vrska pa zapocnavme da ziveeme zaedno, no na 22 ostanav bremena i na 23 rodiv..Najloso od se e so nikako nemozam da se priviknam na situacijava, cel den placam nisto zivo nemoze da me usreki, iako sme i finansiki ok i sami ziveeme celo vreme placam koga gleam deka ne sum vise kako drugite..se mi e ova naglo,gi imam site simptomi na pd, no za zal ova ke si ostane kaj mene..nemozam na niso da se posvetam, cello vreme se karame doma, imav sosema dr planovi, ednostavno se osekam sruseno..ve molam za sovet, go zamisluvav ova na 33 a ne na 23..nemozam vise se obolev, nikako ne sum ni za razdeleni ni za zaedno, so moive se karam nemozam vaka vise..ne uspeav da abortiram i celo vreme mi e uzasno..ednostavno momentalna cel vo zivotot mi e smrtta [sm=smiley19.gif] a taa kuznae koga ke dojde..Sakam da bidam pak srekna kako nekogas, ve molam sovet nekoja?


ајде јас ке ти одговорам на ова..
Јас кога го запознав сопругот, имав 20 години.... Бев вработена тазе во маркетинг агенција ( само што ме пријавија ) и си имав многу убав живот.. ( пртходно имав врска од три ипол години и после раскинувањето го запознав мм )
Со сопругот бев во врска месец ипол и останав бремена... ( ама бевме МНОГУ заљубени ) Инаку и мојот сопруг беше колку мене ( 22 дена сум постара од него )
И сега што? Само што почнав да уживам во животот, јас се сооќив со голем предизвик..Дали ке абортирам и никогаш повеке нема да го видам и ке живеам со тој товар цел живот, или ке се одречам од се што во моментот имам и ке се одлучам да станам МАЈКА....
Решивме, ке се зимаме...
Имавме многу тешки периоди .. сопругот е мн љуборен и најголем проблем беше тоа...
Се породив, ме пукна депресија, мислев дека тука завршува убавото, ама не било така.. Имавме уште мноу предизвици.. ( останавме и двајцата без работа, тешко ни беше )
Сега после 8 ипол години брак, ние имаме две деца, семеен бизнис, двајцата работиме и имаме многу убави приходи..И знаеш што? И ден денес се сакаме....Знаеме да уживаме.. Двајцата сакаме да шетаме...
Мене на 29 години ми се исполнија многу големи соништа и тоа знаеш кој ми ги овозможи ? Мојот сопруг! Да тој со кого делевме и срека и тага, и добро и лошо...Јас се запишав на факултет кога керками имаше една годинка, а лани и магистрирав.... Не е шетањето со другарки, се во животот.... Си се остварила како мајка, тоа е многу важно.. Уживај во мајчинството, немој негативната енергија да ја префрлаш дома и на бебето..Гледај ги позитивните нешта во животот, мисли позитивно.... Биди му подршка на твојот сопруг и изненади го.. Дотерај се и излезете си некаде а прошетате..Еве во кино на пример...Знаеш колку убаво ке ви дојде на двајцата? Не завршил животот за тебе.. Тоа мало нешто што се родило ке те прави срекна во иднина..Првиот збор, првиот чекор, првото паѓање, првото запче..Има да леташ од среќа..Не им завидувај на другарките, сите нив ги чека истото, само покасно можда ама па затоа они кога ке го поминуваат тоа, ти и твојот сопруг ке имате поголеми деца па ке си шетате со и без нив.. Гледај и мисли на позитивните работи што ги носи ова што тик се случило..Ништо не се случува без причина верувај...Мене некој да ми кажеше кога плачев дека немам пелени, дека сега ке бидам срекна и исполнета жена, немаше да верувам..Јас сум горда на себе, зошто на моите години исполнив многу работи што некој не успева ни во стари години....Ајде сега среди се, гушни си го бебчето, направи еден убав ручек и пречекај го сопругот насмеана...



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 11:17:46)

Oh Miana, se nadevam deka ke bide kakosto vikas..Ne mislev na kafinjata so prijatelki, tuku mislev deka mi e prerano, no nemozev da go abortiram zatoa sto taka ke go izgubev mm, koj sto mi e se vo zivotov, barem za ovie 3god ustanoviv deka ne sme za razdeleni. No toa sto me voznemiruva e site planovi sto gi imav barem za narednive nekolku god, stanuvaneto za da mu dademe da jade na maloto, vrzanosta doma barem za pocetokov, ednostavno kako da ne mi e seedno..Gi gledam moive od generacija i na momenti srce me boli sto mozat da praat sto sakaat, a jas se osekam prazno..ednostavno ne sum vise kako niv, a celo vreme gi slusam izrekine-setaj dodeka si mlad, koristi mladost, edno dr...:( Kako go nadmina ova?



deluxe -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 11:38:54)


ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

Oh Miana, se nadevam deka ke bide kakosto vikas..Ne mislev na kafinjata so prijatelki, tuku mislev deka mi e prerano, no nemozev da go abortiram zatoa sto taka ke go izgubev mm, koj sto mi e se vo zivotov, barem za ovie 3god ustanoviv deka ne sme za razdeleni. No toa sto me voznemiruva e site planovi sto gi imav barem za narednive nekolku god, stanuvaneto za da mu dademe da jade na maloto, vrzanosta doma barem za pocetokov, ednostavno kako da ne mi e seedno..Gi gledam moive od generacija i na momenti srce me boli sto mozat da praat sto sakaat, a jas se osekam prazno..ednostavno ne sum vise kako niv, a celo vreme gi slusam izrekine-setaj dodeka si mlad, koristi mladost, edno dr...:( Kako go nadmina ova?



Еве ме и мене ,слично како Миана.Моето мајчинство започна на 21г.И јас како Миана бев многу млада,студент бруцош,а истовремено со голем предизвик пред мене.Дали да продолжам со стариот живот или да го родам детето ... Се омажив на 20.Ќерка ми се роди на 21.Бев студент при крај на1ва година,не вработена ниту јас ниту мм.Многу ми беше тешко. Паралелно спремав испити,бев мајка,сопруга,домаќинка.Се тоа беше ново за мене.Имав пост породилна депресија,проблеми,плачки...но морав да застанам цврсто поради моето бебенце,поради мм.
Бев преморена од спремање низ дома,бебето,но сето тоа почнав да го правам со многу љубов,не го гледав како терет,напротив се радував со бебето,со мажот.Другарките ниту една не беше мажена,значи сите си беа слободни .Никогаш не помислив блазе си им[sm=smiley1.gif]Се радував со тоа што јас го имам.Едноставно го променив погледот на светот благодарение на моето детенце.Тоа ми покажа дека тоа е мојот центар ,се се врти околу него и точка!!
Дипломирав во рекордно време,си родив уште едно детенце после 7 години.Супер е,ништо не сум изгубила од животот.Мислам дека сум понапред од моите другарки барем за 2животи{моите деца}[sm=jezicek.gif]Радувај се на тоа што го имаш,симни ја тагата од лицето и мислите.Гушни си го твоето ангелче,радувај се на секој миг со него и мт,тоа е нешто за кое вреди да се живее.



marchi -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 11:42:18)


ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

Gi gledam moive od generacija i na momenti srce me boli sto mozat da praat sto sakaat, a jas se osekam prazno..ednostavno ne sum vise kako niv, a celo vreme gi slusam izrekine-setaj dodeka si mlad, koristi mladost, edno dr...:( Kako go nadmina ova?

eve jas ke se nadovrzam na ovojkomentar.i jas sum isto kako tebe na23 godini majka. sega imam 25 i dete od 2ipol godini,mnogu moi skolskimi rekle blazesiti ti si rodi i si izgleda dete sega glavata raat ke si uzivas vo mladosta a nie dur se resime zivotot n i pom inal



Bea -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 11:56:14)

Sadgirl, камо работите во животот секогаш да излегуваа по план.
Верувај НИШТО БИТНО НЕ ПРОПУШТАШ со тоа што моментално си врзана дома, а твоја генерација излегува, шопингува и прави што сака.

Јас те разбирам, годините ти се за тоа, ама тоа што си одлучила да родиш и да основаш семејство е неспоредливо поважна и поблагородна работа. Поготово што велиш дека си имате љубов и разбирање со сопругот.

Еве ти ја мојата обратна ситуација. Се омажив на 26 години и планирав одма дете. Ама не е секогаш се како ние што сме си замислиле. 6 години чекавме дете и дури после 6 години Господ не благослови со бременост. За тие 6 години, почина татко ми, почина свекор ми, а мајка ми се разболе. Знаеш колку ми е криво што дедовците не дочекаа внуче и што мајка ми нема да може да го чува поради болеста?
Знаеш колку би сакала да можев да родам кога си планирав?
Другарка моја роди исто на 23 години. Ене ги сега втора младост со сопругот :) Децата пораснати, баби - девоци млади, здрави, ускокнуваат, помагаат.

Немој да се разочаруваш. Ќе помине првиот период, ќе си го фатите редот, после ќе имате помош сигурно и од родителите, ќе бидете послободни. За 3-4 години ти веќе ќе имаш потпораснато детенце, а суште ќе бидеш млада. Човече имаш 23 години! Животот е пред тебе, имаш време за се!



Cvekelencule -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 13:02:28)

Морав да пишам и јас станав млада мајка се омажив на 21 родив на 23 . На 28 год родив второ а на 30 родив трето така да мила моја до 30 години има да ги порасниш и да си бидиш раат затоа уживај ќе ти фалат овие денови .Па и со бебе можиш да си шеткаш низ град да си дотеруваш само треба да се организираш и тоа добро поздрав и ти посакувам побрзо закрепнување од оваа ситуација



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 14:04:04)

rabotata e vo toa so mi se derat vikaat sram da ti e ne te zabole za detevo 2 meseci go nemas pipnato, kako mozes da ne go sakas i site mi se luti i trgnati od mene. Planiraat raboti bez mene, mi vikaat koj zivot dopirva na 23, doma se zbori za deca samo i celo vreme se nerviram..nemozam da si prostam so vaka izbrzav, no moive vikaat deka vazno e da se ima dete...nz so da praam ;(



LoveableMe RR -> RE: Постпородилна депресија (25.9.2015 16:17:44)

ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

....Jas sosema izgubiv sekakva smisla za zivot, imam 23 .........ednostavno momentalna cel vo zivotot mi e smrtta [sm=smiley19.gif] a taa kuznae koga ke dojde..Sakam da bidam pak srekna kako nekogas, ve molam sovet nekoja?


ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

rabotata e vo toa so mi se derat vikaat sram da ti e ne te zabole za detevo 2 meseci go nemas pipnato, kako mozes da ne go sakas i site mi se luti i trgnati od mene....(


Јас би те советувала, покрај советиве на рингерајкиве, да побараш и стручна помош навреме, за да го надминеш проблемот, бидејќи кај тебе очигледно е посериозен проблемот. Ти посакувам среќа![sm=smiley31.gif]



deluxe -> RE: Постпородилна депресија (26.9.2015 14:51:01)

ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

rabotata e vo toa so mi se derat vikaat sram da ti e ne te zabole za detevo 2 meseci go nemas pipnato, kako mozes da ne go sakas i site mi se luti i trgnati od mene. Planiraat raboti bez mene, mi vikaat koj zivot dopirva na 23, doma se zbori za deca samo i celo vreme se nerviram..nemozam da si prostam so vaka izbrzav, no moive vikaat deka vazno e da se ima dete...nz so da praam ;(



Sadgirl1 ne mi e jasno nesto[sm=zmeden.gif]Ti sto cuvstvuvas za tvoeto bebence??Ti si negovata dusa,vie ste seuste povrzani kako vo utrobata,ti nego/nea mu trebas!!! Znaci taa mala dusicka ima potreba od tebe.Ne se luti na toa nevino sustestvo sto tvojot zivot stanal poinakov,toa ne e ni najmalku vinovno!!! Toa e plod na tvojata ljubov(ili nevnimanie,neodgovornost)Izvini sto vaka grubo se obrajkam,no nemas opravduvanje nikakvo da go otrgnis deteto od sebe.Nemoj!!! Sum bila na tvoe nesto,sum gi pominala delumno tvoite "problem" no nikogas ne mu svrtiv grb na moeto cedo.Toa ne e vinovno,veruvaj!!!!Pobaraj si strucna pomos,razgovaraj so nekogo,ova e problem.



deluxe -> RE: Постпородилна депресија (26.9.2015 14:51:33)


ИЗВОРНА ПОРАКА: deluxe


ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

rabotata e vo toa so mi se derat vikaat sram da ti e ne te zabole za detevo 2 meseci go nemas pipnato, kako mozes da ne go sakas i site mi se luti i trgnati od mene. Planiraat raboti bez mene, mi vikaat koj zivot dopirva na 23, doma se zbori za deca samo i celo vreme se nerviram..nemozam da si prostam so vaka izbrzav, no moive vikaat deka vazno e da se ima dete...nz so da praam ;(



Sadgirl1 ne mi e jasno nesto[sm=zmeden.gif]Ti sto cuvstvuvas za tvoeto bebence??Ti si negovata dusa,vie ste seuste povrzani kako vo utrobata,ti nego/nea mu trebas!!! Znaci taa mala dusicka ima potreba od tebe.Ne se luti na toa nevino sustestvo sto tvojot zivot stanal poinakov,toa ne e ni najmalku vinovno!!! Toa e plod na tvojata ljubov(ili nevnimanie,neodgovornost)Izvini sto vaka grubo se obrajkam,no nemas opravduvanje nikakvo da go otrgnis deteto od sebe.Nemoj!!! Sum bila na tvoe nesto,sum gi pominala delumno tvoite "problem" no nikogas ne mu svrtiv grb na moeto cedo.Toa ne e vinovno,veruvaj!!!!Pobaraj si strucna pomos,razgovaraj so nekogo,ova e problem.




Melanija RR -> RE: Постпородилна депресија (26.9.2015 15:01:16)

sadgirl1 разговара сериозно со сопругот, посочиму дека ова е и постпородилна депресија,дека многу мајки минуваат низ ова. Дека ова е сплет на мајчинство и твоите очекувања за тебе во ивото.Дека ТОЈ треба да ти помогне и прифатите дека имаш проблем.Треба прво ти да прифатиш дека не секогаш редоследот на нештата можеме да го планираме.Стави си цел сега дететот па потоа ќе го градиш својот живот.Побарај помош од лекар. Вака само ќе направиш лошо за бебето и бракот, а пред се за тебе.
ПРВА и основна мисла која мора да ја тргнеш е

ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1
, no nemozev da go abortiram zatoa sto taka ke go izgubev mm, koj sto mi e se vo zivotov, barem za ovie 3god ustanoviv deka ne sme za razdeleni.


Дете не се раѓа за да не се изгуби маж, и да е така ако тоа ти го признаваш ,смени го тоа. Тоа бебе не е виновно и му требаш да се прибереш. Зарем сакаш кога ќе порасне да му кажеш,, ми го унишни мојот план за живот, не успеав да те абортирам,,.
Тоа мора да си го средиш во главата и да разговараш со стручно лице.



Bella28 -> RE: Постпородилна депресија (26.9.2015 17:34:59)

Sadgirl1 izvini sto ke bidam dosta gruba no poditno ti treba strucna pomos, kako mozes za sopstvenoto bebce da kazes NESAKAV DA GO ABORTIRAM ZS TAKA KE GO IZGUBEV MAZ MI.Prasaj gi majkite niz kakov pekol pominuvaat koga se vrakaat od bolnica so prazni race pa hrabri prodolzuvaat napred, a ti go imas najgolemoto bogatstvo vo racete ama ocigledno ne znaes da cenis[sm=smiley19.gif]



tincule -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 11:59:33)

Не сакам да те осудувам нити да ти ги толкувам мислите ама едно ќе ти кажам ни еден ден не треба да ти помине во каење што си го донела тоа мало човече на свет. На почеток е многу тешко посебно ако немаш помош нити подршка кава што очекуваш. Другарките да шетаат и прават што прават ама тоа не значи дека кога малото ќе ти потпркне дека нема да можеш да излезеш или слично без детето. Ниеден маж не заслижува до толку за ти да го запоставуваш детето па колку и да го сакаш. По размислувањата очиглено рано си стапила во брак ама прибери се разговарај си со психијатар и заземи си ја улогата што си решила да ја играш. Нема назад само тоа ќе ти кажам а најлесно е да се откажеш и да го оставиш тоа мало детенце на милост и немилост. Ова ми е најдобронамерно, значи за се се има време овој период ќе помине само биди цврста и пружи му го она моментално што му треба на детето а тоа е твоја грижа и љубов.



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 16:02:42)

Inace mm mi vika deka nikoj ne bi me cekal do 33...neznam kolku vreme ke bidam down ama sekoj den mi e potesko :(



Bea -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 16:21:41)

Jas ne razbiram, osven sto maz ti ne sakal da go abortiras deteto, drug problem imas so nego?
A ke bides down dodeka samata ne frlis nova svetlina na rabotite. Ako TI mislis deka nema izlez i deka zivotot kakov sto ti e ne e vreden za ziveenje, nema duso koj da ti pomogne, osven samata da se soberes.
Ajde za da te razbereme podobro,
napisi ni sto ti sakase od zivotot vo ovie godini? Koi ti bea planovite, sto ova bebence tolku bezibrazno ti gi narusi?



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 16:26:10)

Planovite mi se isti i nisto ne e smeneto, tuku sakav samo da ima redosled, a so nego nemam problem tuku se luti celo vreme i vika nikoj ne e volku down i mi kazuva kako pozlaval komsiki, poznanicki sto bile razvedeni, siluvani, so pocinat partner pa ne se deprimirale..Sakav da zavrsam fax prvo i da bidevme poslobodni ( inace ne go prekinav fax, setame izlagame, tuku cudno mi e mn so bebe, pogotovo koga gi gleam na moja vozrast dr...neznam sakav da imam samo redosled, se osekam tolku glupo, mislev toa da bese ja koga ke sakav a ne vaka :(



lukajana RR -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 17:37:58)

Sadgirl1 има една поговорка што вика Животот е тоа што ни се случува додека правиме планови за живот .
Тоа е баш тоа што тебе ти се случува, извини ама не те сфаќам и не можам да те подржам.
Еден ден ке се разбудиш и ке се каеш за тоа што си го пропуштила додека жалиш за нешто според тебе многу битно .
Верувај ништо не значат кафињата со другарките или лудување по дискотеки до сабајле.
Ти имаш бебе , дел од тебе ,некој што ке те гушне кога ти е тешко ,што ке те весели во животот.
Мало човече што нема никаква вина за твојата состојба,ако веке сакаш да се лутиш лути му се на маж ти што ти направил дете без да сакаш зашто за формирање на семејството треба двајца да одлучат и да сакаат дете.
Јас се омажив на 23 години а родив на 24 ,на 25 завршив факултет.Сега имам 30 години и две деца ,и јас имам другарки што не се мажени имам и такви што се борат со години за дете а ти го имаш а не знаеш да му се радуваш.
Освести се и уживај со детето зашто ке ги пропуштиш сите убави работи кои само еднаш се случуваат како првата насмевка на бебето која е толку скапоцена и не може да се спореди со ништо друго



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 18:07:17)

Neznam vise sto da pravam..se nadevam ke pomine, se nerviram sto prebrzo mi leta vremevo i svetot opsto go gleam so dr oci :( Mnogu nemokno se osekam se nadevam deka nema da e stalno vaka..a ve citam site sto vi se desilo ova vikate deka vi e top..i site imate po 2 deca..se nadevam ke go osetam toa, inace prijatelki za zal i neam bas, maz mi mi e se so imam vo zivotov i edini coek sto mozam se da mu kazam, sto mi pomaga, no ova so detevo mnogu me smeni :(



tincule -> RE: Постпородилна депресија (27.9.2015 22:45:08)


ИЗВОРНА ПОРАКА: sadgirl1

Neznam vise sto da pravam..se nadevam ke pomine, se nerviram sto prebrzo mi leta vremevo i svetot opsto go gleam so dr oci :( Mnogu nemokno se osekam se nadevam deka nema da e stalno vaka..a ve citam site sto vi se desilo ova vikate deka vi e top..i site imate po 2 deca..se nadevam ke go osetam toa, inace prijatelki za zal i neam bas, maz mi mi e se so imam vo zivotov i edini coek sto mozam se da mu kazam, sto mi pomaga, no ova so detevo mnogu me smeni :(

Читајќи те јас добивам заклучок дека си поврзана со сопругот но ја немаш подршката негова која ја бараш а очигледно ни тој не знае како да ти помогне. Детето не ти е криво што сега имате други и различни обврски. Мислам дека треба да си побараш помош и добро да разговараш со сопругот за се, па и тој малку повеќе нека се ангажира со тебе заедно околу детето за да си олесните околу ситуацијата. Престани да се вознемируваш за некои рaботи од типот што би било ако би било. Тоа е што е, и пак ќе повторам треба да бидеш цврста и посветена на оној дел од тебе кој си го донела на свет а не знае за ништо друго освен за потреба од грижа и љубов.
Јас родив на 31 години и секако дека ме фаќаше паника за некои работи и се вознемирував што од умор, што од ред други работи, имав мака малата не сакаше да цица не креваше на килажа имав килави свекор и свекрва кои воопшто не се замаraа ама за ништо, трчав по нив цел ден, наместо они мене да ми помагаат, ама останав прибрана затоа што со паничење и плачење ништо не се постигнува. Сега имам срцко од 14 месеци, се оделивме со сопругот сами и нема веќе караници и викање заедно сме сите и уште посреќни.
Сакам да ти кажам тоа е период за кој не треба да жалиш нити да се вознемируваш, а за она што си го планирала или сакала да го правиш кој вика дека не можеш јас имам пријателки кои студираат идат на работи и имаат мали деца. Имам и такви кои немаат деца сеуште шетаат ама тоа не значи дека јас треба да барам или да посакувам некоја различна ситуација од оваа во која сум. И мојата бременост не беше планирана само што се вработив и оп трудна и си мислев што како ама се излезе на подобро тоа пак ми донесе некоја предност можам да кажам а јас се плашев дека ќе останам без работа, еве и до ден денес сум таму. Сакам да ти кажам колку и да ти изгледа тешко и безизлезно сега,како викаат секогаш зад една затворена врата се отвараат две нови.



sadgirl1 -> RE: Постпородилна депресија (28.9.2015 8:02:43)

Neznam sto ke praam, nie celo vreme mislime kaj da iskacame i so da praime, a ja celo vreme sum se ppise down :(
Dobivme i opomena deka ke ni go zemat deteto radi negriza :/ nezznam so da praam sekoj den vikam zaso ova mene mi se desi :(



Milicka 30 -> RE: Постпородилна депресија (28.9.2015 9:52:17)

Sadgirl1 моја блиска пријателка помина низ истото, таман се запиша на факултет остана бремена, но некако немаа убав брак со мажот и. Претежно ја оставаше сама, ама па затоа си имаше помош од нас пријателките, нејзиното дете беше прво во нашето друштво, се тепавме кој да го зима за шетање. Никогаш не ја отфрливме од некој план затоа што има дете, напротив сегокаш гледавме да биде вклучена во нашите планови. Таа е толку амбициозна личност, со бебе заврши факултет и да ти кажам таа сега има две пораснати деца, си го среди бракот , си шетаат со мажот и. И мислам дека е во голема предност, зошто таа на 32 години има две пораснати деца, а јас дека се боревме со неплодност дури сега добив дете. Затоа детето гледај како благослов , а не како нешто што те успорува во плановите. Биди среќна што е покрај тебе, радувај му се на секона насмевка, зборче, забче. Не бери гајле и со бебе ќе успееш се да реализираш можеби не толку брзо како што посакуваш но ќе успееш. Побарај поддршка од родителите, од твојот маж, ако веќе неможат да ти помогнат побарај стручна помош, најбитно не ги пропушќај овие мигови со твоето бебе, тие не се враќаат, засекогаш ќе се каеш што си ги пропуштила, затоа мораш да превземеш нешто. Поздрав



Страница: <<   < Претходна страница  8 9 [10] 11 12   Следна страница >   >>